Αντίδοτο στην ευεξία – A cure for wellness

Ο Γκορ Βερμίνσκι των επιτυχημένων «Πειρατών της Καραϊβικής» σ’ αυτή την ταινία, η οποία όπως λέει ο ίδιος «έχει να κάνει με τη μόλυνση τόσο του μυαλού όσο και του σώματός μας στη σύγχρονη κοινωνία και την εμμονή μας με την κάθαρση ως αποτέλεσμα», έχει ρίξει στο Αντίδοτο όλα τα στοιχεία θρίλινγκ που μπορείτε να φανταστείτε: από τη μυστηριακή ατμόσφαιρα του Μωρού της Ρόζμαρι μέχρι την παράνοια της Λάμψης και του Νησιού των Καταραμένων και από τους σκοτεινούς γοτθικού τύπου πύργους των Καρπαθίων μέχρι τις βασανιστικές θεραπείες του Άλεκς στο Κουρδιστό Πορτοκάλι, ώστε να μας κρατήσει βιδωμένους στο κάθισμά μας και μπορώ να πω ότι μέχρις ενός σημείου το πετυχαίνει.

Όλα αρχίζουν αύριο - Demain tout commence

Γλυκόπικρη κωμωδία με τον Ομάρ Σι να τείνει να καθιερωθεί ως ένας κωμικός με δραματικό ταλέντο (από την εποχή της ταινίας «Άθικτοι»).

Αυτή τη φορά ο ταλαντούχος ηθοποιός υποδύεται έναν φερόμενο ως πατέρα ενός μικρού κοριτσιού, ο οποίος μετακομίζει μέχρι το Λονδίνο προκειμένου να βρει την μητέρα που το εγκατέλειψε στα χέρια του. Δεν θα τη βρει, θα εγκατασταθεί εκεί, θα ακολουθήσει το επάγγελμα του κασκαντέρ και μετά από οκτώ χρόνια θα υποχρεωθεί να την αντιμετωπίσει όταν θα εμφανιστεί να διεκδικήσει την κόρη της.

Αυτοκρατορία - Imperium

Εντάξει, η ταινία δεν είναι το American History (1998), ούτε και ο Ντάνιελ -Χάρι Πότερ- Ράντκλιφ είναι ο Έντουαρντ Νόρτον, αλλά κάποιο νόημα βγαίνει από αυτή την περιπέτεια, στην οποία ο Ράντκλιφ ως Νέιτ Φόστερ μεταμφιέζεται σε skinhead για να μπει σε μια ναζιστική οργάνωση, που ετοιμάζει κάποιο «μεγάλο χτύπημα». Το νόημα όμως δεν είναι το επιφανειακό, που ίσως θεωρηθεί και προπαγανδιστικό, ότι οι δυνάμεις ασφαλείας των ΗΠΑ μπορούν να αντιμετωπίζουν απειλές από όπου και αν προέρχονται αρκεί να είναι καλά προετοιμασμένες. Το νόημα περιστρέφεται γύρω από το imperium, που εδώ δεν σημαίνει «αυτοκρατορία» και μπερδεύει τον θεατή, αλλά έχει το νόημα της «εξουσίας».

Gold

Ο Στίβεν Γκάχαν που μας είχε χαρίσει τη Syriana και το Traffic επανέρχεται πάνω σε μια πραγματική ιστορία του 1988, η οποία όμως θυμίζει τα πρώτα χρόνια των αποίκων στη Δύση και των ονείρων τους, που όλα στηρίζονταν στην ανεύρεση χρυσού και σε μια καλύτερη ζωή που θα τους εξασφάλιζε.

Ο ήρωας της ταινίας Κένι Γουέλς (που τον υποδύεται ο Μάθιου Μακ Κόναχι για άλλη μια φορά μπαίνοντας στο πετσί του ρόλου του με πρόσθετα κιλά, στραβή οδοντοστοιχία και φαλακρός), είναι ένας άντρας που εργάστηκε στη βιομηχανία εξόρυξης, όπως και ο πατέρας του, ο οποίος δεν φοβάται τα βουνά ή τον πλούτο που μπορεί να κρύβει το έδαφος και προχωρά παρά τα εμπόδια που βρίσκει στο δρόμο του.

