Σε μια εποχή που η οικονομική κρίση μαστίζει όλο τον κόσμο και ειδικότερα τη χώρα μας, η οποία -όπως διαβάζουμε καθημερινά στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο- υποχρεώνει τους νέους να την εγκαταλείπουν για να κάνουν καριέρα στο εξωτερικό, υπάρχουν νέοι οι οποίοι όχι μόνον δεν το βάζουν κάτω, αλλά παραμένουν στη γενέτειρά τους, προσπαθούν αγωνίζονται, αξιολογούνται και επιβραβεύονται για τις προσπάθειές τους.
Ένας από αυτούς τους νέους, είναι ο συμπολίτης φωτογράφος Πέτρος Σοφικίτης, γιος του φίλου μου και καταξιωμένου φωτογράφου Δημήτρη Σοφικίτη, που υπήρξε και συνεργάτης του αείμνηστου σκηνοθέτη και «ποιητή της εικόνας» Θόδωρου Αγγελόπουλου.
Ο Πέτρος Σοφικίτης πρόσφατα αναγορεύτηκε από τη διεθνή οργάνωση Society of Wedding and Portrait Photographers «Φωτογράφος της Χρονιάς 2011».
Ο Πέτρος Σοφικίτης, τον οποίο συναντήσαμε στο κατάστημα του πατέρα του στην οδό Ερμού στο Μαρούσι, μας είπε ότι ξεκίνησε ως ερασιτέχνης φωτογράφος στην ηλικία των 13 και έγινε επαγγελματίας πριν από ένα χρόνο, σε ηλικία 25 ετών.
Έχει τελειώσει το Βαρβάκειο Πειραματικό Λύκειο Αθηνών και στη συνέχεια παρακολούθησε σεμινάρια Φωτογραφίας στο Κέντρο Σπουδών Πλάκας στην Αθήνα. Στη συνέχεια, σπούδασε στην Αγγλία στο Πανεπιστήμιο του Κεντ, όπου έχοντας τελειώσει με μεγάλη επιτυχία το Kent Institute Of Art & Design, πήγε στη Σκωτία κατ’ ευθείαν στο δεύτερο έτος του Πανεπιστημίου Napier στο Εδιμβούργο (BA, HONS, in Photography and Film).
Μετά τις υποχρεώσεις του στο Ελληνικό Ναυτικό, όπου υπηρέτησε, συμμετείχε το 2006 στην έκθεση 13ος Διεθνής Μήνας Φωτογραφίας, που διοργάνωσε το Ελληνικό Κέντρο Φωτογραφίας, εργάστηκε για λίγες μέρες με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, ως φωτογράφος ορισμένων σκηνών της ταινίας «Το λιβάδι που δακρύζει» και παράλληλα γύρισε μια τριλογία ταινιών μικρού μήκους, με τίτλο «Τριλογία του χρόνου».
Για το πώς ξεκίνησε με τη φωτογραφία δεν θέλει και ερώτημα: «Ο πατέρας μου είναι ένας καταξιωμένος φωτογράφος. Έχω διδαχθεί πολλά από αυτόν. Του οφείλω τα πάντα, όλες μου τις φωτογραφικές δεξιότητες», μας λέει με υπερηφάνεια και συνεχίζει με αυτοπεποίθηση: «Διατηρώ, βέβαια το προσωπικό μου στιλ στη φωτογράφηση και ταυτόχρονα θεωρώ ότι έχω ανοιχτό μυαλό τόσο στην επικοινωνία μου με τους άλλους, όσο και στην αποδοχή νέων μεθόδων και αντιλήψεων στη φωτογραφία».
Χώρος που δραστηριοποιείται; «Προς το παρόν μόνον στην Ελλάδα. Αργότερα ελπίζω να επεκταθώ και στο εξωτερικό. Κάθε χώρος έχει τη δική του ομορφιά», μας λέει.
Από πού εμπνέεται; «Βασικά, το έργο του πατέρα μου είναι μια μεγάλη πηγή έμπνευσης για μένα. Δεν έχω αποφασίσει το στιλ μου, μπορώ μόνο να πω ότι είμαι ανοιχτός σε ιδέες και μου αρέσει να πειραματίζομαι. Αυτό που με χαρακτηρίζει είναι η επιμονή μου στην εκμάθηση».
Τα μελλοντικά του σχέδια; «Να γίνω ένας επιτυχημένος φωτογράφος σε διάφορους τομείς. Προς το παρόν, θεωρώ ότι ως επαγγελματίας τα πηγαίνω πάρα πολύ καλά σε φωτογραφήσεις γάμων και πορτρέτων. Στον τομέα αυτό άλλωστε βραβεύτηκα από την SWPP, τη διεθνή οργάνωση “Κοινωνία Φωτογράφων Γάμων και Πορτραίτων”».
Στην ερώτηση εάν έχει άλλα ενδιαφέροντα, μας απαντά ότι κάνει αθλητισμό (παίζει ποδόσφαιρο, μπάσκετ και σκουός), ενώ του αρέσει να «βελτιώνεται πάνω στο αντικείμενο της φωτογραφίας παρακολουθώντας σεμινάρια», όπως είπε, ενώ το σύνθημά του για τη ζωή είναι το «όλα παίζουν».
(Δημοσιεύτηκε στην Αμαρυσία στις 18/2/2012)
