Καθηγητής με το ζόρι – The rewrite

Υπόθεση: Μια φορά κι έναν καιρό, ο σεναριογράφος Κιθ Μάικλς τα είχε όλα- μία Χρυσή Σφαίρα, μια τεράστια επιτυχία με την υπογραφή του κι ανεξάντλητα αποθέματα Βρετανικού χιούμορ και γοητείας. Αυτό ήταν δεκαπέντε χρόνια πριν: τώρα είναι χωρισμένος, πλησιάζει τα πενήντα, δεν έχει γράψει τίποτα καλό εδώ και χρόνια κι έχει χρεοκοπήσει. Ευτυχώς ο ατζέντης του, του βρήκε κάτι- δυστυχώς, είναι αρκετά μακρυά από το Χόλιγουντ. Ένα πανεπιστήμιο στη Νέα Υόρκη ψάχνει καθηγητές σεναρίου, και με άδειες πια τις τσέπες του, ο Κιθ δε μπορεί να αρνηθεί. Εκεί ανακαλύπτει όμως ότι το άστρο του δεν έχει ξεφτίσει τελείως, κι αποφασισμένος να γράψει ένα νέο σενάριο, καταβάλει την ελάχιστη προσπάθεια για τη νέα του δουλειά. Η συμπεριφορά του θα αλλάξει όταν θα γνωρίσει τη Χόλι, μία μόνη μητέρα που κάνει δύο δουλειές για να πάρει το πτυχίο της. Θα τους ενώσει η ανάγκη για μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Η διδασκαλία τον έχει βοηθήσει να γίνει καλύτερος άνθρωπος και βρίσκεται ανάμεσα στην απόφαση να γίνει αυτός ο άνθρωπος ή να προσπαθήσει να γυρίσει στην παλιά λαμπερή του ζωή.

Κουστωδία – Entourage

Υπόθεση: Ο αστέρας του κινηματογράφου Βίνσεντ Τσέιζ (Γκρένιερ) μαζί με όλη την κουστωδία, τον Έρικ/I (Κόνολι), τον Τέρτλ (Φεράρα) και τον Τζόνι/Ντράμα (Ντίλον), επιστρέφουν, έχοντας πάντα στο πλάι τους τον ατζέντη του Βινς, Άρι Γκολντ (Πίβεν). Με την πάροδο του χρόνου, οι φιλοδοξίες και οι στόχοι έχουν εν μέρει αλλάξει, αλλά ο δεσμός που τους συνδέει παραμένει ισχυρός, καθώς κινούνται μέσα στον ιδιαίτερο και ενίοτε αδυσώπητο κόσμο του Hollywood.

Κριτική: Πάντα είναι γοητευτικό για τους φίλους του κινηματογράφου, να βλέπουν τα παρασκήνια του Χόλιγουντ, πόσο μάλλον όταν ανάμεσα στους πρωταγωνιστές της ταινίας παρελαύνουν γνωστοί ηθοποιοί σε cameo εμφανίσεις.

Θα αποκτήσουμε ποτέ ηγέτη;

Πριν δέκα χρόνια περίπου, το καλοκαίρι του 2005 είχα μιλήσει με τον καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Δημήτρη Μπουραντά με αφορμή το βιβλίο του «Ηγεσία: Ο δρόμος της διαρκούς επιτυχίας». Η συνέντευξη, είχε δημοσιευτεί στην Αμαρυσία στις 18 Ιουλίου 2005 με τίτλο: «Μάνατζερ έχουμε, ηγέτες δεν έχουμε».

Τελειώνοντας τη συνέντευξη (της οποίας το κύριο θέμα συζήτησης ήταν ότι στη χώρα μας, ενώ έχουμε πληθώρα από μάνατζερ, έχουμε ελάχιστους ηγέτες, γεγονός που δεν εξασφαλίζει την επιτυχία τόσο στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, όσο και στους δημόσιους φορείς που χρειάζονται μια σοβαρή, στιβαρή και υπεύθυνη διοίκηση), δύο πράγματα, μου έμειναν στη μνήμη από αυτά που είχε πει τότε.

Το ένα, ήταν ότι στην Ελλάδα «ζούμε σε μια κατάσταση ευμάρειας και εφησυχασμού, καταναλώνοντας τα χρήματα των προηγούμενων γενεών, των επόμενων γενεών (δανεισμός) και αυτά που απολαμβάνουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση».

