Νέα Υόρκη, 2022 μ.Χ. (1973 – Soylent Green)

Γιατί στις 100: Επιστημονική φαντασία και αστυνομική ταινία ταυτόχρονα, η οποία θίγει το θέμα του υπερπληθυσμού στον πλανήτη και τις συνέπειές του. Δεν διαθέτει τα εφέ των σημερινών ταινιών, αλλά έχει σκηνές που κόβουν το αίμα με το ρεαλισμό τους. Ένα cult movie από αυτά που αξίζει να έχει δει κάποιος. Έχει ως πρωταγωνιστή τον Τσάρλτον Ίστον, ο οποίος είχε καθιερωθεί ως «μόνος εναντίον όλων» ήρωας. Είναι δε και η τελευταία ταινία του Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον, ο οποίος υποδύεται ένα φίλο του κεντρικού ήρωα, που του αφηγείται ιστορίες από τη παλιά καλή ζωή στη Γη.
Υπόθεση: Το έτος 2022, που η κύρια τροφή του πληθυσμού είναι το Soylent Green και ενώ στο εφιαλτικά πυκνοκατοικημένο Μανχάταν, για να δημιουργήσουν χώρο μαζεύουν τον κόσμο από τους δρόμους σαρώνοντάς τους με τεράστιους σκουπιδοφάγους, ένας ντετέκτιβ θα αναλάβει να εξιχνιάσει μια δολοφονία. Στην πορεία των ερευνών του, θα βρεθεί μπροστά στην ανατριχιαστική αλήθεια, που μετατρέπει αυτή τη ταινία σε προφητικό εφιάλτη.
Σκηνοθεσία: Ρίτσαρντ Φλάισερ
Πρωταγωνιστούν: Τσάρλτον Ίστον, Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον, Λι Τέιλορ Γιάνγκ, Τσακ Κόνορς, Τζόζεφ Κότεν, Πάολα Κέλι

Μητρόπολις (1926 & 1984 – Metropolis)

Γιατί στις 100: Μια ταινία-προφητεία για την απανθρωπιά των μεγαλουπόλεων και την εκμετάλλευση των εργαζομένων, τόσο δυνατή που ο Χίτλερ όταν την είδε ζήτησε από τον Λανγκ να γυρίζει ταινίες για το Ναζισμό. Διαθέτει εξαιρετικά φουτουριστικά ντεκόρ για την εποχή της και πλαστική ασπρόμαυρη φωτογραφία.  Μια ταινία για τη δικαιοσύνη, την ισότητα, την αδελφοσύνη, την εξάλειψη της εκμετάλλευσης του ενός από τον άλλο και ταυτόχρονα μια πανέμορφη ιστορία αγάπης πέρα από κάθε δυσκολία.
Υπόθεση: Σε μια τερατόμορφη πόλη του 21ου αιώνα, οι πλούσιοι καλοπερνάνε στην επιφάνειά της, ενώ στα υπόγεια οι εργάτες δουλεύουν σαν ρομπότ. Ένας νεαρός εγκαταλείπει την πολυτελή ζωή και κατεβαίνει στα υπόγεια να ενωθεί με τους εργάτες που ετοιμάζονται να επαναστατήσουν. Θα ερωτευθεί τη Μαρία, μια νεαρή εργάτρια αλλά ο κυβερνήτης πατέρας του, θα παραγγείλει σε έναν τρελό επιστήμονα. να κατασκευάσει ένα αντίγραφό της για να τον αποπροσανατολίσει και να εμποδίσει την εξέγερση.
Σκηνοθεσία: Φριτς Λανγκ
Πρωταγωνιστούν: Άλφρεντ Άμπελ, Γκούσταβ Φρόιλιχ, Μπριγκίτε Χελμ

Ο Νονός (1972 - The Godfather)

