Μια ταινία της Τζέσικα Χάουσνερ («Προσκύνημα στη Λούρδη» και «Τρελή αγάπη») με αλληγορική διάθεση, θα έλεγα, για μια κοινωνία που δεν μπορεί να αποφύγει ό,τι της επιβάλλεται από την κάθε είδους εξουσία, είτε αυτή προέρχεται από την επιστήμη, είτε από την τεχνολογία, είτε ακόμα και από τη μόδα. Η ταινία κινείται μεταξύ επιστημονικής φαντασίας και ψυχολογικού θρίλερ, αλλά και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά δεν
απογειώνουν αυτή την -πραγματικά «πιασάρικη»- ιδέα, ενώ η μουσική του Ιάπωνα Τέιτζι Ίτο (άλμπουμ “Watermill”, 1972) αντί να βοηθάει, αποτρέπει τον αμύητο θεατή, ο οποίος πιθανόν να ενοχληθεί από τους οξείς και «κοφτούς» ήχους.
Σύμφωνα με την υπόθεση, η Άλις (Έμιλι Μπίτσαμ), μια χωρισμένη μητέρα που εξειδικεύεται στην ανάπτυξη νέων ειδών φυτών, έχει σχεδιάσει ένα είδος λουλουδιού, ξεχωριστού για τις θεραπευτικές του ιδιότητες και ενώ απαγορεύεται παίρνει ένα στο σπίτι της σαν δώρο για τον έφηβο γιο της Τζο. Το βαφτίζουν «Μικρός Τζο», αλλά εκείνο όσο μεγαλώνει, της δημιουργεί υποψίες ότι δεν είναι και τόσο αθώο όσο φαίνεται. Οι υποψίες της βασίζονται στο γεγονός ότι η συμπεριφορά του γιού της αλλάζει. Εκφράζει την ανησυχία της στους συναδέλφους της (μεταξύ των οποίων και ο Μπεν Γουίνσοου, ο νέος Κιού του 007), οι οποίοι όμως την καθησυχάζουν λέγοντας ότι περνάει την εφηβεία.
Η ιστορία όπως εξελίσσεται θυμίζει τη «Μακάβρια εισβολή» (Invasion of the body snatchers, 1978), όπου ένα άτομο διαπιστώνει τι συμβαίνει και προσπαθεί να διασωθεί, όταν όλοι οι άλλοι έχουν αλλοτριωθεί. Μόνο που σε εκείνη την ταινία, τα φυτά είχαν έρθει από το διάστημα, ενώ εδώ προέρχονται από ανθρώπινο πείραμα. Γεγονός που παραπέμπει και στο σύνδρομο Φρανκενστάιν.
Η Χάουσνερ εξαντλεί την ενδιαφέρουσα ιδέα της πολύ γρήγορα (ως ταινία μικρού μήκους θα μου άρεσε καλύτερα) και τα μόνα στοιχεία που μπορούν να καθηλώσουν τον θεατή, είναι ο ψυχρός τρόπος που μιλούν οι ηθοποιοί, το στήσιμο των κάδρων της, η κίνηση της κάμερας (που κινείται ανεξάρτητα από τους ηθοποιούς και καμιά φορά μπορεί να περνάει ανάμεσα από δύο συνομιλούντες χωρίς να σε οδηγεί πουθενά) καθώς και η χρωματική παλέτα που χρησιμοποιεί ο διευθυντής φωτογραφίας Martin Gschlacht, η οποία κινείται σε χρώματα παστέλ και έντονα (λευκό, κόκκινο, κίτρινο, λαχανί) που πότε θυμίζουν αποστειρωμένους νοσοκομειακούς χώρους και πότε παιδικό δωμάτιο. (Κριτική μου στο myfilm.gr)
INFO
Προβάλλεται από 16/1/2020
Είδος: Δράμα, Επιστημονικής Φαντασίας
Χώρες: Ενωμένο Βασίλειο, Αυστρία, Γερμανία (2019)
Διάρκεια: 105’
Σκηνοθεσία: Τζέσικα Χάουσνερ
Ηθοποιοί: Έμιλι Μπίτσαμ, Μπεν Γουίνσοου, Κέρι Φοξ, Κιτ Κόνορ, Φένιξ Μπροσάρντ
Η Άλις, μια χωρισμένη μητέρα, είναι μια αφοσιωμένη επιστήμονας που εξειδικεύεται στην ανάπτυξη νέων ειδών φυτών για λογαριασμό μιας εταιρείας. Έχει σχεδιάσει ένα ειδικό είδος βαθυκόκκινου λουλουδιού, ξεχωριστό όχι μόνο για την ομορφιά του αλλά για τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Αν διατηρηθεί σε ιδανική θερμοκρασία, του δίνονται ως τροφή τα κατάλληλα συστατικά και οι άνθρωποι του μιλούν συχνά, το φυτό θα κάνει τον ιδιοκτήτη του ευτυχισμένο. Σε αντίθεση με την πολιτική της εταιρείας, η Άλις παίρνει ένα λουλούδι στο σπίτι της σαν δώρο για τον έφηβο γιο της Τζο. Οι δυο τους βαφτίζουν το λουλούδι «Μικρός Τζο», αλλά όσο μεγαλώνει, τόσο αυξάνεται η υποψία της Άλις ότι η δημιουργία της δεν είναι τόσο αθώα όσο νόμιζε.
Διανομή: One from the heart
