Η ιστορία εκτυλίσσεται κάπου, κάποτε (το παρόν είναι μια στιγμή ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον) σε μια ιπτάμενη κατά τα φαινόμενα, Σφαίρα-Πόλη που φέρει τον αριθμό 7. Εκεί, που η ανθρώπινη γνώση διατηρείται στη μνήμη χαρισματικών ανθρώπων και ο χρόνος κυλά σε ατέρμονους κύκλους, κάνει την εμφάνισή του ένας νέος άντρας, που γίνεται η αφορμή για μια γυναίκα να ελπίσει ότι κάτι μπορεί να αλλάξει στη ζωή της. Όμως αυτή η κατάσταση επαναλαμβάνεται συνεχώς χωρίς να συμβαίνει τίποτα το συνταρακτικό, παρά την περί του αντιθέτου βούληση των πρωταγωνιστών της. Το παρόν επαναλαμβάνεται και το μέλλον προβλέπεται να γίνει ένα ακόμα παρελθόν.
Μια βραδύκαυστη ιστορία με μια εξαιρετική ασπρόμαυρη και εξπρεσιονιστική φωτογραφία του Ioan Meltzer και ένα αξιόλογο καστ, που όμως δεν οδηγεί πουθενά και ο θεατής διατηρεί τις ελπίδες του για κάτι, μέχρι το φινάλε.
Είδα την ταινία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και παρά την εικαστική της αρτιότητα, δεν με ενθουσίασε.
(1 αστέρι)
INFO
Είδος: Επιστημονική Φαντασία, Δράμα, 105΄
Χώρα: Ελλάδα, 2025
Σκηνοθεσία: Πάνος Παππάς & Δέσποινα Χαραλάμπους
Μουσική: Νίκος Κυπουργός
Παίζουν: Στέλα Φυρογένη, Κωστής Μπούντας, Κρίστελ Καπερώνη, Βασίλης Κουκαλάνι, Γιώργος Σύρμας, Πάνος Κρανιδιώτης, Λάμπρος Τσάγκας, Ντέμπορα Οντόγκ, Αγγελίνα Κλαυδιανού, Σταύρος Καλλιγάς, Μάριος Κρητικόπουλος