Πάλι το υποκειμεικό στοιχείο

Από την 7η Ιανουαρίου είχα να κρατήσω σημειώσεις στο blog και σήμερα ανέβασα επτά από τις 100 αγαπημένες μου ταινίες. Βλέπεις στο καθημερινό φύλλο της Αμαρυσίας, ο καιρός περνά πιο γρήγορα και σε λίγες μέρες συμπληρώνεται ο κύκλος των ταινιών αυτών, οι οποίες όπως γράφω και στο πλάι, μπορεί και να μην είναι από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας κινηματογραφίας, είναι όμως κάποιες που ή με διασκέδασαν ή με προβλημάτισαν. Είναι βλέπεις πολύ υποκειμενική η κριτική και ειδικά στον κινηματογράφο. Είναι σχεδόν απίθανο να συμπέσει η γνώμη μου με κάποιου άλλου. Πάντα θα υπάρχει ένα σημείο διαφωνίας.
Προχθές, συζητούσα με το συνάδελφο Χρ. Φωτιάδη στην εφημερίδα για την ταινία The Pledge του Σον Πεν, που είχε προβληθεί στην Ελλάδα με τον τίτλο "Η υπόσχεση" και συμφωνήσαμε τελικά, ότι ήταν μια εξαιρετική ταινία, στην οποία μια υπόσχεση δεν εκπληρώνεται στο τέλος. Τουλάχιστον, έτσι νομίζει ο πρωταγωνιστής, ο οποίος είναι ένας σερίφης (Τζακ Νίκολσον), που είχε υποσχεθεί στη μητέρα ενός δολοφονημένου μικρού κοριτσιού ότι θα βρει το δολοφόνο της. Πραγματικά πολύ καλή ταινία, αλλά πόσοι θα συμφωνούσαν μαζί μας, με το τέλος της, το οποίο σας το αφήνω για έκπληξη. Αξίζει να τη βρείτε σε βίντεο κλαμπ και να τη δείτε.

O Εραστής Της Κομμώτριας (1990 - Le Mari De La Coiffeuse)

Γιατί στις 100: Για τον ερωτισμό που υποβόσκει σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, που ξεκινά από έναν ανεκπλήρωτο παιδικό έρωτα. Για τη μουσική επένδυση του Μάικλ Νόιμαν (Μαθήματα Πιάνου), που σε χαλαρώνει και σε κάνει να νοσταλγείς τα παιδικά σου χρόνια, για το σενάριο που περιγράφει την ίδια τη ζωή, η οποία είναι γεμάτη όνειρα, στόχους, προσπάθεια, απογοητεύσεις, χαρά, ευτυχία, πόνο, θλίψη και για όλη γενικά την ατμόσφαιρα του έργου.
Υπόθεση: Ο δωδεκάχρονος Αντουάν, ένα καλοκαίρι γνωρίζεται με την κομμώτρια της πόλης του, την κυρία Σαφέρ. Γλυκιά, με απαλή φωνή. Αφηνόταν στα χέρια της και φαντασίωνε με ήχους αραβικής μουσικής. Όταν μεγάλος πια, μπαίνει μια μέρα στο κομμωτήριο της Ματίλντ ξαναζωντανεύει το παιδικό όνειρο: Να παντρευτεί μια κομμώτρια. Το όνειρό του γίνεται πραγματικότητα, όταν η Ματίλντ του λέει το πολυπόθητο «ναι». Έτσι ο Αντουάν ζει μέρες μεγάλης ευτυχίας, παρακολουθώντας τη γυναίκα του να κουρεύει τους πελάτες και χορεύοντας μαζί της σε αραβικούς ρυθμούς, ενώ οι ερωτικές του διαθέσεις ολοένα και φουντώνουν. Ως πότε όμως;
Σκηνοθεσία: Πατρίς Λεκόντ
Πρωταγωνιστούν: Ζαν Ροσφόρ, Αννα Γκαλιένα, Ρολάν Μπερτέν, Μορίς Σεβ

Ο Μάγος Του Οζ (1939 – The Wizard Of Oz)

