Παρακολουθώ τα social media και διαβάζω τόσα πολλά γύρω από όσα γίνονται στον Έβρο από τους κατατρεγμένους που θέλουν να διέλθουν από τη χώρα μας και να βρουν καλύτερη τύχη στην Ευρώπη και άλλα τόσα για τον ιό που μαστίζει τη χώρα μας και τις γειτονικές, που νομίζω ότι το να γράψω κι εγώ κάτι, θα είναι εκ του περισσού.
* * *
Υπάρχουν κυβερνήσεις και διεθνή όργανα που μπορούν να λύσουν (αν θέλουν) το πρόβλημα όχι μόνο στα σύνορά μας, αλλά και στις ρίζες του, για τις οποίες κανένας λόγος δεν γίνεται. Ρίζες που βρίσκονται στις διενέξεις των κρατών και οι οποίες δημιουργούν τα κύματα των προσφύγων και των μεταναστών. Επίσης, υπάρχουν αρμόδιοι από το χώρο της επιστήμης και της υγείας που μπορούν να έχουν άποψη γύρω από την επιδημία, που δεν έχουμε παρά να υπακούσουμε στις οδηγίες τους και να μη βάζουμε σε κίνδυνο τις ζωές μας.
* * *
Το μόνο που μπορώ να εκφράσω από αυτή τη μικρή γωνία της εφημερίδας, είναι η ανησυχία μου και η ταυτόχρονη αισιοδοξία μου. Ανησυχία για τα λάθη που μπορούν να συμβούν στην αντιμετώπιση αυτών των θεμάτων, αλλά και αισιοδοξία ότι μπορούν να επιλυθούν. Όχι από τύχη βέβαια αλλά από το γεγονός ότι κάποιοι αυτή τη στιγμή ερευνούν για το εμβόλιο ή το φάρμακο κατά του κορωνα-ιού και πού θα πάει; Σε ένα ή δύο μήνες θα το ανακοινώσουν. Άλλωστε μη ξεχνάτε ότι θα είναι μια καλή διαφήμιση για τη φαρμακευτική εταιρία και τους επιστήμονές της που θα το ανακοινώσουν πρώτοι.
* * *
Επίσης, και για το θέμα που μας απασχολεί στα σύνορα, δεν θέλω να γράψω μεγάλες κουβέντες. Κάθε χώρα έχει δικαίωμα να προστατεύει τα σύνορά της, τα οποία δεν είναι σημερινή εφεύρεση, δεν είναι trendy που αύριο μπορεί να μην υπάρχουν. Ο άνθρωπος πριν χιλιάδες χρόνια ξεκίνησε χωρίς αυτά και οργανώθηκε και τα δημιούργησε για πολλούς και διάφορους πρακτικούς λόγους (συμφέροντα) και το Imagine του Λένον είναι ένα ωραίο ουτοπικό τραγούδι που του απόφερε τεράστια κέρδη, ώστε μπορούσε να διαμαρτύρεται ξαπλωμένος με τη σύντροφό του επί μέρες, χωρίς να νοιάζεται ότι θα πεινάσει από την απραξία του.
* * *
Αυτό που δεν καταλαβαίνω διαβάζοντας τους θεωρητικούς μας, είναι: γιατί θα πρέπει να μην υπάρχουν σύνορα όταν κάποιοι προσπαθούν να επεκτείνουν τα δικά τους προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και μάλιστα να το κάνουν με τρόπο που δημιουργούν άστεγους και κατατρεγμένους…
(Από τη σημερινή έντυπη Αμαρυσία)
