Μια ευρωπαϊκή ματιά πάνω στη μυθολογία των ζόμπι. Η μοναξιά του κεντρικού ήρωα και η εσωστρέφειά του, δοκιμάζονται όταν μετά από κάποιο πάρτυ και ένα γερό χανγκόβερ ξυπνάει και διαπιστώνει ότι βρίσκεται μόνος του σε ένα Παρίσι που έχει κατακλυσθεί από ζόμπι.
Όπως οι περισσότερες ταινίες του είδους –όταν δεν βασίζονται στη λογική «αίμα και μόνον αίμα»- είναι και αυτή μια αλληγορία στην οποία ο σκηνοθέτης ακολουθεί έναν χαρακτήρα και πώς αυτός εξελίσσεται σε ένα εχθρικό περιβάλλον. Τον ακολουθεί και μας δείχνει την προσπάθειά του να βρει την κανονικότητα της καθημερινότητας και να προσαρμοστεί στην κατάσταση που του έχει προκύψει όσο φρικτή και να είναι αυτή.
Ουσιαστικά έχουμε μια ψυχολογική ταινία, στην οποία ο ήρωας αναρωτιέται εάν μπορεί να ζήσει σε ένα κόσμο μόνος του επ’ αόριστον. Ένα ερώτημα, που μπορεί να απασχολεί όχι μόνον αυτόν.
Το φιλμ εκτός από το θέμα των ζόμπι, των ανθρώπων που ουσιαστικά συμπεριφέρονται ως τέρατα εναντίον του μοναχικού Σαμ, ακολουθεί και τη λογική του video game, δεν έχει σκοπό να τρομοκρατήσει το θεατή, αλλά μόνον να τον κάνει να συμμετάσχει στην αγωνία και τον αγώνα του Σαμ, ώστε να βρει επιτέλους και κάποιον άλλο ή κάποια άλλη που έχει επιβιώσει. Να βρει συντροφιά. Και αυτό εντάσσεται στα υπέρ της ταινίας, η οποία προέρχεται από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Pit Agarmen (αναγραμματισμός και ψευδώνυμο του Martin Page) που θίγει τη μοναχικότητα και τους δεσμούς με τους άλλους ανθρώπους. Ενδιαφέρουσα. (Κριτική μου στο myFILM.gr)
INFO
Προβάλλεται από 10-1-2019
Είδος: Τρόμου / Φαντασίας
Σκηνοθεσία: Ντομινίκ Ροσέ
Παίζουν: Άντερς Ντάνιελσεν Λίε, Γκολσιφτέ Φαραχανί, Ντενίς Λαβάν
Σύνοψη: Ξυπνώντας σε κάποιο διαμέρισμα μετά από ένα ξέφρενο πάρτυ, ο Σαμ έρχεται αντιμέτωπος με μια φριχτή πραγματικότητα: Ένας στρατός από ζόμπι έχει εισβάλλει στους δρόμους του Παρισιού και εκείνος είναι ο μοναδικός επιζών. Τρομοκρατημένος, κλείνεται μέσα στο κτήριο και οργανώνει την επιβίωσή του. Αναρωτιέται πόσο καιρό μπορεί να αντέξει στη σιωπή και στη μοναξιά και η απάντηση έρχεται όταν ανακαλύπτει ότι τελικά δεν είναι μόνος.
(Από την Odeon)
