Εγώ γνώριζα τον Τζακ Ρίτσερ τον πανύψηλο ήρωα πρωταγωνιστή μιας σειράς μυθιστορημάτων του Lee Child, για τον οποίο (τον Ρίτσερ, δηλαδή) μέχρι να σηκώσει το χέρι του και να κεραυνοβολήσει τον αντίπαλό του, έχεις διαβάσει δύο σελίδες από σκέψεις του (τη στάση του σώματός του, του σώματος του αντιπάλου, το βάρος και των δυο για να υπολογίσεις ποιος είναι πιο δυνατός, τη θέση τους στο χώρο και το χρόνο γιατί κάθε δευτερόλεπτο μετράει, τα ρούχα που φοράνε επειδή διαφορετική κίνηση κάνεις με ένα αθλητικό φανελάκι και άλλη με μια φόρμα εκστρατείας κλπ κλπ), αλλά ξεκινώντας το «Ο άνθρωπος φάντασμα» του Roger Hobbs κατάλαβα από την πρώτη σελίδα, ότι έχω να κάνω με έναν ήρωα που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τον Τζακ Ρίτσερ και διαθέτει ένα παραπάνω πλεονέκτημα, διότι ο Τζακ Ρίτσερ του συγγραφέα Lee Child έχει ονοματεπώνυμο, κινείται φανερά και δεν φοβάται τίποτα, αφού είναι πρώην στρατονόμος του αμερικανικού στρατού, ενώ ο Τζακ του Roger Hobbs -που είναι εξίσου ακατάβλητος όσο ο Τζακ Ρίτσερ- δεν έχει επώνυμο και είναι παντελώς άγνωστος σε όλες τις υπάρχουσες βάσεις δεδομένων αυτού του πλανήτη. Γι’ αυτό και «άνθρωπος φάντασμα».
Τι συμβαίνει τώρα; Η ληστεία ενός καζίνου στο Ατλάντικ Σίτι πηγαίνει κατά διαόλου και ο εγκέφαλος που την οργάνωσε, αναγκάζεται να ζητήσει τη βοήθεια του Τζακ, που μπορεί κανείς να μην τον ξέρει, αλλά ο εγκέφαλος της ληστείας ξέρει και που θα τον βρει. Τι εγκέφαλος θα ήταν άλλωστε; Καταλαβαίνουμε λοιπόν, ότι ο Τζακ είναι ένας κακοποιός που κάνει κυριολεκτικά ό,τι θέλει, δεν αφήνει ποτέ ίχνη και σε επαφή μαζί του έρχεται μόνο το σινάφι του. Κι εκείνο όχι πάντοτε.
Με εντολή να «ρυθμίσει» τα πάντα, έναντι γενναίας αμοιβής, ο Τζακ θα φτάσει στο Ατλάντικ Σίτι για να βρει ένα απίστευτο χάος: Δηλαδή, έναν από τους ληστές νεκρό, τον άλλο τραυματισμένο και κυνηγημένο, έναν σκοπευτή-μυστήριο, τα κλεμμένα χαρτονομίσματα αξίας 1,2 εκατομμυρίων δολαρίων να είναι άφαντα και το FBI να τον περιμένει ήδη στο αεροδρόμιο. Δεν φτάνουν αυτά, έχει και κάποιους σκοτεινούς τύπους που ενδιαφέρονται πολύ γι’ αυτή την ιστορία και κάνουν σύντομα την εμφάνισή τους. Ε, δεν πάει άλλο, διότι τότε θα σας το χαλάσω.
Το μυθιστόρημα είναι εκπληκτικά σκοτεινό, απίστευτα έξυπνο και απολύτως εθιστικό. Με απρόβλεπτη πλοκή, συναρπαστικό τρόπο γραφής και τη σχετική μαεστρία, ο Roger Hobbs μάς χαρίζει ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται απνευστί. Άλλωστε μας προτρέπει και ο Lee Child στο εξώφυλλο: «Καταιγιστική δράση, βία και ευφυΐα: ένα καταπληκτικό ντεπούτο γεμάτο ίντριγκα, μυστικά και αγωνία. Διαβάστε το αμέσως»
(Εκδόσεις: Κλειδάριθμος, 2014)