Ο καλύτερος φίλος μου – A dog’ s purpose

Ο Λάσε Χάλστρομ που μας έχει χαρίσει στο παρελθόν τα φιλμ «Chocolat» και «Ένα ταξίδι 30,5 μέτρα μακριά» αυτή τη φορά σκηνοθετεί το best-seller βιβλίο του Γ. Μπρους Κάμερον «A Dog’s Purpose» και  μέσα από τη μετεμψύχωση ενός σκύλου που ψάχνει να βρει το σκοπό της ζωής του, αφηγείται τέσσερις διαφορετικές ιστορίες που διαδραματίζονται σε χρονικό διάστημα 50 ετών.

Moonlight

To Moonlight ξεκίνησε ως ιδέα για σχολική εργασία από τον θεατρικό συγγραφέα Ταρέλ Άλβιν Μακ Κρέινι. Το θεατρικό του έργο με τίτλο «In Moonlight Black Boys Look Blue» παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο φεστιβάλ Borscht στο Μαϊάμι, στα πλαίσια παρουσίασης έργων ντόπιων καλλιτεχνών, που αντιπροσωπεύουν την πολιτιστική ταυτότητα της πόλης μέσα από ιστορίες που διαφοροποιούνται από την τυπική της απεικόνιση. 

Το έργο του Μακ Κρέινι είχε στο επίκεντρο του έναν έμπορο ναρκωτικών που παίρνει υπό την προστασία του ένα νεαρό αγόρι, ταλαιπωρημένο από την παρενόχληση των συμμαθητών του, τον εθισμό της μητέρας του, τη μοναξιά και τη διαφορετικότητα. Οι σκηνές εναλλάσσονται μεταξύ παιδικής ηλικίας κι εφηβείας και περιστρέφονται γύρω από τη σεξουαλικότητα του κεντρικού ήρωα Σάιρον, καθώς μεγαλώνει.

Άρνηση – Denial

Και πρώτα – πρώτα, ποιος είναι ο Ντέιβιντ  Ίρβινγκ, στον οποίο αναφέρεται η ταινία: Είναι ένας αυτοδίδακτος ιστορικός του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου, με πολλά ιστορικά βιβλία στο ενεργητικό του. Μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα με ατελείωτες πολιτικές και δικαστικές διαμάχες. Ένας αιρετικός της κυρίαρχης ιστοριογραφίας, με απόψεις που συνήθως ξαφνιάζουν, σοκάρουν, προκαλούν και ενοχλούν. Αυτά έγραφε ο ελληνικός τύπος όταν είχε έρθει στην Ελλάδα.

Ο νόμος της νύχτας - Live by night

Φιλόδοξη ταινία του Μπεν Άφλεκ, ο οποίος μετά το βραβευμένο «Επιχείρηση Argo», επανέρχεται με μια ιστορία του Ντενίς Λεχέιν, που έχει γράψει το «Σκοτεινό ποτάμι» και «Το νησί των καταραμένων», η οποία διαδραματίζεται στη Βοστώνη της εποχής της ποτοαπαγόρευσης (1926) και της έντονης διαμάχης μεταξύ των συμμοριών, υπό το «άγρυπνο» βλέμμα της αστυνομίας, που επεμβαίνει όποτε τη συμφέρει.

Παρακολουθώντας την πλούσια και άψογη τεχνικά παραγωγή του Άφλεκ δεν μπορείς να αποφύγεις τη σύγκριση με τη σειρά του «Νονού» ή και το «Σημαδεμένο». 

Καλή σύζυγος – Dobra zena

Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για μια ταινία γύρω από τον πόλεμο και τα εγκλήματα κατά πολιτών, αλλά ένα σχόλιο πάνω στις δυσλειτουργικές οικογένειες εκείνων που διέπραξαν αυτά τα εγκλήματα. Είναι στην ουσία, η ιστορία όλων αυτών των συμβιβασμών που κάνουμε, χωρίς ποτέ να σκεφτόμαστε το τίμημα, όπως αναφέρει και η σκηνοθέτρια της ταινίας.