Διακοπές στη Βενετία – Summertime

Υπόθεση: Η Τζέιν, μια μοναχική γυναίκα από το Οχάιο, φτάνει στη Βενετία για να κάνει τις διακοπές που χρόνια ονειρευόταν. Η Τζέιν αγαπά την ανεξαρτησία της, αλλά δε μπορεί παρά να ζηλεύει τα αμέτρητα ζευγάρια που συναντά γύρω της. Περιπλανιέται άσκοπα με μόνη της συντροφιά μία κάμερα. Συναντά τυχαία το Ρενάτο και μεταξύ τους γεννιέται ο έρωτας. Η Τζέιν είναι έτοιμη να υποκύψει στο φλερτ του Ρενάτο, όταν ανακαλύπτει ότι ο άνδρας αυτός είναι παντρεμένος.

Κριτική: Μια πραγματικά καλοκαιρινή ταινία, με πρωταγωνίστρια την ηθοποιό που ενσάρκωνε τη συντηρητική αμερικάνα με το αυστηρό ύφος, η οποία όταν χαμογελούσε ήταν θείο δώρο.

Πέθανε ο Σερ Κρίστοφερ Λι

Μια εμβληματική μορφή του κινηματογράφου, ο Βρετανός ηθοποιός Σερ Κρίστοφερ Λι, πέθανε πλήρης ημερών (σε ηλικία 93 ετών) «την Κυριακή 7 Ιουνίου», όπως ανακοινώθηκε χθες.

Ο Κρίστοφερ Λι ήταν ο ηθοποιός που έδωσε σάρκα και οστά στον κλασσικό ήρωα του Μπράαμ Στόουκερ, τον Κόμητα Δράκουλα - Βρικόλακα των Καρπαθίων. 

Ο Λι έκανε την πρώτη του εμφάνιση ως Κόμης Δράκουλα το 1958 στην ταινία με τίτλο «Τρόμος του Δράκουλα», της γνωστής για τις ταινίες τρόμου εταιρίας Hammer Films. Παραδόξως, δεν εμφανίστηκε στην ταινία «Οι κόρες του Δράκουλα» (1960), αλλά συνέχισε αμέσως μετά το ρόλο του, το 1965, στη συγκλονιστική ταινία «Δράκουλας: Ο Πρίγκιπας του Σκότους».

Σε ξένα παπούτσια - The cobbler

Υπόθεση: Ο Άνταμ Σάντλερ ενσαρκώνει έναν υποδηματοποιό τέταρτης γενιάς που ανακαλύπτει μια μαγική ραπτομηχανή στο υπόγειο του πατέρα του, η οποία του επιτρέπει να παίρνει τη μορφή όποιου θέλει φορώντας τα παπούτσια του.  

Κριτική: Δεν δόθηκε τυχαία αυτός ο ελληνικός τίτλος στην ταινία «Ο τσαγκάρης». Η αγγλοσαξονική παροιμία «δεν θα ήθελα να είμαι μέσα στα παπούτσια του» αντιστοιχεί στη δική μας παροιμία «δεν θα ήθελα να είμαι ούτε ψύλλος στον κόρφο του», που σημαίνει πως μόνον όταν παίρνεις τη θέση του άλλου μπορείς να καταλάβεις πως σκέφτεται και πως ενεργεί, ώστε να το αποφύγεις ή αντίστροφα, να κάνεις το ίδιο.

Jurassic World (3D)

Κριτική: Τι παραπάνω από τις εκπλήξεις των πρώτων ταινιών με θέμα Jurassic, θα μπορούσε να προσφέρει αυτή η ταινία, εκτός βέβαια από το γεγονός ότι είναι τρισδιάστατη;

Αυτή τη φορά, το πάρκο αναψυχής, μπορεί να προσφέρει ένα νέο είδος δεινόσαυρου (του σωλήνα), το οποίο είναι σαρκοφάγο και επιθετικό ή επιθετικό και σαρκοφάγο. Όπως θέλετε πάρτε το.

Όλα ξεκινούν ήρεμα, σα να πηγαίνει κάποιος στη Ντίσνεϊλαντ. Παρακολουθείς τον ανυποψίαστο κόσμο να μπαινοβγαίνει στο θεματικό αυτό πάρκο, που υπερηφανεύεται για τα συστήματα ασφαλείας του, τα οποία περιμένεις με αγωνία να σπάσουν και να αρχίσει ο χαμός. Πράγμα που θα συμβεί, βάσει συνταγής.

