Ένα γενναίο ψέμα – The good lie

Υπόθεση: Ο φακός ακολουθεί μια ομάδα νεαρών Σουδανών προσφύγων, από την κόλαση του πολέμου μέχρι τη γη της επαγγελίας, τις ΗΠΑ. Εκεί, αντιμετωπίζοντας τις δυσκολίες του δυτικού πολιτισμού για πρώτη φορά, καταφέρνουν να αναπτύξουν μια δυνατή φιλία με μία παράτολμη Αμερικανίδα, η οποία αναλαμβάνει να τους βοηθήσει. Κι ενώ οι ταλαιπωρημένοι πρόσφυγες προσπαθούν να προσαρμοστούν στη νέα τους ζωή, τα συναισθήματα ενοχής για τον αδερφό που έχουν αφήσει πίσω, τους κυριεύουν ολοένα και περισσότερο
Κριτική: Υπερβολικά ηθικοπλαστικό σενάριο, πάνω σε μια πραγματική ιστορία.

Ο φύλακας της μνήμης – The giver

Υπόθεση: Η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα φαινομενικά ουτοπικό κόσμο, κάπου στο μέλλον, χωρίς πολέμους, διακρίσεις, πόνο και αδικίες. Βασικός ήρωας είναι ένας νεαρός άνδρας, ο Τζόνας, που γεννήθηκε και ζει μέσα σε αυτόν τον τέλειο κόσμο. Μόνο ένας μεγαλύτερος σε ηλικία άνδρας, μέσα σ’ αυτή την κοινωνία, γνωρίζει τι πραγματικά συνέβαινε στο παρελθόν. Σταδιακά ο Τζόνας, ενηλικιώνεται και σύντομα θα μάθει ποιος είναι ο ρόλος του στην κοινωνία. Είναι εκείνος που θα επωμιστεί το βάρος της μνήμης του παρελθόντος. Ο Giver θα αρχίσει να του μεταφέρει διάφορες μνήμες τους παρελθόντος και εκείνος θα συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι όλα έτσι όπως φαίνονται, καμιά φορά θέτοντας σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή του.
Κριτική: Το θέμα μιας γενετικά-πολιτισμικά-οικονομικά ελεγχόμενης κοινωνίας από κάποια μυστηριώδη ηγεσία και η προσπάθεια κάποιων νέων, που ανοίγουν τα ματάκια τους, ψυλλιάζονται ότι κάτι συμβαίνει και προσπαθούν να αποδράσουν, δεν είναι καινούργιο στη κινηματογραφική επιστημονική φαντασία.

Xenia

Κριτική: Δύο νέα παιδιά, αλλοδαποί, στην Ελλάδα του 21^ου αιώνα, χώρα της Φιλοξενίας (με κεφαλαίο το Φ γιατί υποτίθεται ότι προερχόμαστε από τον Ξένιο Δία), αλλά και του ρατσισμού, ψάχνονται και ψάχνουν το βιολογικό τους πατέρα, από την Κρήτη που ξεκινούν μέχρι το Πανόραμα της Θεσσαλονίκης.

Ταξιδεύουν σε μια χώρα, που δεν κατόρθωσε -όταν μπορούσε- να συντηρήσει τη γνωστή (του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού) αλυσίδα ξενοδοχείων με τη γενική ονομασία Xenia, τα οποία είχαν κτιστεί στις καλύτερες τοποθεσίες της χώρας και με υλικά που ταίριαζαν με το περιβάλλον τους, αλλά αφέθηκαν στην τύχη τους στις περισσότερες περιοχές, διότι αυτοί που τα διοικούσαν ήσαν «υπάλληλοι του ευρύτερου δημόσιου τομέα» (και θέλουμε να καταργήσουμε και τις «αξιολογήσεις», ενώ δεν θέλουμε και τις ιδιωτικοποιήσεις).

Το κορίτσι που εξαφανίστηκε - Gone girl

Κριτική: Θεωρώ ότι είναι το καλύτερο θρίλερ που είδα φέτος. Σενάριο γραμμένο από την ίδια τη συγγραφέα Τζίλιαν Φλιν, η οποία έχει γράψει ένα μυθιστόρημα γεμάτο suspense (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ),  με εμβάθυνση στους πιο σκοτεινούς χαρακτήρες, που έχω γνωρίσει στην αστυνομική λογοτεχνία και η φράση «άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου» ταιριάζει απόλυτα στην πρωταγωνίστρια του θρίλερ, η οποία εξαφανίζεται, αλλά είναι πανταχού παρούσα με το ημερολόγιο που γράφει από την αρχή της ταινίας.

Γροθιές στους τοίχους - Starred up

Κριτική: Σκληρή, βίαιη και ωμή, μέσα στην υπερβολή της (ανήλικος μεταφέρεται σε φυλακές ενηλίκων που βρίσκεται ο πατέρας του και κατορθώνει να επιβιώσει με προοπτική να γίνει ο μελλοντικός αρχηγός των φυλακισμένων, τα είπα όλα), είναι αυτή η ταινία-φυλακής, την οποία σκηνοθετεί ο βραβευμένος Βρετανός σκηνοθέτης Ντέιβιντ Μακένζι βασισμένος σε ένα σενάριο του πρωτοεμφανιζόμενου Τζόναθαν Άσερ, ο οποίος χρησιμοποίησε τις εμπειρίες του ως ψυχοθεραπευτής σε φυλακές για να το γράψει.

