Πρωτότυπο εγχειρίδιο για τη διοίκηση επιχειρήσεων
«Μπορεί να φαίνεται παράξενο και επικίνδυνο, αλλά πολλές από τις μεθόδους, που χρησιμοποιεί η Μαφία, μία από τις μεγαλύτερες και πιο επιτυχημένες επιχειρήσεις στον κόσμο, μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα για πολλές εταιρείες. Πρακτικές, που σήμερα είναι της μόδας, όπως οι «συγχωνεύσεις», οι «εξαγορές», αλλά και η διεθνοποίηση των επιχειρήσεων, είναι από την εποχή του Μεσοπολέμου στην καθημερινή πρακτική της «σιωπηλής αυτοκρατορίας» στο Σικάγο, το Μαϊάμι, τη Νέα Υόρκη και αλλού. Άτομα όπως ο Καπόνε, ο Λουτσιάνο, ο Τζενοβέζε και άλλοι υπήρξαν στελέχη, που θα ήταν περιζήτητα σήμερα σε κάθε σύγχρονη επιχείρηση».
Τον ισχυρισμό αυτό επιχειρεί να αποδείξει, ένας «ανώνυμος» μαφιόζος, που υπογράφει το βιβλίο «The Mafia manager» με το ψευδώνυμο «V». Όπως διαβάζω, το βιβλίο έχει γίνει μεγάλη εκδοτική επιτυχία στις ΗΠΑ, και στη γλώσσα μας κυκλοφόρησε από τις «Εκδόσεις Περίπλους».
Στο βιβλίο αυτό ένας capo της οργάνωσης παραθέτει με χιούμορ τις αναγκαίες πρακτικές συμβουλές διοίκησης επιχειρήσεων, που έχω διαβάσει κατά καιρούς σε παρόμοια εγχειρίδια και μεταξύ αυτών, παρεμβάλλει πολλές που δεν περιλαμβάνονται στα επιστημονικά εγχειρίδια, αλλά εάν εμβαθύνει κάποιος θα διαπιστώσει ότι έχουν κάποια μη αμφισβητούμενη αποτελεσματικότητα.
Το βιβλίο, ξεκινά με συμβουλές, πως να γίνει κανείς manager του εαυτού του, συνεχίζει με συμβουλές πως να γίνει manager των άλλων και το τελευταίο κεφάλαιο αφιερώνεται σε άλλα θέματα όπως οι στόχοι, ο ανταγωνισμός, οι διαπραγματεύσεις και άλλα θέματα.
Το ύφος του βιβλίου είναι σκόπιμα σαρκαστικό και παράλληλα κυνικό και καυστικό. Παρ’ όλα αυτά ο τρόπος, με τον οποίο προσεγγίζονται οι επιχειρηματικές κινήσεις και η επαγγελματική εξέλιξη του ατόμου δεν απέχει καθόλου από την πραγματικότητα και τα μηνύματα προς τον αναγνώστη είναι σαφή. Εάν ο αναγνώστης δεν έχει βρει έτοιμη κάποια θέση ισχύος από τον μπαμπάκα του και θέλει να κατακτήσει μια πρέπει να είναι περισσότερο έξυπνος, φιλόδοξος, ενεργητικός και επιθετικός απέναντι στους ανταγωνιστές του. Όσο μάλιστα, πιο ψηλά είναι η θέση που πρέπει να κατακτηθεί, τόσο πιο ριψοκίνδυνος πρέπει να γίνει.
Κατά την ανάπτυξη των κεφαλαίων του βιβλίου παρεμβάλλονται αποφθέγματα και αξιώματα, τα οποία δεν απέχουν από τη σκληρή πραγματικότητα. Για να μπείτε στο πνεύμα του μαφιόζου συγγραφέα «V», και στο άγραφο πνεύμα της φαμίλιας Μακιαβέλλι, θα σας παραθέσω μερικά και ... καλή ανάγνωση του βιβλίου:
•Οι μπίζνες της Μαφίας, είναι όπως όλες οι άλλες μπίζνες.
•Στην ελεύθερη οικονομία, που ζούμε, οι μεγάλοι κλέφτες κρεμάνε πάντα τους μικρούς. Έτσι γινόταν πάντα.
•Ολόκληρη η Μαφία δεν έχει προσωπάρχη. Γιατί να έχεις εσύ;
•Αν επιτρέψεις στους φίλους και τους εχθρούς σου να πιστέψουν ότι είναι ίσοι με σένα, σύντομα θα πιστέψουν ότι είναι ανώτεροί σου.
•Αν δεν μπορείς να είσαι ο νικητής, κάνε στον εχθρό σου τη νίκη ανυπόφορη.
•Αν καβαλάς ένα γρήγορο άλογο, μην ξεπεζεύεις για να πας με τα πόδια. Ίππευσέ το όσο αντέξει.
•Ένας λιγομίλητος χαζός, περνάει εύκολα για σοφός.
•Το να πλέκεις το εγκώμιο του εαυτού σου, δεν αποτελεί σύσταση. Ένας πίθηκος με σμόκιν παραμένει πάντα πίθηκος.
•Όσο ψηλότερα ανεβαίνει ένας πίθηκος, τόσο περισσότερο φαίνεται ο φαλακρός του κώλος.
•Αν δεν εντοπίσεις το κορόιδο, από την πρώτη στιγμή, που κάθεσαι σ’ ένα τραπέζι, τότε το κορόιδο είσαι εσύ.
•Στην εύφορη κοιλάδα των υποσχέσεων, πολλοί έχουν πεθάνει από την πείνα.
•Ρίξε το φταίξιμο σε κάποιον άλλο και μην αργείς να αποδώσεις ευθύνες.
•Όταν έχεις πιάσει πάτο, τότε είναι που θα πάνε καλύτερα τα πράγματα.