Μια τολμηρή, δραματική, πολιτική ταινία φυλακής/μιούζικαλ με αρκετά υπέρ, αλλά και αδυναμίες, που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μανουέλ Πουίγκ και στο μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ (που κέρδισε και Tony), που προέκυψε μετά από το βιβλίο.
Οι κρατούμενοι Βαλεντίν (Ντιέγκο Λούνα) και Μολίνα (Τόνατιου) -εν μέσω σκληρής στρατιωτικής δικτατορίας στην Αργεντινή το 1981-.βρίσκονται μαζί στο κελί της φυλακής. Ο Βαλεντίν ως αντικαθεστωτικός, πολιτικός κρατούμενος που βασανίζεται για να αποκαλύψει συντρόφους του αντιστασιακούς και τον απολιτίκ Μολίνα καταδικασμένο για δημόσια ασέλγεια (είναι ομοφυλόφιλος), για τον οποίο ο θεατής γνωρίζει ότι οι χουντικοί τον χρησιμοποιούν ως «καρφί» για να αποσπάσει μυστικά από τον Βαλεντίν.
Παρά το γεγονός αυτό όμως, Μολίνα και Βαλεντίν αρχίζουν να συνδέονται, καθώς ο Μολίνα για να «ξεφεύγει» αφηγείται την ιστορία της αγαπημένης του ταινίας «Το φιλί της γυναίκας αράχνης», ένα μιούζικαλ που -αρχικά- δεν αρέσει καθόλου στον Βαλεντίν. Εντούτοις, ονειρεύονται από κοινού την εκθαμβωτική περιπέτεια σε technicolor (εποχής) και έτσι ξεφεύγουν από την ταπείνωση του εγκλεισμού, ενώ η κοινή τους εμπειρία ενεργεί σαν καταλύτης μέσα στην καταπίεση της φυλακής και οδηγεί προς την ελπίδα, την ομορφιά και την περαιτέρω μεταξύ τους σύνδεση.
Στα μιούζικαλ κομμάτια της ταινίας, δεσπόζει η φιγούρα της Τζένιφερ Λο (που είναι και executive-producer), σε δυο ρόλους: ως χορεύτρια/μοιραία-γυναίκα και ως γυναίκα-αράχνη, που είναι κάτι σαν θεότητα και προσωποποίηση της επιθυμίας και του θανάτου. Επίσης, αρκετά καλοί και στους δυο ρόλους έκαστος μιας και ονειρεύονται τους εαυτούς τους μέσα στο μιούζικαλ, είναι ο Τόνατιου και ο Ντιέγκο Λούνα.
Ο Μπιλ Κόντον, συνδυάζει αρκετά καλά τα genres φυλακής και μιούζικαλ, τονίζοντας έντονα τις διαφορές τους: το κλειστοφοβικό, μουντό και σκληρό περιβάλλον της φυλακής, με το glamorous περιβάλλον του μιούζικαλ, αλλά αυτή η εναλλαγή μεταξύ των δύο κόσμων, του ρεαλιστικού και του φαντασιακού, γίνεται αιτία να «χάνονται» το πολιτικό στοιχείο της ιστορίας και το θέμα ταυτότητας φύλου/σεξουαλικότητας.
Συνολικά, δεν επικεντρώνεται κάπου για να σου μείνει αξέχαστη η ταινία, η οποία μου έφερε στο νου το μιούζικαλ «Cats» (2019) του Τομ Χούπερ, το οποίο ενώ όσο το έβλεπα μου φαινόταν καλό και άρτιο, μόλις τελείωσε το ξέχασα, για να το θυμηθώ… σήμερα.
INFO
Προβάλλεται από 23/10/2025
Είδος: Μιούζικαλ, Φυλακής, Πολιτικό Δράμα, 129΄
Χώρες: Μεξικό, ΗΠΑ, 2025
Σκηνοθεσία: Μπιλ Κόντον
Παίζουν: Τζένιφερ Λόπεζ, Ντιέγκο Λούνα, Τόνατιου
Διανομή: Tanweer