Γιατί στις 100: Επειδή είναι η αποθέωση του γκαγκστερισμού σε μια τριλογία που άφησε εποχή. Με καλύτερο όλων, το πρώτο μέρος. Πρόκειται για έπος που παρακολουθεί για πρώτη φορά τη ζωή των συμμοριών στην Αμερική, αλλά από μέσα. Από την αρχή της ταινίας, ο θεατής γίνεται μέλος της φαμίλιας του Ντον Κορλεόνε, παρακολουθεί όλες τις ζυμώσεις που γίνονται για να επικρατεί πάντα το δίκαιο της φαμίλιας, ζει από κοντά τα μίση και τις αντιζηλίες, την εκδίκηση, την επιτυχία και τις συνέπειες της αποτυχίας. Βλέπει τις σχέσεις της φαμίλιας με την πολιτική και τις τέχνες, τις διασυνδέσεις τους. Ζει από κοντά τις οικογενειακές στιγμές τους, την αγάπη και την αφοσίωση στις αρχές τους, την πίστη στα όποια οράματά τους. Και όλα αυτά, κάτω από την αισθαντική υπόκρουση της κλασσικής πλέον μουσικής του Νίνο Ρότα, ενώ οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών είναι απλά μαγευτικές. Ήταν υποψήφια για δέκα Όσκαρ και πήρε τρία: Α’ Ρόλου στον Μάρλον Μπράντο, Καλύτερης Ταινίας και Σεναρίου (βασισμένου στο βιβλίο του Μάριο Πούτζο).
Σκηνοθεσία: Φράνσις Φορντ Κόπολα
Πρωταγωνιστούν: Μάρλον Μπράντο, Αλ Πατσίνο, Τζέιμς Κάαν, Ρόμπερτ Ντιβάλ, Ρίτσαρντ Καστελάνο, Νταϊάν Κίτον

Φαντασία (1940 – Fantasia)

Γιατί στις 100: Γιατί μέχρι αυτή την ταινία, τα κινούμενα σχέδια ήταν απλά χάρτινα και κουνιόντουσαν σπασμωδικά κάτω από μια μουσική, που αν την άκουγες χωρίς αυτά, σου έξυνε τα αυτιά. Η Φαντασία, ζωντάνεψε τα κινούμενα σχέδια, τα έκανε ανθρώπινα, συνδυάζοντας ήχους κλασσικής μουσικής με τις γνωστές φιγούρες του Ντίσνεϋ. Διαθέτει εξαιρετικό χρώμα για την εποχή της και δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και μέχρι σήμερα, όλοι την περιλαμβάνουν στις καλύτερες ταινίες του 20ού αιώνα. Πήρε δε δύο Τιμητικά Όσκαρ: Ένα ο Λέοπολντ Στοκόφσκι για το συγχρονισμό μουσικής και εικόνας και ένα ο Γουόλτ Ντίσνεϋ για τη συμβολή του στην προώθηση της μουσικής και του ήχου γενικά στα κινούμενα σχέδια.
Υπόθεση: Δεν υπάρχει. Πρόκειται για οκτώ ανεξάρτητες ιστορίες εμπνευσμένες από τα κλασσικά κομμάτια «Τοκάτα και Φούγκα σε Ρε Ελάσσονα» του Μπαχ, «Ο Καρυοθραύστης» του Τσαϊκόφσκι, «Ο μαθητευόμενος μάγος» του Ντικά, «Η ιεροτελεστία της άνοιξης» του Στραβίνσκυ, «Η ποιμενική συμφωνία» του Μπετόβεν, «Ο χορός των ωρών» του Πονκιέλι και «Η νύχτα στο φαλακρό βουνό» του Μουσόργκσκυ (η οποία καταλήγει λυτρωτικά στο γνωστό «Άβε Μαρία»). Σε όλες πρωταγωνιστές είναι φιγούρες των Στούντιο Ντίσνεϋ.
Παραγωγή: Γουόλτ Ντίσνεϋ

Όλοι Οι Άνθρωποι Του Προέδρου (1976 - All The President's Men)

Γιατί στις 100: Επειδή είναι η μοναδική ταινία που αναδεικνύει τη δημοσιογραφία σα λειτούργημα. Δείχνει όλες τις λεπτομέρειες τις δουλειάς που κάνουν οι δημοσιογράφοι-ερευνητές και δεν ρίχνει το βάρος στο αποτέλεσμα, στην αποκάλυψη του σκανδάλου του Γουότεργκεϊτ, αλλά στις λεπτομέρειες που ανάδειξαν το σκάνδαλο. Την έρευνα των δύο δημοσιογράφων, την αγωνία τους και το τρέξιμό τους. Εκτός τούτου, και οι ερμηνείες των δύο ηθοποιών που υποδύονται τους πραγματικούς δημοσιογράφους, είναι εξαιρετικά πειστικές, όπως και η εξέλιξη που ενώ γνωρίζεις το τέλος, ανησυχείς μήπως υπάρχει άλλη τροπή. Πήρε και τέσσερα Όσκαρ: Β΄ Ρόλου στον Τζέισον Ρόμπαρτς, Σεναρίου, Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης και Ήχου.
Υπόθεση: Οι δημοσιογράφοι Μπέρνσταϊν και Γούντγουορντ της Ουάσινγκτον Ποστ, ερευνώντας μια αθώα ληστεία στο ξενοδοχείο Γουότεργκεϊτ, όπου επρόκειτο να γίνει το συνέδριο των Δημοκρατικών, ανακαλύπτουν στοιχεία που εμπλέκουν ονόματα της CIA σε παρακολούθηση τηλεφώνων μέσα στο κτήριο. Σκαλίζοντας την υπόθεση βαθύτερα και με τη βοήθεια ενός αγνώστου που τους τηλεφωνεί με βαθιά φωνή (και τον αποκαλούν «Βαθύ λαρύγγι») ξεσκεπάζουν το σκάνδαλο που σημάδεψε την Αμερικανική πολιτική ζωή.
Σκηνοθεσία: Άλαν Πάκουλα
Πρωταγωνιστούν: Ρόμπερτ Ρέντφορντ, Ντάστιν Χόφμαν, Τζακ Γουόρντεν, Μάρτιν Μπάλσαμ, Τζέισον Ρόμπαρτς

