Αν και συνεπής στην τεχνική που τον καθιέρωσε με το «Γιο του Σαούλ» ο Λάζλο Νέμες, αυτή τη φορά δεν κατορθώνει να ανυψώσει το θέμα του και να του δώσει κάποια ένταση. Η παρακολούθηση της κεντρικής ηρωίδας με φορητή κάμερα, από πίσω και πολύ κοντά,
αυτή τη φορά με τη συμβολή και της μεγάλης διάρκειας του φιλμ γίνεται κουραστική.
Σε αντίθεση με τον «Γιο του Σαούλ» που η κύρια δράση βρίσκεται εκτός κάδρου και ο θεατής την αντιλαμβάνεται από τους ήχους (αποκτούν ιδιαίτερη σημασία σε εκείνο το φιλμ), στη «Δύση ηλίου» η δράση αν και είναι πάντα out of focus, βρίσκεται μέσα στο κάδρο και δεν αφήνει τη φαντασία του θεατή να δουλέψει, όπως στο επιτυχημένο «Σαούλ». Κάνει όμως κάτι άλλο. Τον μαγνητίζει με αυτή την ατμόσφαιρα μυστηρίου, που καλύπτει όλη τη διαδρομή της βασικής ηρωίδας Ίρις Λάιτερ, η οποία προσπαθεί να αναζητήσει τον δρόμο μέσα σε ένα λαβύρινθο ιστορικών γεγονότων και καταστάσεων που καλύπτει το σενάριο. Έχει δημιουργήσει ένα ερώτημα που περιμένει απάντηση και είναι πολύ κλισέ: τι θα συμβεί στο τέλος;
Πράγματι, το όμορφο πρόσωπο της Τζούλι Τζάκαμπ με τα μεγάλα αινιγματικά μάτια και την αοριστία της έκφρασής της, η οποία ως Ίρις δεν δείχνει το παραμικρό από αυτά που σκέφτεται, αποτελεί και το ατού της ταινίας. Μαζί βεβαίως και με την αγωνία: πού το πάει ο σκηνοθέτης που με είχε γοητεύσει με το «Γιο του Σαούλ»; Διότι εάν δεν προϋπήρχε ο Γιός, ίσως να είχα εγκαταλείψει την αίθουσα και μόνο σκεφτόμενος τη διάρκεια του φιλμ (δύο ώρες και 23 λεπτά).
Ο Νέμες αυτή τη φορά, στην προσπάθεια να διεισδύσει, τόσο στο χαρακτήρα της Ίρις Λάιτερ, όσο και στην ιστορία της, που διαδραματίζεται στη Βουδαπέστη γύρω στο 1913, μια εξαιρετικά ταραχώδη περίοδο, λίγο πριν την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ξοδεύει πολύ χρόνο. Ίσως περισσότερο απ’ όσο χρειαζόταν.
Το φιλμ πάντως (που είναι «μια προσωπική του κατάθεση για την αγάπη του προς το σινεμά σχεδόν έναν αιώνα από την ταινία Sunrise του Μουρνάου, στην οποία αποδίδει φόρο τιμής», όπως ομολογεί ο ίδιος) εκτός από την ελκυστική παρουσία της Τζούλι Τζάκαμπ, διαθέτει εξαιρετική φωτογραφία, υπέροχα ντεκόρ, κοστούμια και ατμοσφαιρική μουσική.(Κριτική μου στο myFilm.gr)
INFO
Προβάλλεται από 28/2/19
Είδος: Δράμα
Σκηνοθεσία: Λάζλο Νέμες
Παίζουν: Βλαντ Ιβάνοφ, Σουζάν Γουέστ, Μπιορν Φράιμπεργκ, Μόνικα Μπαλσάι, Λεβέντ Μόλναρ, Ουρς Ρεχν
Σύνοψη: Έτος 1913. Η νεαρή Ιρις Λάιτερ (Τζούλι Τζάκαμπ) φτάνει στην Βουδαπέστη, στην καρδιά της Ευρώπης, ελπίζοντας να εργαστεί ως καπελού στο θρυλικό κατάστημα που κάποτε ανήκε στους γονείς της. Παρόλα αυτά ο νέος ιδιοκτήτης Οσκαρ Μπρίλλ (Βλαντ Ιβάνοφ) δεν δέχεται να την προσλάβει. Eκείνη την στιγμή γίνονται στο κατάστημα προετοιμασίες για να υποδεχτεί πολύ σημαντικούς επισκέπτες και ένας άνδρας προσεγγίζει την Ιρις αναζητώντας κάποιον Κάλμαν Λάιτερ, για τον οποίο -και παρόλο που φέρει το ίδιο επώνυμο με εκείνην- η Ίρις δεν έχει ακούσει ποτέ τίποτε. Αρνούμενη να φύγει από την πόλη, η Ιρις αρχίζει να αναζητά τον Κάλμαν Λάιτερ, τον μοναδικό της συνδετικό κρίκο με το χαμένο της παρελθόν. Η αναζήτηση της την φέρνει μακριά από τα λαμπερά φώτα του καταστήματος Λάιτερ, στους σκοτεινούς δρόμους μιας Βουδαπέστης, που αρχίζει να αντανακλά την αναστάτωση ενός πολιτισμού που ετοιμάζεται να βυθιστεί στο χάος. (Από την Filmtrade)