Μην ενοχλείτε, παρακαλώ! - Une heure de tranquillité

Υπόθεση: Όταν ο φανατικός θαυμαστής της τζαζ, Μισέλ, βρίσκει ένα σπάνιο άλμπουμ σε μια υπαίθρια αγορά, το μόνο που ονειρεύεται είναι να πάει σπίτι του αμέσως να τον απολαύσει. Δυστυχώς όμως γι’ αυτόν φαίνεται ότι ολόκληρος ο κόσμος συνωμοτεί εναντίον του για να μη βρεί... μία ώρα ησυχίας! Η σύζυγος του βρίσκει τη μέρα να του αποκαλύψει κάτι που θα τον ταράξει, ο εκκεντρικός γιος του, του φορτώνει ανεπιθύμητους επισκέπτες , ο κολλητός του ζητάει τη συμβουλή του για κάτι επείγον, ο γείτονας του κάνει συνεχώς ενοχλητικές ερωτήσεις, η καθαρίστρια θέλει να βάλει ηλεκτρική σκούπα, η μητέρα του δεν σταματά να τηλεφωνεί και το κερασάκι στην τούρτα ... η ερωμένη του θέλει να αποκαλύψει την μεγάλη της ενοχή. Αν σε αυτά προστεθούν οι επισκευές που πρέπει να γίνουν στα υδραυλικά του σπιτιού από εργάτες με τους οποίους δεν μπορεί να συνεννοηθεί και η απαίτηση των κατοίκων της πολυκατοικίας να γίνει στο διαμέρισμα του ένα επετειακό πάρτι, η επιθυμία του Μισέλ μετατρέπεται σε έναν αληθινό εφιάλτη. Το μόνο που τον σώζει είναι η μαεστρία του στα ψέματα, η υπερκινητικότητά του, η πονηριά του, η αισιοδοξία του και το «καλό του άστρο».

Κριτική: Η επιτομή του εγωισμού και της αδιαφορίας για τους άλλους, αλλά και της τιμωρίας που έρχεται αναπόφευκτα.

San Andreas: Επικίνδυνο Ρήγμα - San Andreas

Υπόθεση: Μετά την ενεργοποίηση του διαβόητου ρήγματος του Σαν Ανδρέας και τον τρομερό σεισμό 9 ρίχτερ που προκάλεσε, ένας πιλότος διασωστικού ελικοπτέρου με την εν διαστάσει σύζυγό του θα μεταβούν από το Λος Άντζελες στο Σαν Φρανσίσκο για να σώσουν την μοναχοκόρη τους. Το επικίνδυνο ταξίδι είναι μόνο η αρχή: πάνω που πιστεύουν ότι τα χειρότερα πέρασαν, νέα εμπόδια και αντιξοότητες θα εμφανιστούν στον δρόμο τους.

Κριτική: Όταν από τις εναρκτήριες σκηνές του φιλμ, βλέπεις να καταστρέφεται ολοσχερώς το Φράγμα Χούβερ, το οποίο παράγει ηλεκτρική ενέργεια 4,2 δισεκατομμυρίων κιλοβάτ ετησίως για τρεις πολιτείες (Νεβάδα, Αριζόνα και Καλιφόρνια) και αντιμετωπίζεται (από τον σεισμολόγο Πολ Τζιαμάτι) ως ένδειξη επικείμενου σεισμού μεγαλύτερης κλίμακας, αντιλαμβάνεσαι ότι οι καταστροφές που θα επακολουθήσουν θα είναι βιβλικές και θεαματικές (το φράγμα Χούβερ, θα μπορούσε από μόνο του να αποτελέσει μια δίωρη ταινία καταστροφής).

Μανταρίνια - Tangerines

Υπόθεση: Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός Εσθονού καλλιεργητή μανταρινιών, ο οποίος μέσα στο πόλεμο της Αμπχαζίας του 1992, περιθάλπει με περίσσια ανθρωπιά δύο βαριά τραυματισμένους από αντίπαλα στρατόπεδα. Ο ένας μισθοφόρος Τσετσένος και ο άλλος Γεωργιανός. Η συμβίωση κάτω από την στέγη του γενναιόδωρου Εσθονού θα τους κάνει να καταλάβουν ότι περισσότερα πράγματα τους ενώνουν, παρά τους χωρίζουν.

Κριτική: Η ταινία που με την εφετινή υποψηφιότητά της έφερε για πρώτη φορά την Εσθονία στο Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Είναι ένα εξαιρετικό αντιπολεμικό δράμα, σκηνοθετημένο από Γεωργιανό Ζάζα Ουρουσάντζε και τοποθετείται στο 1992 σε ένα κτήμα ενός φιλήσυχου εσθονού καλλιεργητή μανταρινιών.