Γιατί στις 100: Είναι το καλύτερο κινηματογραφικό παραμύθι και μιούζικαλ. Βλέπεται ακόμα και σήμερα γιατί είναι φρεσκότατο, ανάλαφρο, διασκεδαστικό και αισιόδοξο. Περιέχει ένα Οσκαρικό τραγούδι, το «Over the rainbow», που έχει χιλιοπαιχτεί σε ταινίες που θέλουν να θέλουν να στείλουν ένα μήνυμα φιλίας, συντροφικότητας και αγάπης. Καθιέρωσε την πρωταγωνίστρια και την έκανε αστέρα πρώτου μεγέθους, εξαιτίας της ερμηνείας της, δημιούργησε δε σχολή για τα παιδιά-θαύματα που θα ακολουθούσαν. Γυρίστηκε δε, από τον σκηνοθέτη του «Όσα Παίρνει Ο Άνεμος».
Υπόθεση: Βασισμένη στις δημοφιλείς ιστορίες του Φρανκ Μπάουμ, η ταινία θέλει τη μικρή Ντόροθι και το σκύλο της Τότο, να παρασύρονται από έναν ανεμοστρόβιλο και να πέφτουν στη μυστηριώδη Χώρα του Οζ. Στην προσπάθειά τους να επιστρέψουν σπίτι θα γνωριστούν με το Σκιάχτρο, το Λιοντάρι, τον Τενεκέ, την Κακιά Μάγισσα, αλλά και τον Μάγο του Οζ, που όλοι τους υπόσχονται ότι θα τους βοηθήσουν να επιστρέψουν. Θα υποστούν όμως μεγάλη ταλαιπωρία και θα αντέξουν πολλές περιπέτειες, μέχρι το happy end.
Σκηνοθεσία: Βίκτορ Φλέμινγκ
Πρωταγωνιστούν: Τζούντι Γκάρλαντ, Ρέι Μπόλγκερ, Μπαρτ Λεχρ, Τζακ Χάλεϊ, Μάργκαρετ Χάμιλτον, Μπίλι Μπεργκ, Φρανκ Μόργκαν.

Η νύχτα των ζωντανών νεκρών (1968 – Night Of The Living Dead)

Γιατί στις 100: Είναι μια χαμηλού κόστους ταινία φρίκης, η οποία δημιούργησε σχολή, καθιέρωσε τον όρο «ζόμπι» και αποτέλεσε δείγμα για άπειρες ταινίες στο μέλλον. Είναι ασπρόμαυρη με υπόθεση που διαδραματίζεται σε μια νύχτα, είναι κλειστοφοβική και απαισιόδοξη και σήμερα θεωρείται πλέον κλασική στο είδος της. Εφόσον αποδεχθεί ο θεατής το «σύμπαν» της ταινίας, ένα μήνυμα μπορεί να αποκομίσει, ότι ο άνθρωπος είναι πλάσμα αυτοκαταστροφικό, εγωιστικό και απέναντι στο συνάνθρωπό του γίνεται σκληρότερος, όταν πρόκειται να επιβιώσει. Πολλές ταινίες γυρίστηκαν από τότε με το ίδιο θέμα και με το ίδιο μήνυμα, αλλά αυτό το φιλμ είναι το καλύτερο.
Υπόθεση: Από ένα διαστημικό ατύχημα, σε μια απομονωμένη μικρή Αμερικανική πόλη, οι νεκροί ζωντανεύουν και η μοναδική τροφή για την επιβίωσή τους είναι οι… ζωντανοί. Μια ομάδα ανθρώπων, κλείνεται σε ένα μοναχικό αγροτόσπιτο σε μια προσπάθεια να διασωθούν. Στην προσπάθειά τους εκδηλώνουν συναισθήματα που ούτε οι ίδιοι περίμεναν. Περιμένοντας την έξωθεν βοήθεια, κάνουν ό,τι μπορούν για να.. εξοντώσει ο ένας τον άλλο.
Σκηνοθεσία: Τζορτζ Ρομέρο
Πρωταγωνιστούν: Ντουέιν Τζόουνς, Τζούντιθ Ο’ Ντι, Καρλ Χάρντμαν, Μέριλιν Ίστμαν

Στη Σκιά Των Τεσσάρων Γιγάντων (1959 - North By Northwest)