Η ταινία, που αλληγορικά τη βρίσκω εξαιρετικά επίκαιρη, αφηγείται την αφύπνιση της Μιλένας και την έξοδό της από τον παράδεισο των προαστίων, στον οποίο έχει βολευτεί.

Ο εμποράκος - The salesman

Η  ταινία διαπραγματεύεται τη δυσκολία των ανθρωπίνων σχέσεων, ειδικά μέσα σε μια οικογένεια στο Ιράν, όπου λόγω των ηθών που επικρατούν εκεί φαντάζουν τελείως διαφορετικές από αυτές του δυτικού κόσμου. 

Ο Εμάντ και η Ράνα είναι ένα τυπικό ζευγάρι μεσοαστών, για το οποίο δεν μπορούμε να πούμε ότι αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία των ζευγαριών στο Ιράν ως προς τη σχέση τους, ή μεμονωμένα ο καθένας και στο νέο σπίτι τους βρίσκουν τους εαυτούς τους σε μια κατάσταση που φέρνει στην επιφάνεια διαφορετικές πτυχές των προσωπικοτήτων τους, αλλά και άλλων ανθρώπων που αλλιώς υπολόγιζαν τη ζωή τους και "αλλού η ζωή τους πάει". 

Ο Καυκασιανός κύκλος με την κιμωλία - Der kaukasische Kreidekreis

Η ταινία βασίζεται στο πρώτο θεατρικό του Μπρέχτ που ανέβηκε στη Ελλάδα και με αυτό πήρε σάρκα και οστά το έργο του. Ο Μπέρτολντ Μπρεχτ, σ’ αυτό το έργο, συνδυάζει τη σκληρή κριτική στην εξουσία με την ελπίδα του για τον άνθρωπο, αρχικά το κριτήριο επιλογής είναι η δύναμη, στο τέλος θα νικήσει η αγνή αγάπη.

Πρόκειται για μια τρυφερή ιστορία μητρότητας, αλλά και μια σαρκαστική κωμωδία πάνω στη δικαιοσύνη και στην εξουσία. Ένα έργο που ασκεί κριτική στους λειτουργούς των θεσμών, στους πολιτικούς, στους στρατιωτικούς, στους δικηγόρους, στους γιατρούς, στους ιερωμένους.  Αυτό που λέμε « λαϊκό θέατρο».

Η Ρόζα της Σμύρνης

Το σενάριο της ταινίας που υπογράφει η Χριστίνα Λαζαρίδη είναι βασισμένο στο μυθιστόρημα του Γιάννη Γιαννέλλη-Θεοδοσιάδη «Ισμαήλ και Ρόζα» (των εκδόσεων Πατάκη), ένα λογοτεχνικό μπεστ σέλερ για έρωτες με φόντο ιστορικά γεγονότα και επώδυνα μυστικά.

Ο Γιώργος Κορδέλλας («Αναστασία», «Απών», «Τζιβαέρι», «Βεντέττα», «Χορεύοντας στη σιωπή», «Μυστικά και λάθη», «Λούφα και παραλλαγή» κ.ά.) σκηνοθετεί μια εξαιρετικά φροντισμένη παραγωγή, συγκρινόμενη με άλλες ελληνικές ταινίες, της οποίας το ατού

Paterson

Η ταινία του Τζιμ Τζάρμους παρατηρεί σιωπηρά τους θριάμβους και τις ήττες της καθημερινής ζωής, όπως και την ποίηση που κρύβεται στις πιο μικρές λεπτομέρειες. (Κριτική του myfilm.gr)