Ανατροπή

O,τι φαντάζεσαι πως λείπει
η ηδύτητά σου το αναπληρώνει.
Ανατρέποντας τους κανόνες του ωραίου.
Από της αμηχανίας σου τη στενωπό
ξεχύνονται αθώοι χυμοί
Και στο φως σιωπηλά σε αποδίδουν.

(Ποίημα του Χριστόφορου Λιοντάκη από την έκδοση της συλλογής
«Στο τέρμα της πλάνης» - Εκδόσεις Καστανιώτη 2010)

Αλέκος Βαλσαμάκης: Ένας σεμνός άνθρωπος

Η Κεραμική θρηνεί εδώ και λίγες μέρες τον χαμό ενός πανάξιου καλλιτέχνη, κεραμίστα του Αλέκου Βαλσαμάκη.
Τον Αλέκο, τον συνάντησα για τελευταία φορά τον Μάιο του 2007 στην έκθεση για τα 50 χρόνια του πρωτοπόρου κεραμίστα Πάνου Βαλσαμάκη, που ήταν ο πατέρας του και του οποίου το έργο συνέχισε επάξια και προώθησε την Κεραμική Τέχνη σε υψηλό βαθμό, τιμώντας με το ήθος του τον κλάδο των κεραμιστών.
Ήταν καλλιτέχνης χαμηλών τόνων, αν και ουδέποτε επεδίωξε τη δημοσιότητα, υπήρξε μέλος και πρόεδρος του ΕΣΚΒΕΤ, συνδικαλιστής και αγωνίστηκε για μια καλύτερη κεραμική σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.
Είχε ένα από τα τελευταία εργαστήρια στη λεωφόρο Κηφισιάς, το οποίο μάλιστα έκλεισε πρόσφατα..
Άξιος διάδοχος του πατέρα του Πάνου, ο Αλέκος Βαλσαμάκης είχε μαθητεύσει κοντά του μαζί με τη

Χαμένοι Στη Μετάφραση (2003 - Lost In Translation)

Γιατί στις 100: Γιατί είναι μια ταινία στην οποία δεν συμβαίνει τίποτα και όμως γίνονται τόσα πολλά. Μια ταινία γεμάτη ανθρωπιά, για τη μοναξιά των ανθρώπων και τα βαθιά συναισθήματα που μπορεί να εκφραστούν κάτω από συνθήκες που δεν τις περιμένουμε. Ένα φιλμ για τη σχέση ανθρώπων με μεγάλη διαφορά ηλικίας, δοσμένη με τέτοιο τρόπο που δεν σοκάρει, δεν προκαλεί και αφήνει πίσω του μια μελαγχολία. Διαθέτει δύο δυνατές ερμηνείες, εκ των οποίων αυτή της Σκάρλετ Γιόχανσον βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Βενετίας.
Υπόθεση: Στο σύγχρονο, φωτισμένο με νέον Τόκιο, συναντώνται ένας παντρεμένος 50άρης Αμερικανός ηθοποιός (που έχει πάει μόνος του εκεί για να γυρίσει ένα διαφημιστικό βίντεο κλιπ) και μια 20άρα Αμερικανίδα (η οποία περιπλανιέται μόνη της, επειδή ο φωτογράφος σύζυγός της γυρίζει από δω κι από κει φωτογραφίζοντας). Θα γνωριστούν καλύτερα και θα αρχίσουν να βγαίνουν μαζί. Αθώα στην αρχή, σαν πατέρας με κόρη, αλλά και με έναν λανθάνοντα ερωτισμό στη συνέχεια, θα ζήσουν αξέχαστες στιγμές τριγυρνώντας στο Τόκιο. Μέχρι την ημέρα που θα πάνε στο αεροδρόμιο για την επιστροφή τους…
Σκηνοθεσία: Σοφία Κόπολα
Πρωταγωνιστούν: Μπιλ Μάρεϊ, Σκάρλετ Γιόχανσον, Τζιοβάνι Ρίμπιζι

