Μια ταινία από τις καλύτερες του Γούντι Άλεν, που μπορώ να τη ξαναβλέπω με νοσταλγία για το ύφος της που εκφράζει απόλυτα τη δεκαετία του ‘80, για τη feelgood τζαζ μουσική της και για την πανέμορφη φωτογράφιση της Νέας Υόρκης. Μια ταινία χαρακτήρων, με τους οποίους ακόμη και σήμερα ο θεατής μπορεί να ταυτιστεί και να απολαύσει όπως λέω συχνά αναφέρω, «με ένα συνεχές χαμόγελο», καθ’ όλη τη διάρκεια της προβολής.
Ο Γούντι Άλεν με αυτή την ταινία δείχνει την αγάπη του στον Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, χωρίς όμως να γίνεται δυσνόητος για το αμερικανικό κοινό, στο οποίο απευθύνεται, αλλά και στο ευρωπαϊκό που απολαμβάνει την αμερικανική νοοτροπία μέσα από τις οικογενειακές σχέσεις και πως αυτές μεταβάλλονται στη διάρκεια των ετών.
Ο Γούντι Άλεν σκηνοθετεί με μαεστρία, μια πλειάδα εξαιρετικών ηθοποιών, αμερικανών και ευρωπαίων, που συνθέτουν μια υπέροχη νεοϋορκέζικη τοιχογραφία χαρακτήρων, κάτω από την επιλεγμένη μουσική του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ (Κριτική μου για το myfilm.gr)
INFO
Προβάλλεται από 6/7/17
Είδος: Δραματική κωμωδία (1986)
Σκηνοθεσία: Γούντι Άλεν
Παίζουν: Γούντι Άλεν, Μία Φάροου, Μάικλ Κέιν, Μπάρμπαρα Χέρσεϊ, Μαξ Φον Σίντοφ, Κάρι Φίσερ, Ντάιαν Γουίστ, Μορίν Ο'Σάλιβαν, Λόιντ Νόλαν
Σύνοψη: Η Χάνα, η μεγαλύτερη κόρη μιας οικογένειας καλλιτεχνών είναι μια αφοσιωμένη σύζυγος και μητέρα και ταυτόχρονα μια πετυχημένη ηθοποιός. Υποστηρίζοντας με θέρμη τις δύο μικρότερες αδελφές της, αποτελεί το συνδετικό κρίκο μιας οικογένειας που μοιάζει να αντιπαθεί τη σταθερότητα τόσο όσο βασίζεται σ’ αυτήν. Όταν όμως ο ήσυχος κόσμος της Χάνα σαμποτάρεται από αδελφική αντιζηλία, ανακαλύπτει ότι είναι το ίδιο χαμένη όσο οποιοσδήποτε άλλος και πως για να βρει τον εαυτό της θα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στην ανεξαρτησία της και σε μια οικογένεια που δεν μπορεί να αποχωριστεί.
Διανομή: New Star