Γιατί στις 100: Είναι η διασκεδαστικότερη περιπέτεια του κινηματογράφου, με θέμα εκκίνησης μια παρεξήγηση. Διαθέτει ένα πανέξυπνο σενάριο, σφιχτή σκηνοθεσία, υποβλητική μουσική, και πολύ καλές ερμηνείες. Έχει απρόοπτη εξέλιξη, χιούμορ («μαύρο» σε πολλές περιπτώσεις) και δράση που εξελίσσεται σχεδόν σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες, με αποκορύφωμα τη σκηνή καταδίωξης στο Όρος Ράσμορ, όπου βρίσκονται ανάγλυφες οι μορφές τεσσάρων προέδρων των ΗΠΑ (εξ ου και ο Ελληνικός τίτλος, αν και ο Αγγλικός είναι εξυπνότερος, αφού ο καταδιωκόμενος πρωταγωνιστής κατευθύνεται βόρεια «North» χρησιμοποιώντας την αεροπορική εταιρία «Northwest»).
Υπόθεση: Ένα στέλεχος διαφημιστικής εταιρίας πέφτει θύμα απαγωγής από ανθρώπους που τον πέρασαν για άλλον και θέλουν να του αποσπάσουν ένα μυστικό. Δεν τους πείθει και έτσι τον μεθούν, τον βάζουν σε ένα αυτοκίνητο και τον σπρώχνουν σε έναν κακοτράχαλο δρόμο για να τον ξεφορτωθούν. Θα καταφέρει να διασωθεί και θα συλληφθεί για επικίνδυνη οδήγηση. Δεν θα πιστέψουν την ιστορία του, θα τον αφήσουν και στην προσπάθειά του να βγάλει άκρη, θα βρεθεί ένοχος για μια δολοφονία που δεν έχει κάνει…
Σκηνοθεσία: Άλφρεντ Χίτσκοκ
Πρωταγωνιστούν: Γκάρι Γκράντ, Εύα Μαρί Σεντ, Τζέιμς Μέισον, Μάρτιν Λάνταου

Η Έκτη Αίσθηση (1999 – The Sixth Sense)

Γιατί στις 100: Γιατί είναι ένα πρωτότυπο ψυχολογικό θρίλερ, με αναζητήσεις πάνω στη σχέση της ζωής με το θάνατο. Από μεταφυσική δε άποψη αναφέρεται στο πόσο δυσδιάκριτα είναι πολλές φορές τα σύνορα μεταξύ αυτών των δύο καταστάσεων. Κινείται δε σε δύο επίπεδα, είναι ταινία μεταφυσικής, αλλά και τρόμου. Διαθέτει ένα ανατρεπτικό σενάριο, είναι ατμοσφαιρική και ο μικρός πρωταγωνιστής είναι εξαιρετικά πειστικός στο ρόλο του μέντιουμ που βλέπει νεκρούς. Πάρα πολύ καλή ταινία, η οποία προτάθηκε για έξι Όσκαρ και κέρδισε αρκετά βραβεία εκτός ΗΠΑ.
Υπόθεση: Ένα μικρό παιδί έχει έντονες φοβίες και άγχος, επειδή βλέπει τριγύρω του φαντάσματα, ψυχές πεθαμένες που προσπαθούν να του πουν κάτι και τραυματίζεται συνεχώς ψυχολογικά. Σε βοήθειά του, θα σπεύσει ένας παιδοψυχολόγος γιατρός, ο οποίος στην αρχή του έργου έχει πέσει θύμα δολοφονικής απόπειρας. Ο γιατρός θα σπαταλήσει όλο του το χρόνο στη θεραπεία του παιδιού, το οποίο τον έχει μεγάλη ανάγκη. Αλλά και ο παιδοψυχολόγος, έχει και αυτός ανάγκη το μικρό αγόρι, το οποίο άθελά του θα τον λυτρώσει από τους δικούς του εφιάλτες.
Σκηνοθεσία: Μ. Νάιτ Σιάμαλαν
Πρωταγωνιστούν: Μπρους Γουίλις, Χάλεϊ Τζόελ Όσμοντ, Τόνι Κολέτ

Θυσία (1985 – Offret)

