«Πρόκειται ουσιαστικά για μια ιστορία αγάπης, ή μάλλον μια ιστορία για το πώς κάποιος προσπαθεί να κατασκευάσει μια ιστορία αγάπης με τον ίδιο τρόπο που θα μπορούσε να σπουδάσει για πτυχίο: με προσπάθεια, θέληση και επιμονή. Όταν δεν έχεις τίποτα, όπως ο πρωταγωνιστής μου, πρέπει να αναγκάσεις τα πάντα. Συμπεριλαμβανομένης και της αγάπης». Τάδε έφη ο Αλμοδόβαρ και δεν έχω λόγους να διαφωνήσω.
Ο Ρίκι, ένας ψυχικά διαταραγμένος νεαρός (που τον υποδύεται άψογα ο Αντόνιο Μπαντέρας), μόλις παίρνει εξιτήριο από μια ψυχιατρική κλινική, απαγάγει την Μαρίνα (απόλυτα εκφραστική η Βικτόρια Αμπρίλ), μια πορνοστάρ που είχε συναντήσει παλαιότερα όταν εκείνη ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών. Ο Ρίκι την κρατά δεμένη στο σπίτι της, λέγοντάς της πως θα την κάνει να τον αγαπήσει και να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή μαζί (της υπόσχεται ότι «θα είναι καλός σύζυγος και πατέρας»). Η Μαρίνα, αρχικά αντιστέκεται αλλά τελικά θα επικρατήσει το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης». Ξεκινά ως αιχμάλωτη, αλλά σταδιακά δείχνει να αναπτύσσει συναισθήματα για τον Ρίκι,
Ο Αλμοδόβαρ, με το γνωστό -σχεδόν σουρεαλιστικό και πολύχρωμο ύφος του- σ’ αυτή την ταινία εξετάζει θέματα, όπως: η αγάπη με έναν εμμονικό και παθολογικό τρόπο μέσα από το τραύμα και τον εξαναγκασμό (που σήμερα θα εξοργίσει μέρος του κοινού του, διότι στέλνει μήνυμα «χειρισμού και κακοποίησης») και η τέχνη του σινεμά και το πώς φιλτράρει την πραγματικότητα (μέσα από τα γυρίσματα μιας ταινίας μέσα στην ταινία του).
Συνολικά, είναι μια αντισυμβατική κομεντί, που όπως προανάφερα μπορεί να προκαλέσει το σημερινό κοινό, αλλά εκφράζει απόλυτα το στυλ του, για το οποίο ο Αλμοδοβάρ από άλλους αγαπήθηκε και από άλλους όχι.
INFO
Προβάλλεται από 7/8/2025
Είδος: Κομεντί, 101΄
Χώρα: Ισπανία, 1989
Σκηνοθεσία: Πέδρο Αλμοδόβαρ
Παίζουν: Αντόνιο Μπαντέρας, Βικτόρια Αμπρίλ
Διανομή: Rosebud.21