Μια συγκινητική, αλλά και με στιγμές χιούμορ ταινία, με φόντο τις δυο τελευταίες ημέρες του καθεστώτος Τσαουσέσκου στη Ρουμανία, μέσα από τις ζωές διαφορετικών ανθρώπων.
Στις 20 Δεκεμβρίου του 1989 η Ρουμανία βρίσκεται στα πρόθυρα της επανάστασης. Οι δρόμοι σφύζουν από ζωή με όλες τις διαδηλώσεις που συμβαίνουν, οι φοιτητές κοροϊδεύουν το καθεστώς μέσα από την τέχνη και τα σόου της Πρωτοχρονιάς δοξάζουν τον Τσαουσέσκου. Ωστόσο, μέσα στα κρύα σπίτια που δεν έχουν θέρμανση, οι οικογένειες δυσφορούν και δίνουν μάχη με τις προσωπικές συγκρούσεις και την πανταχού παρούσα Σεκουριτάτε. Έξι φαινομενικά ασύνδετες ζωές διασταυρώνονται με απρόσμενους τρόπους. Ένας αξιωματικός της Σεκουριτάτε χειραγωγεί τους έντρομους πληροφοριοδότες του, που παρακολουθούν τις ζωές φοιτητών και διανοουμένων. Μια μητέρα που πρόκειται να διώξουν από το σπίτι που είχε ζήσει όλη της τη ζωή, επειδή πρόκειται να κατεδαφιστεί για να ανοίξει ο δρόμος για μεγαλεπήβολα κτίρια στο νέο κέντρο της πόλης. Ένα τηλεοπτικό συνεργείο πρέπει να κόψει στο μοντάζ συγκεκριμένα πλάνα ενός εορταστικού προγράμματος για την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, στα οποία πλάνα αναδεικνύεται η δυσαρέσκεια μιας ηθοποιού που έχει επιστρέψει από τη Δύση και η αντικαταστάτριά της ηθοποιός, παθαίνει κρίση συνείδησης όταν αναγκάζεται να εκθειάσει τον Τσαουσέσκου. Την ίδια ώρα, ο γιος του σκηνοθέτη σχεδιάζει να εγκαταλείψει τη χώρα με έναν φίλο του πέρα από τον Δούναβη, στα σύνορα με τη Γιουγκοσλαβία. Και τέλος, μια οικογένεια παθαίνει πανικό, όταν μαθαίνει από το 8χρονο αγόρι της, ότι έστειλε ταχυδρομικώς γράμμα στον Άη-Βασίλη, ζητώντας του ως δώρο «να δει νεκρό τον θείο Νίκου, επειδή αυτό θέλει ο μπαμπάς».
Ο σκηνοθέτης καταφέρνει να μεταφέρει την ατμόσφαιρα της εποχής, μέσα από κωμικοτραγικές καταστάσεις και τις εκφράσεις των ηθοποιών, ισορροπώντας το δραματικό στοιχείο με το κωμικό, χωρίς υπερβολές.
Τέλος, βρήκα εξαιρετική ιδέα τη χρήση -ως μουσικού soundtrack- του συμφωνικού έργου «Μπολερό» του Ραβέλ (το πρώτο βινύλιο που αγόρασα πριν δεκάδες χρόνια), ενώ πλησιάζει η ώρα που ο λαός θα επαναστατήσει.
Το Μπολερό, βασίζεται σε ένα «επαναλαμβανόμενο μοτίβο» που παίζεται αδιάκοπα από τα τύμπανα, δημιουργώντας μια αίσθηση σταθερότητας και προσμονής, με τη μελωδία να μένει αμετάβλητη, ενώ σε κάθε «επανάληψη», μπαίνουν νέα όργανα προσθέτοντας όγκο και ένταση στον ήχο, μέχρι το κρεσέντο καθώς και την κορύφωση της ταινίας.
INFO
Προβάλλεται από 20/2/25
Είδος: Δραματική κομεντί, 138΄
Χώρα: Ρουμανία, 2024
Σκηνοθεσία: Μπόγκνταν Μουρεσάνου
Παίζουν: Αντριάν Βαντσίκα, Νικολέτα Χάντσου, Εμιλία Ντομπρίν, Γιούλιαν Ποστελνίκου, Αντρέι Μιερκούρε, Λούκα Τόμα, Ιοάνα Φλόρα
Διανομή: Cinobo