Γιατί στις 100: Αριστούργημα. Πρόκειται για μια παραβολή, που ισορροπεί εξαίσια ανάμεσα στο ρεαλισμό και τη μεταφυσική, διαπνέεται δε από βαθύ θρησκευτικό συναίσθημα, το οποίο χαρακτηρίζει άλλωστε όλο το έργο του Ταρκόφσκι. Διαθέτει εξαιρετική φωτογραφία, του βραβευμένου με Όσκαρ (για την ταινία «Κραυγές και ψίθυροι») Σβεν Νίκβιστ, η οποία δίνει μια μαγευτική, ονειρική διάσταση στη γνώριμη αισθητική του σκηνοθέτη, ενώ η υποβλητική χρήση της μουσικής και τα αργά, μακρινά πλάνα συμβάλλουν αποφασιστικά στην επιτυχία αυτής της σπάνιας δημιουργίας, που είναι και το κύκνειο άσμα του μεγάλου Ρώσου σκηνοθέτη. Τιμήθηκε στο Φεστιβάλ των Κανών με το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής και τρία ακόμη βραβεία.
Υπόθεση: Σε ένα απομονωμένο νησί της Βαλτικής, ένας δημοσιογράφος και πρώην ηθοποιός, ετοιμάζεται να γιορτάσει τα γενέθλιά του, με την οικογένεια και φίλους του, όταν ξαφνικά μαθαίνουν ότι ένας πυρηνικός πόλεμος έχει ήδη αρχίσει και το τέλος της ανθρωπότητας είναι αναπόφευκτο. Ο καθένας αντιδρά διαφορετικά, ενώ ο πρωταγωνιστής παρακινημένος από έναν παράξενο ταχυδρόμο-φιλόσοφο, προσφέρεται να στερηθεί όλα όσα του ανήκουν πιστεύοντας ότι έτσι θα σώσει τον κόσμο.
Σκηνοθεσία: Αντρέι Ταρκόφσκι
Πρωταγωνιστούν: Έρλαντ Γιόζεφσον, Σούζαν Φλίτγουντ, Άλαν Έντβαλντ

Η Νύχτα Των Βρικολάκων (1967 – The Fearless Vampire Killers)

Γιατί στις 100: Επειδή είναι η μοναδική κωμωδία τρόμου για βρικόλακες που είναι και ομοφυλόφιλοι, θέμα τολμηρό για την εποχή. Τελείως ανατρεπτική κωμωδία, στην οποία καταρρίπτονται όλα τα κλασικά στοιχεία των ταινιών του είδους, μέσα από το ίδιο το είδος τους. Ο σκηνοθέτης κινεί αριστοτεχνικά την κάμερα, κρατάει τους σωστούς χρόνους, έχει δημιουργήσει αυθεντική ατμόσφαιρα και κλείνει συνεχώς το μάτι στο θεατή, μέσα από το γνωστό είδος. Όλες δε οι ερμηνείες κρατούν τη σοβαρότητα που αρμόζει, ώστε και να τρομάζεις, αλλά και να γελάς πότε – πότε, έστω και για να ξεγελάσεις το φόβο σου. Αξίζει δε, να προσέξει κανείς τον πρωταγωνιστή σκηνοθέτη, ο οποίος καταφέρνει σε όλη την ταινία, να μην αρθρώσει ούτε μια ολόκληρη πρόταση. Τόσο έξυπνο σενάριο.
Υπόθεση: Ο καθηγητής Αμβρόσιος και ο ηλίθιος (όπως το αφεντικό του άλλωστε) βοηθός του καταφθάνουν στη Σλοβενία, όπου είναι αποφασισμένοι να εξολοθρεύσουν μια οικογένεια βρικολάκων. Μόνον που δεν πρόκειται για συνηθισμένους βρικόλακες…
Σκηνοθεσία: Ρομάν Πολάνσκι
Πρωταγωνιστούν: Ρομάν Πολάνσκι, Σάρον Τέιτ, Τζακ Μακ Γκόουραν, Άλφι Μπας,