Το Ακρωτήρι Του Φόβου (1991 – Cape Fear)

Γιατί στις 100: Επειδή είναι μια ταινία για το φόβο και την ανησυχία, που πάνε να διαλύσουν μια οικογένεια. Μια ταινία χωρίς ήρωες, αλλά με ανθρώπους που έχουν αδυναμίες και έρχεται κάποια στιγμή που θα δείξουν και τους κακούς εαυτούς τους. Ένα ψυχολογικό θρίλερ, με καθηλωτικές ερμηνείες από τον Ντε Νίρο και τον Νόλτε, σε ρόλους που στο αρχικό φιλμ του 1962, είχαν παίξει οι Ρόμπερτ Μίτσαμ και Γκρέγκορι Πεκ, οι οποίοι εμφανίζονται και σ’ αυτή την ταινία ως συνήγοροι των δύο πρωταγωνιστών.
Υπόθεση: Ο Μαξ Κάντι, ένας καταδικασμένος σε 14 χρόνια φυλάκιση, μετά την έκτιση της ποινής του, επιστρέφει και γυρεύει εκδίκηση από τον δικηγόρο του Μπόουντεν, για τον οποίο θεωρεί ότι δεν τον είχε υπερασπιστεί όπως έπρεπε. Στην προσπάθειά του να αμυνθεί και να σώσει την οικογένειά του, ο δικηγόρος Μπόουντεν, θα κάνει ενέργειες που θα τον φέρουν σε αντίθεση με το νόμο. Έτσι θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει μόνος του τη μανία του Μαξ Κάντι και η σύγκρουση θα είναι ολέθρια.
Σκηνοθεσία: Μάρτιν Σκορτσέζε
Πρωταγωνιστούν: Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Νικ Νόλτε, Τζέσικα Λανγκ, Τζουλιέτ Λιούις, Μάρτιν Μπάλσαμ, Ρόμπερτ Μίτσαμ, Γκρέγκορι Πεκ

Blade Runner: Ομάδες εξόντωσης (1982 και 1993 - Blade Runner)

Γιατί στις 100: Συνδυάζει την επιστημονική φαντασία με το αστυνομικό φιλμ – νουάρ. Διαθέτει εξαιρετική βραδινή φωτογραφία, τα καλύτερα ντεκόρ των ταινιών του είδους, τα οποία μάλιστα βασίζονται στην παραδοσιακή τεχνολογία (φυσικοί χώροι, αλλά και μακέτες σε μικρογραφία) και εκπληκτικά ταιριαστή με το έργο μουσική του δικού μας Βαγγέλη Παπαθανασίου. Βασίζεται σε μυθιστόρημα του Φίλιπ Ντικ και τέλος έχει εξαίσιες ερμηνείες. Στην έκδοση του σκηνοθέτη (1993), δεν ακούγεται η αφήγηση του Χάρισον Φορντ (Ντέκαρτ) και έχουν προστεθεί σκηνές, ενώ αμφιλεγόμενο είναι και το φινάλε της ταινίας. Ή ούτως ή άλλως, είναι μια μνημειώδης ταινία.
Υπόθεση: Σε ένα βροχερό, σκοτεινό και πολυπληθές Λος Άντζελες του 2019 τρία ανθρωποειδή ρομπότ που έχουν δραπετεύσει από έναν πλανήτη – ορυχείο προσπαθούν να συναντήσουν τον δημιουργό τους και να του ζητήσουν παράταση της διάρκειας της ζωής τους, επειδή έχουν αρχίσει να αποκτούν συναισθήματα και θέλουν να μοιάσουν στους ανθρώπους. Στο διάβα τους σκορπούν μόνον θάνατο. Την εξολόθρευσή τους αναλαμβάνει ο Ντέκαρτ, πρώην blade runner, δηλαδή εξολοθρευτής τέτοιου είδους «μηχανών».
Σκηνοθεσία: Ρίντλεϊ Σκοτ
Πρωταγωνιστούν: Χάρισον Φορντ, Σιν Γιάνγκ, Ντάρυλ Χάνα, Ρούντγκερ Χάουαρντ