Δύο νέοι λίγο πριν τα τριάντα, ο Ντάνυ και η Στέλλα, συζητούν παρουσία ενός φίλου του Αχιλλέα, που λειτουργεί ως παρατηρητής. Θέματά τους, η σχέση τους και η θέση τους στη σύγχρονη κοινωνία. Ο τρόπος που συζητούν κάθε άλλο παρά τριαντάχρονων.
Κρύα παιδικά ανέκδοτα και κουβέντες για επαγγελματικό προσανατολισμό που θυμίζουν δεκάχρονα (του στυλ «θα θελα να γίνω αστροναύτης»). Η πρώτη γνωριμία, το πρώτο φλερτ, το πρώτο σεξ, ο πρώτος τσακωμός, οι πρώτες αμφιβολίες, όλα πέφτουν στο τραπέζι. Η ενηλικίωσή τους βρίσκεται «επί θύραις» και το ερώτημα παραμένει «Όντως φιλιούνται;». Είναι πραγματικοί φίλοι; Ή απλά συνυπάρχουν; Ο Ντάνυ νιώθει πως είναι εξαιρετικά καλός γι’ αυτό τον κόσμο, ενώ η Στέλλα θεωρεί πως ο κόσμος δεν είναι αρκετά καλός γι’ αυτή. Αδιέξοδο.
Η παρουσία του Αχιλλέα στο σπίτι του Ντάνυ, δεν λύνει το πρόβλημα. Και το ερώτημα παραμένει, ενώ τα flashbacks μας παραπέμπουν στο χρονικό της σχέσης του Ντάνυ και της Στέλλας.
Η ταινία, χρησιμοποιώντας τον Ντάνυ ως κεντρικό χαρακτήρα και τις κωμικοτραγικές καταστάσεις στις οποίες συχνά βρίσκεται –ή δημιουργεί- επιχειρεί να μιλήσει για αυτή τη γενιά, με το χιούμορ που της αρμόζει και την κατανόηση που της αξίζει.
Οι ερμηνείες χαρακτηρίζονται από αυθορμητισμό και ένα πιθανό αυτοσχεδιασμό. Υπάρχει νεανικός αέρας και μια αύρα νέων ανθρώπων που νοιάζονται και αγωνιούν για ένα απρόβλεπτο μέλλον σε μια κοινωνία που δυστυχώς παρακμάζει. Ο δε σκηνοθέτης (είναι η πρώτη του ταινία) και σεναριογράφος, τους παρακολουθεί με μονοκάμερο που θα κουράσει τους μεγαλύτερους. Δεν είναι κακοί. (Κριτική μου στο myFILM.gr)
INFO
Προβάλλεται από 19/10/17
Είδος: Κομεντί / Αισθηματική
Σκηνοθεσία: Γιάννης Κορρές
Παίζουν: Ηρώ Μπέζου
Λίγο πριν τα τριάντα ο Ντάνυ και η Στέλλα ανήκουν σε μία γενιά που ακόμα δεν έχει καθοριστεί. Ο Ντάνυ νιώθει πως είναι πολύ καλός γι’ αυτό τον κόσμο. Η Στέλλα πιστεύει πως ο κόσμος δεν είναι αρκετά καλός γι’ αυτή. Το ερώτημα είναι αν ο ένας είναι καλός για τον άλλο. Η επίσκεψη του Αχιλλέα στο σπίτι του Ντάνυ γίνεται αφορμή για μία συζήτηση γύρω από το τι σημαίνει να υπάρχεις στην σύγχρονη πραγματικότητα και παράλληλα μας παραπέμπει στο χρονικό της σχέσης τους, από το Α ως το τώρα. Η ταινία, χρησιμοποιώντας τον Ντάνυ ως κεντρικό χαρακτήρα και τις κωμικοτραγικές καταστάσεις στις οποίες συχνά βρίσκεται – ή δημιουργεί - επιχειρεί να μιλήσει για αυτή τη γενιά, με το χιούμορ που της αρμόζει και την κατανόηση που της αξίζει