Είδος: Κωμωδία
Σκηνοθεσία: Νίκολας Στόλερ
Παίζουν: Κλόε Γκρέις Μόρετζ, Ζακ Έφρον, Ρόουζ Μπερν, Σελένα Γκόμεζ, Ντέιβ Φράνκο, Σεθ Ρόγκεν, Λίζα Κουντρό
Η συνέχεια της κάφρικης νεανικής κωμωδίας με τον Σεθ Ρόγκεν σε ρόλο συντηρητικού οικογενειάρχη που, μαζί με τη γυναίκα του, Ρόουζ Μπερν ετοιμάζονται οικογενειακώς (με την κορούλα τους και το μωρό που πρόκειται να γεννηθεί) να μετακομίσουν σε νέα γειτονιά, στα προάστια. Για κακή τους τύχη, στο διπλανό σπίτι, μετακομίζει μια γυναικεία αδελφότητα, η οποία αποδεικνύεται ξέφρενη (Διανομή: UIP)
Σκηνοθεσία: Νίκολας Στόλερ
Παίζουν: Κλόε Γκρέις Μόρετζ, Ζακ Έφρον, Ρόουζ Μπερν, Σελένα Γκόμεζ, Ντέιβ Φράνκο, Σεθ Ρόγκεν, Λίζα Κουντρό
Η συνέχεια της κάφρικης νεανικής κωμωδίας με τον Σεθ Ρόγκεν σε ρόλο συντηρητικού οικογενειάρχη που, μαζί με τη γυναίκα του, Ρόουζ Μπερν ετοιμάζονται οικογενειακώς (με την κορούλα τους και το μωρό που πρόκειται να γεννηθεί) να μετακομίσουν σε νέα γειτονιά, στα προάστια. Για κακή τους τύχη, στο διπλανό σπίτι, μετακομίζει μια γυναικεία αδελφότητα, η οποία αποδεικνύεται ξέφρενη (Διανομή: UIP)
Κριτική:
Ανυπόφορη ταινία, νούμερο 2. Το θέμα της ήδη έχει εξαντληθεί στην πρώτη όπου το ιδιόρρυθμο και για ειδικό κοινό χιούμορ μπορούσε να γίνει ανεκτό ακόμα και από ένα συντηρητικό θεατή. Ήταν και η πρώτη φορά, οπότε το θέμα βλεπόταν με κάποιο ενδιαφέρον, τουλάχιστον εν αναμονή της κατάληξης. Αλλά τη δεύτερη φορά τι παραπάνω μπορεί να περιμένει κανείς;
Ανυπόφορη ταινία, νούμερο 2. Το θέμα της ήδη έχει εξαντληθεί στην πρώτη όπου το ιδιόρρυθμο και για ειδικό κοινό χιούμορ μπορούσε να γίνει ανεκτό ακόμα και από ένα συντηρητικό θεατή. Ήταν και η πρώτη φορά, οπότε το θέμα βλεπόταν με κάποιο ενδιαφέρον, τουλάχιστον εν αναμονή της κατάληξης. Αλλά τη δεύτερη φορά τι παραπάνω μπορεί να περιμένει κανείς;
Υπάρχει πάλι η μετακόμιση, όπως και ο κίνδυνος να μην πωληθεί το ακίνητο εάν η γειτονιά κριθεί ακατάλληλη από τους αγοραστές. Επίσης, υπάρχει και μια αδελφότητα με ελληνικά αρχικά γράμματα, μόνον που αυτή τη φορά είναι αδελφότητα κοριτσιών, που αποδεικνύονται πιο ζωηρά από τα αγόρια.
Απίστευτες πλάκες και χοντροκομμένες καταστάσεις με ένα στυλ το οποίο φαίνεται τελείως ξένο σε σχέση με τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Ακόμα και αν έχεις μείνει στις ΗΠΑ και γνωρίζεις τα κολεγιακά έθιμα και την ανεκτικότητα, ακόμα και αν γνωρίζεις τη γεμάτη ιδιωματισμούς γλώσσα τους, δύσκολα χαμογελάς.
(Κριτική μου στο myfilm.gr)