Ιστορίες για αγρίους – Wild tales

Κριτική: Έξι ιστορίες που ξεκινούν κωμικοτραγικές και εξελίσσονται σε τραγικές, στις οποίες διακρίνεις μια γελοία πτυχή και θέλεις να χαμογελάσεις, αλλά τελικά σου πέφτει κατά πρόσωπο μια τραγωδία, που σκέφτεσαι ότι «ο άνθρωπος δεν θέλει και πολύ…». Αρκεί να συμβεί κάποιο γεγονός που θα «ξεχειλίσει το ποτήρι», μια σύμπτωση, αυτό που ονομάζουμε «τυχαίο», που δεν είναι τυχαίο αλλά μια σειρά γεγονότων, που μπορούν να οδηγήσουν τον καθέναν «εκτός εαυτού». Η σύγχρονη εποχή, οι υποχρεώσεις, ο γρήγορος ρυθμός, οι απαιτήσεις, έχουν κάνει τον άνθρωπο ακροβάτη που προσπαθεί να ισορροπεί πάνω σε μια λεπτή κόκκινη γραμμή, για να θυμηθώ και αυτή την παλιά αντιπολεμική ταινία.

Ρίο σ’ αγαπώ – Rio I love you

Κριτική: Εννιά ιστορίες και εννιά ματιές αξιόλογων σκηνοθετών στο σύγχρονο Ρίο, την πόλη των αντιθέσεων, αλλά και την πόλη του ονείρου:

Μια γραφική άστεγη, που ο εγγονός της τη συναντά τυχαία και προσπαθεί να τη φέρει σπίτι, αλλά τελικά την ακολουθεί σε μια απελευθερωμένη κίνηση.

Η πρώην μοντέλο και ο ηλικιωμένος σύζυγος προσπαθούν να κάνουν διακοπές σε ένα καταπληκτικό σπίτι πάνω στη θάλασσα, ουσιαστικά ανούσιες και άνισες.

The guest

Υπόθεση: Ένας μυστηριώδης επισκέπτης, ο φιλικός στρατιώτης, Ντέιβιντ, φτάνει στο κατώφλι της πόρτας της οικογένειας Πίτερσον λέγοντάς τους ότι είναι φίλος του γιου τους που χάθηκε στο καθήκον. Οι Πίτερσον υποδέχονται τον Ντέιβιντ στο σπίτι τους, αλλά και στη ζωή τους. Όταν όμως αρχίζουν ξαφνικά να πεθαίνουν άνθρωποι στην πόλη, η έφηβη κόρη τους, Άννα, αρχίζει να αναρωτιέται αν κρύβεται ο Ντέιβιντ πίσω από όλα αυτά. Όταν όμως, τελικά, οι υποψίες της Άννα γίνουν όλο και πιο έντονες, θα καταφέρει να κρατήσει ασφαλή την οικογένειά της ή θα είναι πλέον αργά για όλους;

Κριτική: Η συνταγή «μυστηριώδης ξένος εισβάλλει στο σπίτι συντηρητικής τετραμελούς οικογένειας με άγνωστες διαθέσεις», ανατρέπεται μετά τη μέση της ταινίας και ακολουθεί η συνταγή «άνθρωπος πειραματόζωο, έχει ξεφύγει από τον έλεγχο της κρατικής μυστικής υπηρεσίας που θέλει να τον εξοντώσει».

The Equalizer

Υπόθεση; Ο Robert McCall βάζει τα δυνατά του για να προσαρμοστεί σε πιο ήρεμους ρυθμούς ζωής και να απωθήσει από το μυαλό του εικόνες, πρόσωπα και καταστάσεις από το πρόσφατο, ζοφερό παρελθόν. Όταν όμως ο McCall γνωρίζει την Teri, μια νεαρή κοπέλα που έχει καταντήσει υποχείριο σκληρών Ρώσων μαφιόζων, δεν θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια. Χωρίς δεύτερες σκέψεις εγκαταλείπει την ήσυχη και αποστασιοποιημένη ζωή του και αποφασίζει να εκδικηθεί αυτούς που κακοποιούν και εκμεταλλεύονται τους αδύναμους. Η άρτια εκπαίδευση του θα φανεί εξαιρετικά χρήσιμη στον νέο ρόλο που πρόκειται να αναλάβει.

Κριτική: «Ο εξισωτής», έχει όλα τα κλισέ της περιπέτειας του «εκδικητή της νύχτας», αν σας θυμίζει κάτι αυτό. Του ανθρώπου που αποδίδει δικαιοσύνη εκεί που το κράτος αδυνατεί να παρέμβει, με τη διαφορά ότι αυτή η τυπική περιπέτεια, στα χέρια του Αντουάν Φουκουά αποκτά συναίσθημα, στο οποίο εμβαθύνει ο εξαιρετικός Ντένζελ Γουάσινγκτον.

Ο αξέχαστος μήνας - The grand seduction

«Η μεγάλη αποπλάνηση», όπως είναι ο πραγματικός τίτλος, έχει μεγάλη πλάκα, αρκεί να δεχθείς από την αρχή το παραμύθι, (άλλωστε ο κινηματογράφος είναι η τέχνη της ψευδαίσθησης). Στο ονειρικό παραθαλάσσιο χωριό, κινδυνεύουν από την ανεργία και η μόνη δραστηριότητα παρατηρείται όταν είναι να πληρωθεί το επίδομα ανεργίας.  Κι αυτό, επειδή μια ιχθυοβιομηχανία, στην οποία εργάζονταν όλοι οι κάτοικοι, έχει κλείσει και προκειμένου να ανοίξει μια καινούργια επιχείρηση, απαιτεί την ύπαρξη γιατρού στο χωριό. Που δεν υπάρχει…