«Με ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες για την εποχή, ξεκινά ο Μάιος φέτος στέλνοντας εκατοντάδες Αθηναίους και Αθηναίες στις κοντινές παραλίες». Έτσι άρχιζαν τα δελτία ειδήσεων στα κανάλια πριν ένα μήνα περίπου και οι εικόνες τους έδειχναν νεαρές κυρίως, να απολαμβάνουν τον ήλιο στις παραλίες με τις μάσκες τους (έστω και λίγο πιο κάτω από τη μύτη τους) λόγω της επιδημίας.
«Με ασυνήθιστα χαμηλές θερμοκρασίες για την εποχή, μας εγκαταλείπει ο Μάιος φέτος αναγκάζοντας εκατοντάδες Αθηναίες και Αθηναίους να βγάλουν τα χειμωνιάτικα από τις ντουλάπες, ενώ οι εικόνες που έχουμε από τον Παρνασσό δείχνουν ότι στα Κελάρια έριξε χιόνι». Έτσι άρχιζαν τα δελτία ειδήσεων στην εκπνοή του Μαΐου με εικόνες από δρόμους–ποτάμια, πάρκα λευκά από το χαλάζι και βουνά χιονισμένα.
Εν τω μεταξύ, τώρα που γράφω κρύφτηκε ο ήλιος πάνω από το Μαρούσι. Ο ουρανός ήδη έχει φορτώσει, μια μαυρίλα κινείται απειλητικά πάνω από την πόλη και περιμένω μάλλον τα χθεσινά: αστραπόβροντα, καταρρακτώδη βροχή και τελικά το θορυβοποιό και καταστρεπτικό χαλάζι. Δεν έφτανε η επιδημία, τώρα έχουμε και τα ακραία καιρικά φαινόμενα, κι εγώ από «σχετική συνάφεια» σκέπτομαι εκείνους τους αιθουσάρχες που είχαν προγραμματίσει να αρχίσουν από αυτή τη βδομάδα. Κάτι τα αραιά καθίσματα, κάτι η βραδυνή υγρασία, άντε να κόψεις εισιτήρια.
Θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια, ο θείος μου «επαγγελματίας προβολατζής» και ο πατέρας μου, συνεταίρος του στο ΡΕΞ Αμαρουσίου, πόσο στεναχωριόντουσαν όταν στις αρχές του καλοκαιριού τύχαινε να πέφτουν βροχές –και πιστέψτε με τότε ήσαν συχνότερες. Σαν να ήταν γραμμένο από τη μοίρα: αρχές του καλοκαιριού με βροχή το πρωί και ξαστεριά το βράδυ. Οι δε προβολές: 8 - 10 η απογευματινή και 10 - 12 η βραδυνή. Δεν υπήρχε «θερινή ώρα» που εννέα έχει ακόμα ήλιο. Τί θυμάμαι τώρα; Αλλά το ένα φέρνει τ’ άλλο…
Τότε, λοιπόν, οκτώ ήταν σκοτάδι και έπαιζαν πρώτα τα υποχρεωτικά «Επίκαιρα». Εκεί να δείτε «χειραγώγηση». Να μην υπάρχει δικτατορία, να έχουμε κυβερνήσεις λαοπρόβλητες και να σε υποχρεώνουν πριν τα «προσεχώς» και την ταινία, να προβάλλεις «τα έργα και τις ημέρες» τους, συν μια «επιλογή» ξένων ειδήσεων. Αναφέρομαι στις δεκαετίες ‘50 και ‘60, για να μη νομίζουν μερικοί ότι σήμερα με την τηλεόραση και τη σύγχρονη τεχνολογία το κράτος ελέγχει, επηρεάζει, χειραγωγεί τους πολίτες. Μπείτε στο Αρχείο της ΕΡΤ να δείτε τα «Επίκαιρα» της εποχής. Προβάλλονταν στους κινηματογράφους, ακόμα και το καλοκαίρι που η ζωή ήταν (και καλά) πιο χαλαρή.
(Από τη μόνιμη στήλη μου στη σημερινή έντυπη Αμαρυσία)
