Υπόθεση: Ένα χειμωνιάτικο βράδυ. Ένα αυτοκίνητο σε έναν επαρχιακό δρόμο. Χιονίζει, η ορατότητα είναι περιορισμένη. Ξαφνικά, ένα έλκηθρο γλιστρά, από το πουθενά, σε έναν λόφο. Το αυτοκίνητο σταματά και όλα βυθίζονται στη σιωπή. Ο οδηγός είναι ένας συγγραφέας, ο Τόμας. Δεν έχει εκείνος ευθύνη για το ατύχημα, αλλά ούτε και ο μικρός Κρίστοφερ, που έπρεπε να φροντίσει να μη βγει στο δρόμο ο αδελφός του, ούτε η μητέρα τους, Κέιτ, που έπρεπε να είχε καλέσει τα παιδιά μέσα νωρίτερα. Ο Τόμας πέφτει σε κατάθλιψη και το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να γράψει. Έχει, όμως, δικαίωμα να βασίσει το έργο του πάνω σε βιώματα και τη θλίψη των άλλων; Το ταξίδι του θα του αποδείξει ότι δεν είναι απλώς ο χρόνος που γιατρεύει τις πληγές αλλά το κουράγιο να αντιμετωπίσεις το παρελθόν και να συγχωρείς. Ειδικά τον εαυτό σου.
Κριτική: Το «Όλα θα πάνε καλά» είναι αφιερωμένο στους πραγματικούς φίλους του κινηματογράφου (για να μην πω αφιερωμένο στους δημιουργούς). Αφιερωμένο σ’ αυτούς που έχουν μάθει να περιμένουν το απροσδόκητο, ακόμα κι όταν όλα οδηγούν στο στερεότυπο. Έχει χαρακτηρισθεί ως δράμα, αλλά ενώ ξεκινά έτσι, εξελίσσεται σε θρίλερ με μπόλικη αγωνία. Είναι ένα φιλμ για τις ανθρώπινες σχέσεις, τη μοίρα και την τύχη, τις τύψεις και τη μεταμέλεια και διαθέτει έναν κεντρικό ήρωα, που κατά βάθος τον ενδιαφέρει μόνον ο εαυτός του και η καριέρα του και του οποίου βασική αρχή της ζωής είναι… ο τίτλος της ταινίας.
Στο «Όλα θα πάνε καλά», λοιπόν, ο υπέροχος Τζέιμς Φράνκο, υποδύεται έναν επιτυχημένο συγγραφέα, τον Τομάς Έλνταν, που μια κρύα χειμωνιάτικη νύχτα οδηγώντας και ακούγοντας μάλιστα ένα τραγούδι με στίχους για τον ήλιο που λάμπει, σκοτώνει με το αυτοκίνητό του ένα παιδάκι. Το μυαλό του, είναι τόσο απασχολημένο με τη σχέση του (τη Ρέιτσελ Μακ Άνταμς) που περνάει κρίση, ώστε δεν το βλέπει και παίρνει από το χέρι το αδερφάκι του που έχει επιζήσει και το πηγαίνει στο σπίτι του, για να διαπιστώσει από το ύφος της μητέρας που ανησυχεί («Πού είναι ο Νικολά;»), ότι στο σημείο της σύγκρουσης υπήρχε κι άλλο παιδί. Αλλά πού να το δει; Ο άνθρωπος είχε τα δικά του.
Αυτό το γεγονός, θα επηρεάσει τις ζωές όλων. Η σχέση του θα διαλυθεί, ο ίδιος θα αποπειραθεί να αυτοκτονήσει, θα το ξεπεράσει, θα γράψει και άλλα βιβλία και θα τακτοποιήσει τη ζωή του με μια άλλη γυναίκα (Μαρί Ζοζέ Κρος) και τη μικρή κόρη της, έχοντας τακτοποιήσει τις τύψεις του και πάντοτε διατηρώντας την ψυχραιμία του. Η μητέρα του θύματος (πολύ καλή η Σαρλότ Γκενσμπούργκ), θα απομονωθεί με το άλλο της παιδί, που θα μεγαλώσει διαβάζοντας τα μυθιστορήματα του Έλνταν και όταν γίνει 17 ετών, θα θελήσει να συναντηθεί με τον συγγραφέα, με τον οποίο έχει εμμονή -όπως διαπιστώνουν οι καθηγητές του και έχουν εξηγήσει στη μητέρα του. Η συνάντησή τους θα είναι καταλυτική και δεν μπορώ να γράψω περισσότερα.
Ο Βιμ Βέντερς έχει γυρίσει μια εξαιρετικά ατμοσφαιρική ταινία, με ολοκληρωμένους χαρακτήρες, κορυφούμενο ενδιαφέρον και με φόντο το Μόντρεαλ, το Κεμπέκ και τον βόρειο Καναδά, φωτογραφημένα από τον Μπενουά Ντεμπί, ώστε να ακολουθούν τη ψυχική διάθεση του κεντρικού ήρωα (αρχίζει με χιόνια και ομίχλες και τελειώνει με ανοιξιάτικο καιρό). Να τονίσω δε, ότι και η μουσική του Αλεξάντρ Ντεσπλά προσθέτει στην υποβλητικότητα της ταινίας.
Θεωρώ ότι αυτή η ταινία δεν έπρεπε να βγει στις αίθουσες μέσα στον Αύγουστο που ο κόσμος φεύγει. Αδικείται.
Του: Βιμ Βέντερς
Με τους: Τζέιμς Φράνκο, Σαρλότ Γκενσμπούργκ, Ρέιτσελ ΜακΆνταμς, Μαρί-Ζοζέ Κροζ
Προβάλλεται από 13/8/15