Ταινία Έναρξης στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 2016

Επίσημη πρεμιέρα - συμμετοχή στο Φεστιβάλ Καννών 2016

Η χορεύτρια – La danseuse

Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Τζιοβάνι Λίστα, «Η χορεύτρια» είναι ένα όχι απόλυτα βιογραφικό δράμα σε σενάριο και σκηνοθεσία της Στεφανί Ντι Τζιούστο, η οποία δεν μπόρεσε να αποδώσει το βάθος του χαρακτήρα της αμερικανίδας Μαρί Λουίζ Φούλερ, που ξεκίνησε από τα ράντσα της Άγριας Δύσης και έφτασε στο Παρίσι της Μπελ Επόκ με το πάθος να αναδειχθεί ως χορεύτρια στριφογυρίζοντας και δημιουργώντας οπτικά εφέ με το πολύπτυχο φόρεμά της κάτω από εκτυφλωτικούς προβολείς.

Passengers

Ο Τζιμ Πρέστον, μηχανολόγος μηχανικός που τον υποδύεται ο Κρις Πρατ (Φύλακες του Γαλαξία) ξυπνάει μόνον αυτός μεταξύ 5.000 επιβατών και 259 μελών πληρώματος σε ένα τεράστιο διαστημόπλοιο, που κάνει ένα ταξίδι συνολικής διάρκειας 120 ετών προς μια μακρινή αποικία και διαπιστώνει ότι έχει ξυπνήσει 90 χρόνια νωρίτερα! Δυστυχία. Προσπαθεί να επανέλθει στην ύπνωση, αλλά δεν μπορεί και στη συνέχεια επί ένα χρόνο προσπαθεί να μπει στο χώρο διακυβέρνησης του σκάφους πράγμα επίσης αδύνατο. Μόνη του συντροφιά, ο Άρθουρ ένας μπάρμαν-ρομπότ (που το υποδύεται απολαυστικά ο Μάικλ Σιν).

Κρυφή ομορφιά – Collateral beauty

Η ιδέα του σεναρίου δεν είναι κακή. Θυμίζει λίγο τη Χριστουγεννιάτικη Ιστορία του Ντίκενς, μόνο που εδώ τον κεντρικό ήρωα τον επισκέπτονται ο Θάνατος, ο Χρόνος και η Αγάπη. Το σενάριο έχει ενδιαφέρον και σε κρατάει θίγοντας τρία δυνατά θέματα. Επίσης, υπάρχει μια συνωμοσία για καλό σκοπό, η οποία όμως μπορεί να γυρίσει μπούμεραγκ και να κάνει χειρότερη την κατάσταση αυτού που προσπαθούν να σώσουν. Άρα διαθέτει suspense. Οι ερμηνείες είναι από καλές έως πολύ καλές. Τι συμβαίνει όμως;

Rogue One: A Star Wars story

Το βρήκα πιο σκοτεινό ή ήταν ιδέα μου; Απουσίαζε ένα κάποιο ηλιόλουστο στοιχείο από τις περιπέτειες όπως τις θυμάμαι και επίσης το βρήκα και λίγο πιο «γήινο», με την έννοια ότι πολλές σκηνές είχαν κάτι να μου θυμίζουν από καταστάσεις οικείες, ειδικά στην αρχή όπου οι επαναστάτες στήνουν ενέδρες στους ανθρώπους της αυτοκρατορίας, όπου το σκηνικό μου έφερνε κάπως προς Βαγδάτη μεριά, όπου οι ντόπιοι την πέφτουν στους ξένους που έχουν πάει εκεί για να «επιβάλλουν την ειρήνη».

Συνολικά πάντως και μέχρι το τέλος, που αργεί να έρθει λόγω του μεγάλου μήκους της ταινίας, οι φίλοι της σειράς Star Wars θα ικανοποιηθούν από το γεγονός ότι οι χαρακτήρες είναι οι γνωστοί, το απώτερο διάστημα επίσης γνωστό και χαώδες και γενικά όλα τα gadgets είναι αυτά που πρέπει, για μια αξιοπρεπή παρουσία.

