Στις 25 Ιανουαρίου 2020, όταν η κυβέρνηση της Κίνας επέβαλε γενικό lockdown στη Γουχάν μια συγγραφέας, η Fang Fang ξεκίνησε να καταγράφει τα γεγονότα και τις σκέψεις της στα social media με τη μορφή ημερολογίου. Τις εβδομάδες που ακολούθησαν, οι νυχτερινές δημοσιεύσεις της, έδωσαν φωνή στους φόβους, την αγωνία, την οργή και τις ελπίδες εκατομμυρίων συμπολιτών της, αντανακλώντας τον ψυχολογικό αντίκτυπο της καθημερινότητας στην επ’ αόριστον απομόνωση χωρίς αξιόπιστες πληροφορίες για την κατάσταση «εκεί έξω» αφού, εκτός από μοναδικό παράθυρο στον έξω κόσμο, το διαδίκτυο αποτελούσε και βασική πηγή παραπληροφόρησης. Αυτό το Ημερολόγιο που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Anubis (448 σελίδες σε μετάφραση στα ελληνικά του Ορέστη Μανούσου) αποτελεί και το μοναδικό, συγκλονιστικό χρονικό μιας περιόδου γεμάτης τρόμο και αγωνία. Μια ανατριχιαστική μαρτυρία για το ξεκίνημα της φονικής πανδημίας, γραμμένη από το χέρι μιας από τους πιο καταξιωμένους συγγραφείς της Κίνας.
Με τον αριθμό των θυμάτων να αυξάνεται συνεχώς και την ανασφάλεια να κορυφώνεται, η συγγραφέας αντλούσε κουράγιο από το σθένος φίλων, επαγγελματιών στον τομέα της υγείας και εθελοντών. Παράλληλα, θεώρησε καθήκον της να εκφραστεί ενάντια στις κοινωνικές ανισότητες και την κατάχρηση της εξουσίας, ερχόμενη σε σύγκρουση με την κυβέρνηση. Καθώς η Fang Fang εξιστορεί τις απαρχές της πανδημίας, εντοπίζουμε μοτίβα και λάθη τα οποία επανέλαβαν πολλές από τις χώρες που αντιμετώπισαν στη συνέχεια τον κορωνοϊό. Όπως μας θυμίζει η ίδια, ο εχθρός είναι κοινός για όλη την ανθρωπότητα και ο μόνος τρόπος να τον κατανικήσουμε είναι να συνεργαστούμε αρμονικά.
Το Fang Fang είναι το φιλολογικό ψευδώνυμο της Wang Fang Κινέζας συγγραφέως που κέρδισε το Λογοτεχνικό Βραβείο Lu Xun το 2010. Γεννήθηκε 11 Μαΐου 1955 στο Ναντζίνγκ της επαρχίας Γιανγκσού. Πήγε στο Πανεπιστήμιο Γουχάν το 1978. Το 1975, άρχισε να γράφει ποίηση και το 1982 ξεκίνησε το πρώτο της μυθιστόρημα Da Peng Che Shang Το 1987, κυκλοφόρησε το αριστούργημά της Feng Jing με το οποίο κέρδισε το βραβείο Καλύτερου Μεσαίου Μεγέθους Μυθιστόρημα με το οποίο έγινε ευρέως γνωστή και γρήγορα αποδεκτή. Δεδομένου ότι νοιάζεται πολύ για τους φτωχούς, πολλά από τα έργα της αναπαριστούν την πραγματική τους ζωή και της δίνουν την ευκαιρία να τοποθετείται ανοικτά ενάντια στο κατεστημένο. Είναι η συγγραφέας εκείνη που κάλεσε ανοικτά την κυβέρνηση της Κίνας να δώσει τέλος στη λογοκρισία του Διαδίκτυου που έχει επιβάλλει στη χώρα.
Ο μεταφραστής της αγγλικής έκδοσης του Ημερολογίου της, ο Μάικλ Μπέρι γράφει χαρακτηριστικά: Σε μια χώρα 1,4 δις κατοίκων γεμάτη εκατομμύρια τηλεοπτικούς σταθμούς, εφημερίδες, ιστότοπους και μέσα που ανήκουν στο κράτος, η μοναχική αυτή φιγούρα κατάφερε με κάποιον τρόπο να ακουστεί μέσα από όλο αυτό το θόρυβο και να γίνει η φωνή της Γουχάν. Τα λόγια της έγιναν ο παλμός και η συνείδηση της πόλης. Το ημερολόγιό της έγινε πόλος έλξης για ακτιβισμό και κριτική, για συμπόνια και μοχθηρία, για αγάπη και μίσος κι όλα αυτά εναλλάσσονταν καθημερινά μέσα από τα αμέτρητα σχόλια που συνόδευαν την κάθε της ανάρτηση.
(Από την παρουσίαση στην Αμαρυσία)
