Το πρώτο που θα αναφέρω είναι ότι δεν ήμουν φαν της τηλεοπτικής σειράς Τα Φιλαράκια. Επίσης, δεν γνώριζα τους ηθοποιούς της, όπως γνωρίζω τους ηθοποιούς του κινηματογράφου (ακόμα και από τη φωνή τους μερικές φορές), αλλά όποτε έκανα ζάπινγκ και «διέσχιζα» το κανάλι που παιζόντουσαν τα Φιλαράκια (δεν θυμάμαι ούτε σε ποιο κανάλι παιζόντουσαν και παίζονται) σταματούσα και ξέχναγα να πατήσω το πλήκτρο για να συνεχίσω το ζάπινγκ. Κάτι με μαγνήτιζε και σταματούσα το ζάπινγκ για να δω ολόκληρο το επεισόδιο. Επαναλαμβάνω ότι ποτέ δεν ήμουν φαν, αλλά όμως σταματούσα και άφηνα κάθε δουλειά στη μέση για να τελειώσω το επεισόδιο γελώντας, φυσικά. Αν αυτό δεν είναι επιτυχία για μια σειρά ή και για ολόκληρη ταινία, τότε ποια είναι η επιτυχία;
===
Ο Χίτσκοκ έλεγε ότι εάν μια ταινία δεν σε καθηλώσει στο πρώτο τέταρτο, τότε δεν πρόκειται να το κάνει στη συνέχεια. Θεωρούσε ότι το σασπένς υπάρχει σε όλες τις ταινίες. Αλλά τι σασπένς μπορούσαν να έχουν τα Φιλαράκια με τα σύντομα επεισόδιά τους; Κι όμως είχαν. Είχαν τις ατάκες ενός τύπου, ο οποίος κυρίως αυτοσαρκάζονταν, περιφρονούσε τον εαυτό του και ουσιαστικά τον υπονόμευε. Κάτι πολύ δύσκολο για έναν χαρακτήρα μυθοπλασίας και που εάν γίνεται σωστά είναι η πραγματική βάση της κωμωδίας.
===
Έχετε γελάσει ποτέ με κάποιον που λέει στα σοβαρά «Έχω τόσα λεφτά, ώστε δεν θα χρειαστεί να δουλέψω σε όλη μου τη ζωή»; Αυτό που θα κάνατε, το πολύ να ήταν ένας κλαυσίγελος. Εάν πράγματι το έχετε ακούσει αυτό, σημαίνει ότι παρακολουθούσατε μια τραγωδία. Ένας άνθρωπος που λέει αυτή την ατάκα στα σοβαρά, είναι τραγικός. Εάν μάλιστα έχει και τη φιλοδοξία να γίνει π.χ. πρωθυπουργός, τότε μπορεί να είναι και επικίνδυνος, διότι ίσως θεωρεί ότι τα πάντα στη ζωή είναι θέμα χρημάτων. Ενώ εάν ακούγατε την ίδια ατάκα από τον Μάθιου Πέρι, όσο σοβαρά και να την έλεγε, τότε θα γελούσατε.
===
Ναι, αναφέρομαι στον ηθοποιό, που υποδυόταν τον Τσάντλερ στα Φιλαράκια. Αυτός ο άνθρωπος πέθανε τις προάλλες σε ηλικία 54 ετών και αυτό με λύπησε, ότι έφυγε πολύ νέος για την εποχή μας, που το προσδόκιμο ζωής έχει πάρει τη ανιούσα (έχουμε φτάσει στο σημείο για κάποιον που μας άφησε στα 80 να λέμε «ε, δεν ήταν και γέρος»).
===
Πραγματικά στεναχωρήθηκα και δικαιολογώ όσους εξέφρασαν τη λύπη τους στα κοινωνικά δίκτυα. Οι περισσότεροι ήταν φαν του. Εγώ δεν ήμουν, αλλά όποτε έβλεπα τον Μάθιου Πέρι μου έφτιαχνε τη διάθεση. Κρίμα που έφυγε τόσο νέος.
(Δημοσιεύτηκε στην έντυπη Αμαρυσία του Σαββάτου 4/112023)
