Μια σπονδυλωτή ταινία επτά ιστοριών, που κινούνται από το σοβαρό (ή σατιρικό) προς το τρομακτικό (ή κωμικά φρικιαστικό) με μια άνεση που από-ενοχοποιεί ό,τι έχετε δει μέχρι σήμερα από τον ισπανικό κινηματογράφο. Μια ταινία που μας προειδοποιεί, ότι από τους Ισπανούς τίποτα δεν πρέπει να μας εκπλήσσει πλέον. Οι ιστορίες είναι αυτόνομες και σκηνοθετημένες με την ίδια μανιέρα: να μας εκπλήσσουν, περιστρεφόμενες γύρω από γνωστά μας θέματα, της καθημερινότητας, αλλά αντεστραμμένης, που στους παλαιότερους μπορεί να θυμίσουν επεισόδια της σειράς Twilight Zone, με κοινωνικό περιεχόμενος όμως.
Στην πρώτη ιστορία με τίτλο «Οικογένεια», Δύο γονείς ξυπνούν τον τεμπέλη γιο τους στη μέση της νύχτας για να του ανακοινώσουν ένα επείγον και φρικτό ζήτημα που θα αλλάξει τη ζωή του για πάντα. Στη δεύτερη, με τίτλο «Αλληλεγγύη» ένα ζευγάρι μεσήλικων που γευματίζει ήσυχα στο σπίτι βλέποντας τηλεόραση, δέχεται την επίσκεψη ενός παιδιού, που βγαίνει μέσα από την οθόνη της. Το παιδί έρχεται από μια χώρα τρίτου κόσμου και θα γίνει ο εφιάλτης τους για το εάν πρέπει να δείξουν αλληλεγγύη, ή όχι.
Η τρίτη ιστορία με τίτλο «Τάξη» φέρνει σε επαφή τρεις ανθρώπους του 6ου ορόφου, που δεν θυμούνται ποιος αριθμός είναι μετά το 6. Για να το μάθουν πρέπει ο ένας τους, να ανέβει τη σκάλα να δει τι υπάρχει πάνω από τον έκτο… και ό,τι ήθελε προκύψει. Ενώ στην τέταρτη ιστορία με τίτλο «Ιδιοκτησία», ένας μεσίτης δείχνει ένα ευάερο και ευήλιο διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης σε μία πιθανή ενοικιάστρια, στο οποίο ο προηγούμενος ενοικιαστής κρέμεται ακόμα, από τη λάμπα στην τραπεζαρία.
Στην πέμπτη ιστορία, με τίτλο «Εργασία» ένα παντρεμένο και εύπορο ζευγάρι ακούει θορύβους από το πάτωμα, επειδή στο υπόγειο 700 Κινέζοι φτιάχνουν τα ρούχα για την επώνυμη συλλογή της επόμενης σεζόν. Στην έκτη, με τίτλο «Πρόοδος» ένας άντρας που τον χτύπησε το τραμ και ζητά βοήθεια στη μέση της νύχτας, δέχεται την άρνηση από μια γυναίκα, η οποία του εξηγεί γιατί δεν αξίζει να καλέσει ασθενοφόρο νυχτιάτικα.
Τέλος, στην έβδομη ιστορία με τίτλο «Δέσμευση» στα σκαλιά μιας εκκλησίας ένα ζευγάρι ετοιμάζεται να ανταλλάξει όρκους «στον πλούτο και τη φτώχεια, στην υγεία και την ασθένεια, μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος». Τι γίνεται όμως αν παραλείψουν τη διαδικασία και πάνε κατευθείαν στον θάνατο;
Το «7 Λόγοι να τρέξεις μακριά» («από την κοινωνία», όπως συμπληρώνει ο αρχικός τίτλος) προκύπτει από την αμφισβήτηση των πάντων και την κριτική ματιά στην κοινωνία και τις αξίες που αυτή μεταδίδει. Προκύπτει από ερωτήσεις που γεννιούνται (ή θα έπρεπε να γεννιούνται) στο μυαλό όλων μας, όταν βγαίνουμε στο δρόμο ή ρίχνουμε μια γρήγορη ματιά στις ειδήσεις: σε ποιον ανήκει η κοινωνία όπως έχει εξελιχθεί; Ποιος επωφελείται από την κατάσταση; Η ιστορίες δημιουργούν μια τοιχογραφία ισχυρών αντιθέσεων και δηκτικού περιεχομένου, που έχουν έναν κοινό παρανομαστή: χαρακτήρες μαντρωμένους σε έναν χώρο οικείο, που εξελίσσεται εχθρικός προς αυτούς. Θέλουν να ξεφύγουν, αλλά δεν μπορούν από τα κελιά της καθημερινότητάς τους, που τους αναγκάζουν να αντιμετωπίσουν το ερώτημα της ύπαρξης, ειδικά όταν καλούνται να πάρουν αποφάσεις για το πεπρωμένο, τη ζωή και τον θάνατο.
