Μετά τον «Νώε» (2014), ο Ντάρεν Αρονόφσκι (έχει προηγηθεί και το «Μαύρος κύκνος») αποδεικνύει για ακόμα μια φορά ότι αποτελεί μόνος του μια ολόκληρη κινηματογραφική κατηγορία, ή εμπειρία.
Η «Μητέρα!» του κατ’ αρχάς, είναι μια σκοτεινή ταινία η οποία δεν μπορεί να μπει σε κουτάκι κατηγοριοποίησης: τα έχει όλα.
Είναι θρίλερ; Ναι είναι διότι έχει αγωνία και μυστήριο, τουλάχιστον μέχρι το μέσο που ο Αρονόφσκι αρχίζει να ξεδιπλώνει σιγά-σιγά τις προθέσεις του. Είναι ταινία τρόμου ή φρίκης; Μπορεί. Ανάλογα με το βαθμό ευαισθησίας του θεατή, όσον αφορά στο τομέα της φρίκης. Είναι δράμα; Και βέβαια είναι δράμα, μη σου πω ότι είναι και οικογενειακό δράμα. Αν πάρεις δε τα πράγματα από την αρχή και ταυτισθείς -όσο μπορείς- με τη Μητέρα, το δράμα γίνεται μεγαλύτερο και εδώ κερδίζει τα εύσημα η Τζένιφερ Λόρενς. Η κοπέλα δεν κραυγάζει απλώς με όσα βλέπει γύρω της. Σπαράζει, όπως σπαράζει και η καρδιά του ανυποψίαστου θεατή. Διότι η ταινία, όπως όλες άλλωστε, έχει δύο κατηγοριών θεατές: τους προετοιμασμένους και τους απροετοίμαστους.
Οι απροετοίμαστοι θα δουν μια σκοτεινή κατ’ αρχήν ταινία, που θα τους προετοιμάσει για κάποια μεταφυσικά στοιχεία και ίσως κρουνούς αίματος. Αυτοί μόλις φτάσουν στο μέσο και αρχίσουν να ανακαλύπτουν «πού το πάει ο ποιητής» έχουν δύο πιθανότητες: ή να πουν μπράβο στον Αρονόφσκι, που κατάφερε να τους καθηλώσει μέχρι εκείνη την ώρα και έχουν την περιέργεια για την κατάληξη, ή να τον καταδικάσουν που τους σπατάλησε το χρόνο για να τους θυμίσει κάποια βιβλικά στοιχεία.
Οι προετοιμασμένοι, από την άλλη, θα εκτιμήσουν τον τρόπο με τον οποίο ο Αρονόφσκι τεκμηρίωσε την επιλογή του να αφηγηθεί μια τόσο σκοτεινή ιστορία : «Είναι τρελή η εποχή που ζούμε. Με τον παγκόσμιο πληθυσμό να φτάνει τα 8 δισεκατομμύρια, ο άνθρωπος αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά θέματα: Οικοσυστήματα καταρρέουν με ασύλληπτο ρυθμό, το μεταναστευτικό κύμα είναι ανεξέλεγκτο, μια φαινομενικά σχιζοφρενής Αμερική αρχικά συμφωνεί σε μια κλιματολογική συνθήκη, για να αποσυρθεί μήνες αργότερα. Οι αντεκδικήσεις και οι ανταγωνισμοί προκαλούν πολέμους (…) Η πολιτική έχει μετατραπεί σε άθλημα, κόσμος πεθαίνει στην πείνα, ενώ αλλού μπορούν να παραγγείλουν ό,τι θέλουν. Και μολονότι η ύπαρξή μας ως είδος είναι πλέον περισσότερο επισφαλής από ποτέ, αδυνατούμε να συνειδητοποιήσουμε τι συμβαίνει και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας (…) Κάποια από τα θέματα προέκυψαν από τα πρωτοσέλιδα που μας κατακλύζουν, άλλα από τις αλλεπάλληλες ειδοποιήσεις που λαμβάνουμε συνεχώς στα κινητά μας, κάποια από την εμπειρία του τυφώνα στην καρδιά του Μανχάταν, κάποια άλλα από την καρδιά και άλλα από το ένστικτό μου. Πρόκειται για μια συνταγή που δε θα μπορέσω να ξαναφτιάξω. Αυτό που ξέρω είναι πως πρέπει να καταναλωθεί με τη μία, σαν σφηνάκι».
Αλληγορία, λοιπόν, η ταινία με τέσσερις εξαιρετικούς ερμηνευτές: Για την Τζένιφερ Λόρενς, τη Μητέρα, έγραψα πιο πάνω. Ο Χαβιέ Μπαρδέμ, που υποδύεται τον άντρα της χωρίς όνομα (όλοι τον αποκαλούν «Εκείνο» ή «Ποιητή») είναι πληθωρικός και επιβλητικός. Ο Εντ Χάρις, ο μυστηριώδης επισκέπτης, είναι αινιγματικός όσο χρειάζεται, σκοτεινός και αγνώστων μέχρι κάποιο σημείο προθέσεων, ενώ η Μισέλ Φάιφερ είναι εξαιρετική, μυστηριώδης και απειλητική, σε βαθμό που θυμίζει τη Μίνι της Ρουθ Γκόρντον, στο Μωρό της Ρόζμαρι. Εφιαλτικοί όλοι, για την κακομοίρα τη Τζένιφερ Λόρενς που ετοιμάζεται να γεννήσει κιόλας.
Ο Αρονόφσκι με την κάμερα ακολουθεί συνεχώς τη Μητέρα, με τρόπο που πραγματικά καθηλώνει, κορυφώνοντας σταδιακά την αγωνία, πνίγει, εξουθενώνει το θεατή μαζί της μέχρι το φινάλε, το οποίο και επιδέχεται πολλές αναγνώσεις. (Κριτική μου για το myfilm.gr)
INFO
Προβάλλεται από 19/10/17
Είδος: Δράμα, Τρόμου, Μυστηρίου, Θρίλερ
Σκηνοθεσία: Ντάρεν Αρονόφσκι
Παίζουν: Τζένιφερ Λόρενς, Χαβιέ Μπαρδέμ, Εντ Χάρις, Μισέλ Φάιφερ, Ντόμναλ Γκλίζον, Μπράιαν Γκλίζον, Κρίστεν Γουίγκ, Στίβεν Μακχέιτι
Σύνοψη: Ένα ζευγάρι, η Μητέρα κι Εκείνος ζει ήρεμο κι ευτυχισμένο στο απομονωμένο, τεράστιο σπίτι του μέχρι τη στιγμή που απρόσκλητοι και παράξενοι επισκέπτες, ένας άντρας και μια γυναίκα κάνουν αναπάντεχα την εμφάνισή τους και ο εφιάλτης ξεκινά… Το σπίτι αρχίζει να καταρρέει, σταγόνες αίματος εμφανίζονται και οι λέξεις «Δολοφόνε!» και «Τρελός» προϊδεάζουν για μια ταινία που θα δε θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Γιατί η μητέρα αναγκάζεται να αναθεωρήσει όσα πιστεύει για την αγάπη, την αφοσίωση και τη θυσία… και το τέλος πλησιάζει.
Διανομή: U.I.P.