Είδος: Κωμωδία / Δράμα
Σκηνοθεσία: Μάρεν Άντε
Παίζουν: Σάντρα Χίλερ, Πέτερ Σιμόνισεκ, Ίνγκριντ Μπισού
Ημερομηνία Εξόδου: 27 Οκτωβρίου 2016
Σύνοψη: Ο αιώνια πλακατζής Γουίνφριντ λατρεύει να ενοχλεί την κόρη του. Τρυπώνει στη ζωή της, στις συναντήσεις της, τις εξόδους της, προσπαθώντας να την πλησιάσει. Ενοχλημένη του ζητά να σταματήσει. Τότε συστήνεται το alter ego του Γουίνφριντ - ο Τόνι Έρντμαν. Ο Τόνι είναι ένας περίεργος τύπος με κακό κοστούμι, τραγική περούκα κι ακόμη χειρότερη οδοντοστοιχία. Όσο πιο εκκεντρικός γίνεται, τόσο η κόρη του φαίνεται να ανταποκρίνεται (Διανομή: Seven Films)
Κριτική: Ενδιαφέρουσα γερμανική κωμωδία χαρακτήρων. Τονίζω το «γερμανική», διότι μπορεί να μη ξεκαρδιστείτε στα γέλια, αλλά εάν έχετε υπομονή μπορεί και να χαμογελάσετε, έστω και πικρά σε αρκετές περιπτώσεις. Τονίζω, επίσης, το «εάν έχετε υπομονή», διότι η διάρκεια αυτής της κωμωδίας αγγίζει τις τρεις ώρες παρά 10 λεπτά.
Κατά το «πλούσιο» σενάριο, η κόρη είναι τόσο εργασιομανής και σοβαρή, που αναρωτιέσαι εάν έχει προσωπική ζωή ή εάν έχει χαμογελάσει ποτέ. Το ίδιο πρόβλημα έχει και ο πατέρας της ο οποίος ξεκινάει από τη Γερμανία και την επισκέπτεται χωρίς να την ειδοποιήσει στο Βουκουρέστι, όπου εργάζεται.
Χώνεται στα πόδια της, τις πιο απίθανες στιγμές της επαγγελματικής, αλλά και της προσωπικής της ζωής και προσπαθεί να της αποσπάσει ένα χαμόγελο, μια στιγμή χαλάρωσης, αλλά φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα. Αντίθετα, οι φίλοι και συνεργάτες της φαίνεται να το διασκεδάζουν κάποια στιγμή, ακόμα και όταν εμφανίζεται ως «άλλος», ως Τόνι Έρντμαν που φυσικά τον αναγνωρίζουν.
Η αμηχανία που προκαλεί κάθε φορά η εμφάνισή του, είναι αυτό που κάνει διασκεδαστική την ταινία, η οποία θίγει πάμπολλα θέματα: τη ψυχρή κοινωνία, που αλλοτριωμένη από το σύστημα σε θέλει να εργάζεσαι 18 ώρες το 24ωρο, τις διαλυμένες οικογένειες, τα αποξενωμένα άτομα, το σεξ, τις σχέσεις γενικά και τις σχέσεις συμφερόντων και ανταγωνισμού. Παράλληλα και μέσα από τους διαλόγους επιχειρηματιών και διπλωματών σχολιάζει την οικονομική κατάσταση στην Ευρώπη και τη Ρουμανία, τις προοπτικές ανάπτυξης μιας χώρας που θέλει να ακολουθήσει το Δυτικό πρότυπο, διατηρώντας τη σοσιαλιστική φυσιογνωμία της.
Όλα παρελαύνουν από αυτή την έξυπνη κωμωδία, την οποία υπηρετούν έξοχα ο Πέτερ Σιμόνισεκ και η Σάντρα Χίλερ.
Η σκηνοθεσία της Μάρεν Άντε (αν εξαιρέσουμε την τρίωρη διάρκεια) είναι πολύ καλή και διεισδυτική στους χαρακτήρες των ηρώων της.
(Κριτική μου στο myfilm.gr)