Το rafting της ζωής

Είναι κάτι μέρες που έφυγε το 2010 και δεν έγραψα τίποτα ακόμα. Είναι που δεν είχα. Αλλά τι να έχω όταν γράφουν τόσοι για τόσα, εδώ στην ιστολογιόσφαιρα. Απλά, έφυγε κι αυτός ο χρόνος και πάλι έμεινα με τη γεύση ότι "είχα κάτι περισσότερα να πω" όπως λένε και οι στίχοι του Roger Waters στο γνωτό κομμάτι "Time" από το Dark Side Of The Moon των Pink Floyd. Πάντα υπάρχει κάτι περισσότερο απ' όσα έχουμε να πούμε εμείς οι άνθρωποι, αλλά το καταλαβαίνουμε όταν φύγει ο χρόνος. Σ' αυτό το rafting της ζωής, και ειδικά του χρόνου που έφυγε, δεν προλαβαίνουμε ούτε να σκεφτούμε. Είναι ένα δύσκολο rafting, με τα σκαμπανεβάσματά του, τις στροφές του, τα στιγμιαία ήρεμα νερά, τους ορμητικούς χείμαρους, πρέπει να είσαι σε διαρκή ετοιμότητα και να μην είσαι μόνος. Δεν είναι ατομικό, χρειάζεται συλλογική προσπάθεια, συντονισμένη, οργανωμένη και πειθαρχημένη. Όταν τελειώνει, τότε σκέφτεσαι ότι σε κάποια φάση θα έπρεπε να έχεις αντιδράσει αλλιώς, για να μη γίνεις μούσκεμα, θα έπρπε να έχεις ακούσει το παράγγελμα για να μη γίνει καμια στραβή. Τέλος πάντων, ας μην απογοητευόμαστε μέρες που είναι. Ας ελπίσουμε ότι το 2011 θα είναι πάλι μια διαδρομή rafting, αλλά πιό ήρεμη και ίσως αντιμετωπίσημη. Απ' όλες τις απόψεις. Τελικά, ναι, η ανάρτηση τελείωσε και εγώ είχα κάτι περισσότερο να πω.

Ο Άρχοντας Των Δαχτυλιδιών (2001 – Lord Of The Rings – Τριλογία)

Γιατί στις 100: Είναι ένα μοναδικό έπος και μια σε υπερβολικό βαθμό πιστή αναπαράσταση του ομότιτλου μυθιστορήματος ηρωικής φαντασίας του Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν. Έχει χαρακτηριστεί ως το σημαντικότερο κινηματογραφικό επίτευγμα όλων των εποχών, καθώς και η πιο φιλόδοξη μεταφορά λογοτεχνικού έργου στη μεγάλη οθόνη. Διαθέτει τα πάντα σε υπερθετικό βαθμό. Δυνατή ιστορία, μέσα από φανταστικούς γεωγραφικά κόσμους και με απόκοσμους ήρωες, αλλά τόσο κοντά –σαν ψυχοσύνθεση- στους ανθρώπινους χαρακτήρες, που κάθε λαός πάνω στη γη μας μπορεί να παραλληλίσει την ιστορία του με επεισόδια από αυτή την τριλογία. Υποψήφια για 11 Όσκαρ, τα κέρδισε όλα.
Υπόθεση: Ένας νεαρός Χόμπιτ κληρονομεί το παντοδύναμο δαχτυλίδι που φέρνει τύχη, αλλά παράλληλα μπορεί να προκαλέσει την καταστροφή, εάν πέσει σε λάθος χέρια. Γνωρίζοντας ότι ο Σκοτεινός Άρχοντας αναζητεί το ίδιο δαχτυλίδι, Άνθρωποι, Χόμπιτ και Ξωτικά αποφασίζουν να το μεταφέρουν στο μέρος όπου σφυρηλατήθηκε, και να το καταστρέψουν, προκειμένου να μην υποδουλωθούν στο Κακό οι κάτοικοι της Μέσης Γης.
Σκηνοθέτης : Πίτερ Τζάκσον
Πρωταγωνιστούν: Ελάιτζα Γουντ, Λιβ Τάιλερ, Σον Όστιν, Κέιτ Μπλάντσετ, Ίαν ΜακΚέλεν, Κρίστοφερ Λι, Βίγκο Μόρτενσεν, Ίαν Χολμ, Μπίλι Μπόιντ, Μπραντ Ντούριφ