Είδος: Περιπέτεια φαντασίας
Σκηνοθεσία: Στίβεν Σπίλμπεργκ
Παίζουν: Μαρκ Ράιλανς, Ρούμπι Μπάρνχιλ, Ρεμπέκα Χολ, Πενέλοπε Ουίλτον, Τζεμέν Κλεμέντ
Προβάλλεται από 30/6/16
Υπόθεση: Μέσα στη νύχτα, όταν όλα τα παιδιά και οι μεγάλοι κοιμούνται πολύ βαθιά, όλα τα σκοτεινά πλάσματα βγαίνουν από τις κρυψώνες τους και έχουν τον κόσμο για τον εαυτό τους. Αυτό πιστεύει και σκέφτεται η 10χρονη Σόφη, όταν δεν μπορεί να κοιμηθεί και στριφογυρίζει στο κρεβάτι της σε ένα ορφανοτροφείο του Λονδίνου. Ένα βράδυ, η Σόφη παραβαίνει τους κανόνες και βγαίνει από το κρεβάτι της, βάζει τα γυαλιά της και σκύβει έξω από το παράθυρο για να δει πώς είναι ο κόσμος στο φως του φεγγαριού. Ξάφνου, η Σόφη βλέπει κάτι να έρχεται προς το μέρος της – κάτι πολύ ψηλό και μαύρο και λεπτό. Αυτό το κάτι είναι ένας Γίγαντας που κλέβει την Σόφη και την φέρνει στην πατρίδα του, την Γιγαντοχώρα. Ευτυχώς, αυτός ο …χορτοφάγος Γίγαντας έχει μια καρδιά από χρυσάφι και δεν μοιάζει καθόλου με τους συμπατριώτες του. Η Σόφη θα τον γνωρίσει καλά και θα του δώσει το όνομα Μεγάλος Φιλικός Γίγαντας, ενώ θα μάθει τα πάντα για τους Γίγαντες και την συνήθειά τους να τρώνε ανθρώπους. Οι δύο φίλοι, μόνοι τους στον κόσμο μέχρι να γνωρίσουν ο ένας τον άλλον, θα καταστρώσουν ένα φιλόδοξο σχέδιο και θα αναχωρήσουν για το Λονδίνο για να σταματήσουν για τα καλά τους ανθρωποφάγους Γίγαντες (Διανομή: Odeon)
Κριτική: Τα παραμύθια που γυρίζει ο Σπίλμπεργκ είτε ως σκηνοθέτης είτε ως παραγωγός, είναι ένα είδος ταινιών από μόνα τους και ως τέτοια τα κρίνεις.
Ειδικά, όταν απευθύνονται στις προεφηβικές ηλικίες, διότι παραμύθια ήταν και οι ταινίες με τον Ιντιάνα Τζόουνς αλλά είχαν άλλο target group. Γι αυτό και η ιστορία του γνωστού παραμυθά Ρόαλντ Νταλ («Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο σοκολάτας», δικό του και αυτό»), γύρω από την αναπάντεχη φιλία ανάμεσα σε ένα μικρό κορίτσι και έναν γίγαντα (το «διαφορετικό») είναι απόλυτα ταιριαστή με την φιλμογραφία του Σπίλμπεργκ. Ας μη ξεχνάμε ότι μια συγκινητική φιλία μεταξύ ενός παιδιού και ενός «διαφορετικού» ήταν και ο «ΕΤ ο εξωγήινος».
Ειδικά, όταν απευθύνονται στις προεφηβικές ηλικίες, διότι παραμύθια ήταν και οι ταινίες με τον Ιντιάνα Τζόουνς αλλά είχαν άλλο target group. Γι αυτό και η ιστορία του γνωστού παραμυθά Ρόαλντ Νταλ («Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο σοκολάτας», δικό του και αυτό»), γύρω από την αναπάντεχη φιλία ανάμεσα σε ένα μικρό κορίτσι και έναν γίγαντα (το «διαφορετικό») είναι απόλυτα ταιριαστή με την φιλμογραφία του Σπίλμπεργκ. Ας μη ξεχνάμε ότι μια συγκινητική φιλία μεταξύ ενός παιδιού και ενός «διαφορετικού» ήταν και ο «ΕΤ ο εξωγήινος».
Με αυτή τη λογική βλέποντας το Φιλικό Γίγαντα μπορώ να πω ότι δεν με δυσαρέστησε και αν είχα μαζί μου και τα μικρά μου ανιψάκια, θα το απολάμβαναν και αυτά μέχρι ενός σημείου. Τουλάχιστον από άποψη τεχνικών εφέ που διαθέτουν αληθοφάνεια, μιας και ο Σπίλμπεργκ χρησιμοποιεί την τεχνική του motion capture (στην οποία οι animators σχεδιάζουν την τελική εικόνα βασισμένοι στην ερμηνεία και τα εξωτερικά χαρακτηριστικά των ηθοποιών, όπως και στην προ πενταετίας ταινία του «Οι Περιπέτειες του Τεν Τεν: Το Μυστικό του Μονόκερου»).
Ο Μαρκ Ράιλανς στο ρόλο του γίγαντα είναι έξοχος, όπως και η μικρή και εκφραστική Ρούμπι Μπάρνχιλ από την Αγγλία, που υποδύεται τη Σόφη. Αποτελούν ένα εξαιρετικό δίδυμο, υποδυόμενοι δύο τόσο διαφορετικούς χαρακτήρες, που όμως ταιριάζουν στο ότι και οι δύο αισθάνονται μοναξιά. Ο Φιλικός Γίγαντας επειδή υφίσταται ένα συνεχές bulling από τα αδέρφια του, τους άλλους γίγαντες και η μικρή Σόφη επειδή είναι ορφανή και κάπως αποκομμένη προσωπικότητα στο ορφανοτροφείο της.
(Κριτική μου για το myfilm.gr)