Ο σουρεαλισμός και το γκροτέσκο (που μου θύμισαν τον Μπουνουέλ) συνδυάζονται αρμονικά και πλασάρονται με ειρωνεία και χιούμορ (μαύρο, βέβαια) χαρίζοντας πραγματικά δύο ευχάριστες (και για προβληματισμό) ώρες, στις οποίες η περιπαικτική, αλλά και υποβλητική μουσική της Τζούλι Ράιερ συμβάλλει στην ατμόσφαιρα, όπως και η φωτογραφία του Γκαμπριέλ Καμπόι. (Κριτική μου στο MyFilm)
INFO
Προβάλλεται: από 11/5/21 αποκλειστικά στο Cinobo
Είδος: Κοινωνική, Μαύρη κωμωδία (75΄)
Χώρα: Ισπανία (2019)
Σκηνοθεσία: Τζεράρντ Κίντο, Εστέβε Σολέρ, Νταβίντ Τόρρας
Παίζουν: Έμμα Σουάρεζ, Λόλα Ντουένιας, Σερζί Λοπέζ, Φρανσέσκ Ορέγια, Νταβίντ Βερνταγκουέρ, Τζορντί Σάντσεζ, Πέπε Βιγιουέλα, Άλεξ Μπρεντεμούλ, Μανουέλ Σόλο, Αλέν Χερνάντεζ, Άινα Κλοτέτ, Βίκι Πένια, Ραμόν Φονσερέ, Άγκατα Ρόκα, Νούρια Γκάγκο, Μπόρχα Εσπινόζα, Πολ Λόπες, Ρόζα Καδαφάλκ, Αλμπέρτ Ριμπάλτα
Σύνοψη: Επτά ιστορίες μαύρου χιούμορ από μια δυσλειτουργική κοινωνία, που αναμειγνύουν την κωμωδία με τον τρόμο. Επτά ιστορίες μαύρης κωμωδίας τόσο περίεργες, όσο και προσιτές. Επτά σουρεαλιστικές απεικονίσεις μιας κοινωνίας που αδυνατεί να προχωρήσει μπροστά, μιας κοινωνίας πέρα για πέρα δυσλειτουργικής.
Στην πρώτη ιστορία με τίτλο «Οικογένεια», Δύο γονείς ξυπνούν τον τεμπέλη γιο τους στη μέση της νύχτας για να του ανακοινώσουν ένα επείγον και φρικτό ζήτημα που θα αλλάξει τη ζωή του για πάντα. Στη δεύτερη, με τίτλο «Αλληλεγγύη» ένα ζευγάρι μεσήλικων που γευματίζει ήσυχα στο σπίτι βλέποντας τηλεόραση, δέχεται την επίσκεψη ενός παιδιού, που βγαίνει μέσα από την οθόνη της. Το παιδί έρχεται από μια χώρα τρίτου κόσμου και θα γίνει ο εφιάλτης τους για το εάν πρέπει να δείξουν αλληλεγγύη, ή όχι.
Η τρίτη ιστορία με τίτλο «Τάξη» φέρνει σε επαφή τρεις ανθρώπους του 6ου ορόφου, που δεν θυμούνται ποιος αριθμός είναι μετά το 6. Για να το μάθουν πρέπει ο ένας τους, να ανέβει τη σκάλα να δει τι υπάρχει πάνω από τον έκτο… και ό,τι ήθελε προκύψει. Ενώ στην τέταρτη ιστορία με τίτλο «Ιδιοκτησία», ένας μεσίτης δείχνει ένα ευάερο και ευήλιο διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης σε μία πιθανή ενοικιάστρια, στο οποίο ο προηγούμενος ενοικιαστής κρέμεται ακόμα, από τη λάμπα στην τραπεζαρία.