Αμερικανικό ειδύλλιο - American Pastoral

Εφηβεία και αμφισβήτηση, συντηρητισμός, κοινωνικές ανισότητες και διακρίσεις, ρατσισμός, ανάμιξη των ΗΠΑ σε πόλεμο μακριά από τα σύνορά τους, αντιδράσεις των νέων, ταραχές, βία της αστυνομίας. Γράφτηκε το 1997 από τον Φίλιπ Ροθ (που κέρδισε γι’ αυτό και το βραβείο Πούλιτζερ 1998), αλλά φαντάζει τόσο επίκαιρο, αφού τα θέματά του μας είναι οικεία. 

Ο Γιούαν Μακ Γκρέγκορ με την ευρωπαϊκή ματιά του, έχει καταφέρει να συμπτύξει όλα τα θέματα, ειδικά στο πρώτο μέρος της ταινίας, που κυλάει με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Το αναφέρω αυτό διότι στο δεύτερο, γίνεται λίγο φλύαρη όταν η κόρη, που μόνον προβλήματα δημιούργησε στη συντηρητική οικογένειά της, εξαφανίζεται και ο πατέρας της (τον υποδύεται ο ίδιος ο Μακ Γκρέγκορ δείχνοντας το εξαιρετικό του ταλέντο) αγωνίζεται να τη βρει και ανακαλύπτει ότι έχει παρασυρθεί από κάποια ανατολικής προέλευσης αίρεση που αρνείται όλα εκείνα τα προνόμια της καταναλωτικής κοινωνίας μέσα στην οποία είχε ανατραφεί.

Lion

Είδος: Δράμα 

Σκηνοθεσία: Γκαρθ Ντέιβις 

Παίζουν: Ρούνεϊ Μάρα, Ντεβ Πατέλ, Νικόλ Κίντμαν, Ντέιβιντ Γουέναμ

Προβάλλεται από 1/12/16

Σύνοψη: Στη βόρεια Ινδία, ο πεντάχρονος Σαρού μπαίνει στο λάθος τρένο και ταξιδεύει τρομοκρατημένος και μόνος χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του, στην χαοτική Καλκούτα. Εκεί γίνεται ένα από τα ημι-άγρια παιδιά του δρόμου και σαν από θαύμα καταφέρνει να επιβιώσει από πολλούς κινδύνους, καταλήγοντας σε ένα ορφανοτροφείο. Τελικά ο Σαρού υιοθετείται από ένα ζευγάρι Αυστραλών, οι οποίοι τον μεγαλώνουν με αγάπη. Ο Σαρού, όμως, δεν μπορεί να αφήσει πίσω του το παρελθόν, και αποφασίζει να εντοπίσει το παλιό του σπίτι και μαζί του την οικογένειά του (Διανομή: Odeon)

Κριτική: Μια πραγματική ιστορία, που έγινε ένα αξιοπρεπές μελόδραμα.

Σύμμαχοι - Allied

Είδος: Δράμα

Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Ζεμέκις

Παίζουν: Μπραντ Πιτ, Μαριόν Κοτιγιάρ, Λίζι Καπλάν, Μάθιου Γκουντ, Τζάρεντ Χάρις

Προβάλλεται από 24/11/16

Η ιστορία διαδραματίζεται το 1942. Ο Μαξ ένας γαλλο-καναδός κατάσκοπος, μετά από μια αποστολή στην Καζαμπλάνκα ερωτεύεται και παντρεύεται την γαλλίδα πράκτορα Μαριάν, Με την επιστροφή τους στο Λονδίνο και αφού έχουν αποκτήσει ένα κοριτσάκι, ο Μαξ ειδοποιείται ότι η Μαριάν μπορεί να είναι κατάσκοπος των Ναζί. Έτσι και παρά τις αντίθετες εντολές που έχει αρχίζει να ερευνά μόνος του (Διανομή: U.I.P.)

Κριτική: Αυθεντική ατμόσφαιρα και αρκετά καλές ερμηνείες είναι τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της περιπέτειας, για την οποία οι πληροφορίες της εταιρίας διανομής προσφέρουν στο μελλοντικό θεατή περισσότερα -απ’ ότι πρέπει- στοιχεία.