Ένα από τα πρώτα μυθιστορήματα του Στίβεν Κινγκ, που το έχει γράψει κάτω από το όνομα Ρίτσαρντ Μπάκμαν. Εντάξει, δεν θα το κατέτασσα στα καλύτερά του, αλλά όπως έχω ξαναγράψει ο άνθρωπος από τα πρώτα του βιβλία έδειχνε ότι ξέρει να κρατάει το ενδιαφέρον του αναγνώστη του. Ιδιαίτερα, ήξερε να περιγράφει με έναν απαράμιλλο τρόπο τους χαρακτήρες συνηθισμένων ανθρώπων, που έρχονται αντιμέτωποι με καταστάσεις που τους ξεπερνούν.
Στην προκειμένη περίπτωση ο κεντρικός ήρωάς του, ο Μπάρτον Ντόους είναι λίγο διαταραγμένος και αν τον κρατούν στη δουλειά του, προφανώς οφείλεται ότι τον συμπαθούν ως ιδιόρρυθμο. Διότι όλα τον εκνευρίζουν και μια σπίθα είναι αυτή που του χρειάζεται για να… γίνει άλλος άνθρωπος.
Η προέκταση του αυτοκινητόδρομου 748 στην περιοχή του, είναι η σπίθα που πετάγεται για να ισοπεδώσει την ίδια του την ύπαρξη. Ο αυτοκινητόδρομος, όχι μόνο θα περάσει πάνω από το καθαριστήριο όπου εργάζεται, αλλά θα γκρεμίσει και το σπίτι που ζει. Δεν θέλει πολύ ο άνθρωπος.
Ξαφνικά, στο μυαλό του συμβαίνει κάτι για το οποίο δεν θα μπορούσαν –ούτε κατά διάνοια– να είναι προετοιμασμένοι οι γραφειοκράτες, που του ανακοινώνουν ότι πρέπει να τα μαζεύει σε λίγες μέρες και να φεύγει. Ένα ολοκληρωτικό βραχυκύκλωμα, σε εκείνα τα εγκεφαλικά εκείνα κύτταρα, τα οποία εμποδίζουν έναν συνηθισμένο, φιλήσυχο άνθρωπο να στραφεί στη βία. Και τι επακολουθεί στα βραχυκυκλώματα είναι γνωστό: πέφτουν οι ασφάλειες και μάλιστα σε μια εποχή που οι ειδικοί ηλεκτρολόγοι (οι ψυχίατροι δηλαδή), ήταν πανάκριβοι ώστε να τους επισκεφτεί ο Μπάρτον, όπως τον προέτρεπε η γυναίκα του.
Έτσι, ενώ οι αμείλικτοι «τροχοί της προόδου» –και τοσυνεργείο κατεδαφίσεων– συνεχίζουν το έργο τους στη γειτονιά του, εκείνος είναι αποφασισμένος να μην παραδώσει τίποτα χωρίς μάχη. Σ’ αυτή τη μάχη τον βοηθά ο άλλος του εαυτός, ο Φρεντ, ο οποίος δεν του μιλάει πάντα, αλλά τον ακολουθεί κατά πόδας. Έτσι και οι δύο μαζί, ο Μπάρτον και ο βυθισμένος στα σκοτάδια του εγκεφάλου του Φρεντ θα πυροδοτήσουν μια εκρηκτική αντιπαράθεση με τις δυνάμεις του Νόμου, που έχουν εκστρατεύσει εναντίον του.
Η ελκυστική αφήγηση (όχι τόσο σφιχτή όσο στα μεταγενέστερα μυθιστορήματά του Κινγκ) και η κορυφούμενη αγωνία, όπως πάντα, καθιστούν ενδιαφέρον αυτό το μυθιστόρημα που γράφτηκε το 1981 (και κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος, σε ένα πολύ κομψό τόμο, όπως και «το Αυτό», που είχε κυκλοφορήσει προ καιρού).
Οι φίλοι του Κινγκ, καλό είναι να το έχουν στη συλλογή τους και οι νέοι αναγνώστες πρέπει να το διαβάσουν, για να γνωρίσουν την εξέλιξη του απαράμιλλου αφηγηματικού του ταλέντου.