Το 1998 βγήκε στους κινηματογράφους μια ταινία «επιστημονικής φαντασίας» με τίτλο «Αρμαγεδδών» σε σκηνοθεσία Μάικλ Μπέι, ο οποίος αργότερα δήλωσε ότι ήταν η χειρότερή του ταινία, αλλά αυτό δεν μας ενδιαφέρει σήμερα. Σύμφωνα λοιπόν με την υπόθεσή της, οι επιστήμονες της NASA διαπιστώνουν ότι ένας αστεροειδής μεγέθους της πολιτείας του Τέξας κατευθύνεται προς τη Γη και η πρόσκρουσή του θα είναι ολέθρια, όχι μόνον για το σημείο της πτώσης του, αλλά και για όλη τη Γη, διότι θα προκληθούν «παράπλευρες» οδυνηρές συνέπειες για μεγάλο μέρος του πληθυσμού της.
* * *
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ ρωτάει πόσος χρόνος απομένει μέχρι την πρόσκρουση και η απάντηση των επιστημόνων είναι «ένας μήνας περίπου». Τι κάμουμε; Αρχίζουν να πέφτουν ιδέες στο τραπέζι των συσκέψεων με κυριότερη να του ρίξουν έναν πύραυλο με πυρηνική γόμωση και να τον συντρίψουν πριν προλάβει να πλησιάσει τη Γη. Όχι κακή ιδέα, αλλά αν δεν τον πετύχει στη μέση, (διότι είναι και ανατσούμπαλος σε σχήμα) τότε μπορεί να έχουμε πτώση περισσότερων κομματιών στη Γη.
* * *
Τότε θυμούνται έναν ειδικό στις γεωτρήσεις για εξόρυξη πετρελαίου επιστήμονα, τον οποίο μπορούν να στείλουν με διαστημόπλοιο στον αστεροειδή, να αποβιβασθεί με την πυρηνική κεφαλή και να τη «φυτέψει» στον πυρήνα του, ώστε να προκαλέσει «ελεγχόμενη έκρηξη» που δεν θα δημιουργήσει περισσότερους κινδύνους.
* * *
Ο ειδικός στις γεωτρήσεις επιστήμων (με τη μορφή του «πολύ σκληρού για πεθάνει» Μπρους Γουίλις), αποδέχεται αμέσως την πρόταση, εκπαιδεύεται αστροναύτης (δεν είχαν χρόνο να εκπαιδεύσουν έναν αστροναύτη σε γεωλόγο φαίνεται, τι να πω;) μπαίνει στο διαστημόπλοιο έχοντας μαζί του τα όργανά του και την πυρηνική κεφαλή και πετάει προς τον αστεροειδή για να σώσει τη Γη.
* * *
Θυμήθηκα την ταινία (που οι συντελεστές της θα ήθελαν να την ξεχάσουν) επειδή, η NASA και η κυβέρνηση των ΗΠΑ μέσα σε ένα μήνα προσπάθησαν να κάνουν τουλάχιστον κάτι για να μας σώσουν. Σε ένα μήνα. Τόση προθεσμία είχαν. Σήμερα, που η Σιβηρία -του απόλυτου ψύχους- καίγεται και κλιματική αλλαγή μας στέλνει μηνύματα εδώ και μερικά χρόνια για την υπερθέρμανση του πλανήτη, δεν τρέχει τίποτα. Οι πάγοι στους πόλους λιώνουν. Δάση καίγονται. Ακραία καιρικά φαινόμενα συμβαίνουν σε όλες τις χώρες. Αλλού πνίγονται κι αλλού καίγονται. Τι περιμένουν άραγε οι κυβερνήσεις; Κάποιον εξωγήινο να έλθει και να τους πει «έχετε ένα μήνα προθεσμία»;
* * *
Και εντάξει, πες ότι έχουμε ένα μήνα προθεσμία, θα δεχτεί ο Μπρους Γουίλις να ρισκάρει για πάρτη μας;
(Από τη μόνιμη στήλη μου στην έντυπη Αμαρυσία του Σαββατοκύριακου)