Θρίλερ μυστηρίου από την Ολλανδία, με δυο φίλες οι οποίες κατά καιρούς απατούν τους άντρες τους χρησιμοποιώντας η μια την άλλη ως άλλοθι.
Οι καλύτερες φίλες Μποντίλ (Μπράκα Βαν Ντέσμπουργκ) και Ιζαμπέλ (Ελίζ Σάαπ) αν και προφανώς είναι ευτυχισμένες, ξεφεύγουν από τη συζυγική τους ζωή χρησιμοποιώντας η μια την άλλη ως άλλοθι, μέχρι να τους καθίσει η στραβή.
Στην τελευταία τους συνωμοτική έξοδο, ο άντρας της Ιζαμπέλ έχει ένα ατύχημα με τον αστράγαλό του και ψάχνει τη γυναίκα του, οπότε η Μποντίλ χρησιμοποιεί το άλλοθι που έχουν συμφωνήσει, πλην όμως η Ιζαμπέλ εξαφανίζεται, αίματα βρίσκονται στο σπίτι όπου θα έπρεπε να βρίσκονταν μαζί οι δυο γυναίκες και η αστυνομία που ερευνά την υπόθεση, ρίχνει τις υποψίες της στην Μοντίλ, η οποία δεν δείχνει να έχει στεναχωρηθεί και πολύ από τον υποτιθέμενο θάνατο της φίλης της. Τα ψέματα αποκαλύπτονται σιγά-σιγά και αντί η Μποντίλ να ξελασπώνει, βυθίζεται περισσότερο στο βούρκο των ψεμάτων της. Και όπως είναι και το tagline της ταινίας: Η τιμωρία του ψεύτη δεν είναι ότι δεν τον πιστεύουν, αλλά ότι εκείνος δεν πιστεύει κανέναν.
Το φιλμ, πατάει σε μια αρκετά καλή ιδέα, με πλοκή που θα μπορούσε να είναι καθηλωτική, οι χαρακτήρες να έχουν βάθος, αλλά το σενάριο κάπου πάσχει και η Μποντίλ μετά την εξαφάνιση της Ιζαμπέλ, μας βγαίνει αρκετά αρριβίστρια, που νοιάζεται μόνο για τον εαυτό της μπερδεύοντας τον άντρα της, αλλά αφήνοντας ξεκάθαρο το τοπίο απέναντι στις δυο αστυνομικίνες που ερευνούν την υπόθεση. Κάτι κρύβει, όπως άλλωστε κάτι της έκρυβε και η κολλητή της Ιζαμπέλ. Ένα μυστικό που ανατρέπει τη φιλήσυχη ζωή των δυο ζευγαριών, ενώ στο κόλπο «της γάτας με το ποντίκι» μπαίνει και η Γιάρα (Χάνα Χοέκστρα) αδερφή της Μποντίλ, που έχει κι αυτή τα δικά της μυστικά, αλλά είναι πιο απελευθερωμένη και με κάθε ευκαιρία έχει να «ψιθυρίσει δυο λογάκια πικρά για τις σχέσεις της αδερφής της». Αλλά, είπαμε, ενώ το θέμα είναι πιασάρικο, η διεκπεραίωσή του χωλαίνει σεναριακά και ειδικά όσο πάμε προς το δεύτερο μέρος με τις περίεργες ανατροπές με κορυφαία αυτή του φινάλε, που δεν ξέρεις από πού να το πιάσεις. Διότι όσο πλησιάζεις, τόσο φαίνεται να έχει να κάνει με μια ψυχοπαθή, ασταθή, εγωπαθή, ναρκισσιστική Μποντίλ.
Θα κρίνετε μόνοι σας. Εμένα μου φάνηκε κάπως αστείο, σαν να αποφασίστηκε τελευταία στιγμή. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν εφεύρει τον «από μηχανής θεό» να παρεμβαίνει καταλυτικά στο τέλος. Ξέρετε, η μηχανή ήταν ένας γερανός που έφερνε το θεό κρεμάμενο (έπρεπε να πετάει ως θεός) πάνω από τη σκηνή, για να ξορκίσει τα αδιέξοδα. Γι’ αυτό και λεγόταν «από μηχανής» ο θεός. Εδώ «μηχανές» μπορούμε να επικαλεστούμε όσες θέλουμε: κινητά τηλέφωνα με εκατοντάδες πληροφορίες τα οποία ξεκλειδώνονται, αρχεία σε λάπτοπ που ανοίγουν τελευταία στιγμή, κάμερες ασφαλείας που ξεφυτρώνουν εκεί που δεν τις σπέρνεις, το σενάριο που σβήσε-γράψε, το αλλάζεις και στο τέλος το αποκαλείς ανατρεπτικό, και πολλά άλλα.
Κρίμα την ιδέα. Θα μπορούσε να αγριέψει περισσότερο τον θεατή, αλλά δεν τα καταφέρνει.
(Κριτική μου στο myFilm)
INFO
Προβάλλεται στο Netflix
Είδος: Θρίλερ, Μυστηρίου, 95΄
Χώρα: Ολλανδία, 2022
Σκηνοθεσία: Αντρέ Βαν Ντούρεν
Παίζουν: Μπράκα Βαν Ντέσμπουργκ, Νάσρντιν Νταρ, Γκις Ναμπέρ, Ελίζ Σάαπ
