Ο Γαλαξίας θεωρείται ένα από τα πιο ώριμα έργα του ισπανού σκηνοθέτη Λουίς Μπουνιουέλ, γύρω από τα θρησκευτικά και αιρετικά προβλήματα που προκύπτουν από τα βασικά δόγματα του καθολικισμού.
Πρόκειται για ένα κλασσικό δημιούργημα της φιλμογραφίας του, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Μια σκληρή σάτιρα για τη θρησκοληψία με βαθιά ειρωνεία και εξαιρετική παρουσίαση της σχέσης δόγματος και εξουσίας. Μια έξυπνη και διαχρονική ταινία. Ένα δράμα για τις ιδέες και όχι για τα πρόσωπα.
Πρόκειται για ένα κλασσικό δημιούργημα της φιλμογραφίας του, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Μια σκληρή σάτιρα για τη θρησκοληψία με βαθιά ειρωνεία και εξαιρετική παρουσίαση της σχέσης δόγματος και εξουσίας. Μια έξυπνη και διαχρονική ταινία. Ένα δράμα για τις ιδέες και όχι για τα πρόσωπα.
Αρχίζει σαν να είναι ντοκιμαντέρ και εξελίσσεται με τη μορφή ταινίας δρόμου. Δύο ζητιάνοι, ο Πωλ και ο Ζαν ξεκινώντας από τη Γαλλία, οδοιπορούν το μονοπάτι του Αγίου Ιακώβου με προορισμό την πόλη Σαντιάγο ντε Κομποστέλα της Βορειοδυτικής Ισπανίας όχι από θρησκευτική τάση, αλλά από την επιθυμία της περιπλάνησης και μόνο.
Στην ουσία, το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας αποτελείται από επεισόδια ολόκληρης της θρησκευτικής πορείας του καθολικισμού, αλλά κυρίως των διενέξεων που προέκυψαν από την εφαρμογή των δογμάτων του. Η ταινία, παράλληλα, αποτελεί ένα ταξίδι στον χώρο και κυρίως στον χρόνο.
Ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί ως βάση την ιστορία των δυο ζητιάνων και στο φόντο της, εμπλέκει συμβολικά και υπερφυσικά στοιχεία δίνοντας ταυτόχρονα ένα σουρεαλιστικό στυλ, παρεμβάλλοντας σκηνές από τη ζωή του Χριστού και άλλες, που κινούνται στο πλαίσιο του παραλόγου και του κωμικού, χωρίς κάποια συνειρμική αλληλουχία.
Στο φινάλε δεν δίνει καμία εξήγηση και αφήνει τον θεατή να προβληματιστεί, όπως και ο ίδιος άλλωστε προβληματιζόταν με τα θέματα της πίστης, της θρησκευτικής ιδεολογίας και της υποκρισίας. Άλλωστε, ο ίδιος υποστήριζε πως ανέκαθεν τον ενδιέφεραν οι αιρέσεις, όπως ακριβώς και οι παρεκτροπές του ανθρώπινου πνεύματος, είτε στον τομέα της θρησκείας, είτε της κουλτούρας, ή της πολιτικής. Ήταν ένας συνειδητοποιημένος, φιλοσοφημένος και με τεκμηρίωση αντιρρησίας, εξ ου και τον αποκαλούσαν «βλάσφημο» σκηνοθέτη. Με δύο λόγια, δεν ήταν οπαδός του «πίστευε, και μη ερεύνα», αλλά του «πίστευε και μη, ερεύνα». (Κριτική μου για το myFilm.gr)
INFO
Προβάλλεται από 11/4/19
Είδος: Δράμα, Κοινωνική (1969)
Σκηνοθεσία: Λουίς Μπουνιουέλ
Παίζουν: Πολ Φρανκέρ, Λοράν Τερζιέφ, Μισέλ Πικολί, Πιέρ Κλεμεντί, Έλεν Μπαλ, Ζιλιέν Μπερτό, Κλοντ Σερβάλ, Μπέρνανρν Βέρλεϊ, Αλέν Κανί, Έντιθ Σκομπ
Σύνοψη: Δυο ζητιάνοι, ο Πωλ και ο Ζαν οδοιπορούν το μονοπάτι του Αγίου Ιακώβου με προορισμό την πόλη Σαντιάγο ντε Κομποστέλα της Ισπανίας. Καθοδόν συναντούν εκτός τόπου και χρόνου διάφορες μορφές, οι οποίες εκπροσωπούν διάφορες διδασκαλίες της Χριστιανικής πίστης, και επεξηγούν διάφορα δόγματα και αιρέσεις, πάντα με βάση την Αγία Γραφή (Από την Amafilms)