Στην πέμπτη ιστορία, με τίτλο «Εργασία» ένα παντρεμένο και εύπορο ζευγάρι ακούει θορύβους από το πάτωμα, επειδή στο υπόγειο 700 Κινέζοι φτιάχνουν τα ρούχα για την επώνυμη συλλογή της επόμενης σεζόν. Στην έκτη, με τίτλο «Πρόοδος» ένας άντρας που τον χτύπησε το τραμ και ζητά βοήθεια στη μέση της νύχτας, δέχεται την άρνηση από μια γυναίκα, η οποία του εξηγεί γιατί δεν αξίζει να καλέσει ασθενοφόρο νυχτιάτικα.
Τέλος, στην έβδομη ιστορία με τίτλο «Δέσμευση» στα σκαλιά μιας εκκλησίας ένα ζευγάρι ετοιμάζεται να ανταλλάξει όρκους «στον πλούτο και τη φτώχεια, στην υγεία και την ασθένεια, μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος». Τι γίνεται όμως αν παραλείψουν τη διαδικασία και πάνε κατευθείαν στον θάνατο;
Το «7 Λόγοι να τρέξεις μακριά» («από την κοινωνία», όπως συμπληρώνει ο αρχικός τίτλος) προκύπτει από την αμφισβήτηση των πάντων και την κριτική ματιά στην κοινωνία και τις αξίες που αυτή μεταδίδει. Προκύπτει από ερωτήσεις που γεννιούνται (ή θα έπρεπε να γεννιούνται) στο μυαλό όλων μας, όταν βγαίνουμε στο δρόμο ή ρίχνουμε μια γρήγορη ματιά στις ειδήσεις: σε ποιον ανήκει η κοινωνία όπως έχει εξελιχθεί; Ποιος επωφελείται από την κατάσταση; Η ιστορίες δημιουργούν μια τοιχογραφία ισχυρών αντιθέσεων και δηκτικού περιεχομένου, που έχουν έναν κοινό παρανομαστή: χαρακτήρες μαντρωμένους σε έναν χώρο οικείο, που εξελίσσεται εχθρικός προς αυτούς. Θέλουν να ξεφύγουν, αλλά δεν μπορούν από τα κελιά της καθημερινότητάς τους, που τους αναγκάζουν να αντιμετωπίσουν το ερώτημα της ύπαρξης, ειδικά όταν καλούνται να πάρουν αποφάσεις για το πεπρωμένο, τη ζωή και τον θάνατο.
Ο σουρεαλισμός και το γκροτέσκο (που μου θύμισαν τον Μπουνουέλ) συνδυάζονται αρμονικά και πλασάρονται με ειρωνεία και χιούμορ (μαύρο, βέβαια) χαρίζοντας πραγματικά δύο ευχάριστες (και για προβληματισμό) ώρες, στις οποίες η περιπαικτική, αλλά και υποβλητική μουσική της Τζούλι Ράιερ συμβάλλει στην ατμόσφαιρα, όπως και η φωτογραφία του Γκαμπριέλ Καμπόι. (Κριτική μου στο MyFilm)
INFO
Προβάλλεται: από 11/5/21 αποκλειστικά στο Cinobo
Είδος: Κοινωνική, Μαύρη κωμωδία (75΄)
Χώρα: Ισπανία (2019)
Σκηνοθεσία: Τζεράρντ Κίντο, Εστέβε Σολέρ, Νταβίντ Τόρρας
Παίζουν: Έμμα Σουάρεζ, Λόλα Ντουένιας, Σερζί Λοπέζ, Φρανσέσκ Ορέγια, Νταβίντ Βερνταγκουέρ, Τζορντί Σάντσεζ, Πέπε Βιγιουέλα, Άλεξ Μπρεντεμούλ, Μανουέλ Σόλο, Αλέν Χερνάντεζ, Άινα Κλοτέτ, Βίκι Πένια, Ραμόν Φονσερέ, Άγκατα Ρόκα, Νούρια Γκάγκο, Μπόρχα Εσπινόζα, Πολ Λόπες, Ρόζα Καδαφάλκ, Αλμπέρτ Ριμπάλτα
Σύνοψη: Επτά ιστορίες μαύρου χιούμορ από μια δυσλειτουργική κοινωνία, που αναμειγνύουν την κωμωδία με τον τρόμο. Επτά ιστορίες μαύρης κωμωδίας τόσο περίεργες, όσο και προσιτές. Επτά σουρεαλιστικές απεικονίσεις μιας κοινωνίας που αδυνατεί να προχωρήσει μπροστά, μιας κοινωνίας πέρα για πέρα δυσλειτουργικής.
