7/11/19

Zombieland: Διπλή βολή – Zombieland: Double tap

Ίσως είναι από τις λίγες φορές που ένα sequel και μάλιστα μιας cult ταινίας να είναι καλύτερο και πιο διασκεδαστικό από το πρώτο μέρος.
Θα αναρωτηθείτε τώρα, πώς είναι δυνατόν να διασκεδάζει κανείς με ιστορίες με ζόμπι. Ε, συμβαίνει και αυτό, 

όταν γίνεται προσπάθεια απομυθοποίησης αυτού του είδους των τρομακτικών ταινιών, με ταυτόχρονη σάτιρα της σύγχρονης εποχής και παράλληλη αναφορά σε άλλα κινηματογραφικά είδη. 
Η παρέα του πρώτου μέρους, ο Γούντι Χάρελσον, o Τζέσε Άιζενμπεργκ, η Άμπιγκεϊλ Μπρέσλιν και η Έμα Στόουν έχοντας εξοικειωθεί με τους ρόλους τους είναι ακόμα πιο άνετοι και ακολουθώντας το βιτριολικό σενάριο γίνονται ακόμα πιο διασκεδαστικοί.
Η σκηνοθεσία του Ρούμπεν Φλάισερ βαδίζει στα χνάρια του πρώτου μέρους και ένας θεατής που δεν το έχει δει μένει ευχαριστημένος, όσο και αυτός που περίμενε κάποια συνέχεια. Όλοι ευχαριστημένοι, λοιπόν. 
Και για τους αμύητους παραθέτω τα λόγια του σεναριογράφου Πολ Γουέρνικ που λέει: «Μας άρεσε η ιδέα ότι ο κόσμος μετά την καταστροφή συνέχιζε να είναι ωραίος, αν και εντελώς χαοτικός. Για σκέψου, μπορείς να οδηγήσεις όποιο αμάξι θες, να ζεις όπου θες, ακόμα και να σκοτώσεις χωρίς σκέψη. Όλα παίζουν». Και ο Γούντι Χάρελσον το απολαμβάνει επίσης: «Είναι δύσκολο να μην έχεις κέφια. Πηγαίναμε στο σετ με κακή διάθεση και άλλαζε αυτό γιατί όλοι ήταν αστείοι και χαλαροί. Σαν να πηγαίναμε να δουλέψουμε στην παιδική χαρά».
Ναι. Παιδική χαρά με το αίμα να πιτσιλάει παντού. (Κριτική μου στο myFILM.gr)
INFO
Προβάλλεται από 7/11/2019
Είδος: Κωμωδία, Σάτιρα, Τρόμου, Φρίκης
Σκηνοθεσία: Ρούμπεν Φλάισερ
Παίζουν: Γούντι Χάρελσον,  Τζέσε Άιζενμπεργκ, Άμπιγκεϊλ Μπρέσλιν, Έμα Στόουν
Σύνοψη: Ξεκαρδιστικές και χαοτικές καταστάσεις, που εκτυλίσσονται από τον Λευκό Οίκο μέχρι την ενδοχώρα, φέρνουν τους τέσσερις ήρωες αντιμέτωπους με νέα είδη ζόμπι, τα οποία έχουν εξελιχθεί μέσα στα χρόνια, αλλά και με καινούριους επιζήσαντες του σπάνιου πια ανθρώπινου είδους. Πάνω απ’ όλα οι τέσσερις τους πρέπει να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της δικής τους αυτοσχέδιας οικογένειας, καθώς περνάνε τα χρόνια και μεγαλώνουν. (Από τη Feelgood)