Ευτυχώς, που ο πρωθυπουργός μας πριν τις Ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου, τις είχε χαρακτηρίσει «ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση». Ο λαός, που τέσσερα ολόκληρα χρόνια υφίστατο όλη εκείνη την αλαζονεία, τον ψευτοτσαμπουκά, το υφάκι «εμείς είμαστε και κανείς άλλος», το «σας έχω», τα ψέματα, τις διαστρεβλώσεις, τα «είπα ξείπα», αυτό το τεράστιο (και πόσο ψεύτικο, τελικά) «ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς» (με αποκορύφωμα τις διακοπές στο κότερο της ελίτ, που τόσο κατέκρινε στο παρελθόν), του έδειξε ότι πραγματικά δεν του έχει εμπιστοσύνη.
* * *
Και ποια ήταν η αντίδραση, σ’ αυτή την έλλειψη εμπιστοσύνης που έδειξε ο ελληνικός λαός στην κυβέρνηση Τσίπρα; Η φλαμπουράρεια έκφραση ότι δεν συνειδητοποιήσαμε –οι αχάριστοι- τι κάναμε στις εκλογές της 26ης Μαΐου. Λες και εκείνοι είχαν αντιληφθεί πού οδηγούσαν τον κόσμο όλα αυτά τα χρόνια…
* * *
Βγήκε δε την επομένη ο κ. Δημ. Σεβαστάκης (βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Νομού Σάμου) να αρθρογραφήσει στα ΝΕΑ (εφημερίδα της διαπλοκής, κατά το κόμμα του) και με τίτλο «Ανθεκτική δύναμη» έγραψε: «Το αποτέλεσμα δεν μπορεί να ιδωθεί μόνον μέσα από την αριθμητική, αλλά και από τα ποιοτικά στοιχεία των επιλογών. Το στοιχείο της ισχυρής προσωπικής δέσμευσης που υπάρχει στις αυτοδιοικητικές εκλογές, στις ευρωεκλογές δεν υπάρχει (…) Στις ευρωεκλογές ψηφίζουν κάτι πιο μακρινό, χωρίς “κουνιάδο” και “εξάδελφο’. Η δέσμευση του ψηφοφόρου σε μια μορφή οικογενειακού, προσωπικού, εθιμικού, τοπικού δικαίου, σε μια αυστηρά ιεραρχημένη πατριαρχική τάξη, είναι εντελώς διαφορετική από την απόφαση για το ευρωπαϊκό πέραν».
* * *
Νόμιζε ότι στις αυτοδιοικητικές εκλογές ο κόσμος θα επέστρεφε «δεσμευμένος» να ξαναψηφίσει Αριστερά. Και πήρε απάντηση στις επαναληπτικές της 2ας Ιουνίου. Βάφτηκε όλη η χώρα μπλε στον εκλογικό χάρτη, για να επαληθευτεί το ρηθέν υπό του αριστερού προφήτου: «Είμαστε κόμμα των πολλών». Τώρα μάλιστα…
* * *
Επειδή μάλιστα, δεν κατάλαβαν ποιών «πολλών» είναι κόμμα θα υποχρεωθεί ο λαός να τους δώσει συμπληρωματική απάντηση στις εκλογές της 7ης Ιουλίου. Αυτή τη φορά δε, που εξαφάνισαν τα μικρά κόμματα με τις «γέφυρες» και τις «συμμαχίες», η απάντηση του λαού θα είναι εκκωφαντική. Συν το γεγονός ότι «για τις ίσες αποστάσεις» το ΚινΑλ, δημιούργησε ήδη άλλη δυναμική. Και να ξεχάσεις το: «Ποιος ψηφίζει μωρέ τη ΝΔ με Άδωνι και Βορίδη;» Διότι προχτές άκουσα στο καφενείο: «Ύστερα από τέσσερα χρόνια ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, Πολάκη και παλαιοπασόκους, όλοι οι άλλοι θα είναι καλύτεροι».
Κρίμα που, «γι’ αλλού κινήσαμε…», όπως λέει ο ποιητής.
(Από τη μόνιμη στήλη μου στη σημερινή έντυπη Αμαρυσία)