Το μέλλον – L’ avenir

Είδος: Δράμα

Σκηνοθεσία: Μία Χάνσεν Λαβ

Παίζουν: Ιζαμπέλ Ιπέρ, Αντρέ Μαρκόν, Ρομάν Κολίνκα, Έντιθ Σκομπ, Σάρα Λε Πικάρ

Προβάλλεται από 17/11/2016

Σύνοψη: Η Ναταλί διδάσκει φιλοσοφία σε ένα γυμνάσιο στο Παρίσι. Είναι παθιασμένη με τη δουλειά της και απολαμβάνει ιδιαίτερα το να μπαίνει στην σκέψη. Παντρεμένη με δύο παιδιά, μοιράζει το χρόνο της μεταξύ της οικογένειας, των πρώην μαθητών της και της πολύ κτητικής μητέρας της. Μια μέρα, ο σύζυγός Ναταλί, της ανακοινώνει πως την αφήνει για μια άλλη γυναίκα. Με την ελευθερία να την ωθεί μπροστά η Ναταλί πρέπει να ανακαλύψει εκ νέου τη ζωή της (Διανομή: Spentzos Film)

Κριτική: Η Ιζαμπέλ Ιπέρ διαθέτει ένα αναμφισβήτητο ταλέντο στους ρόλους των ώριμων γυναικών
που βρίσκονται σε αναζήτηση (ταυτότητας, στόχων, ευκαιριών, πραγματικής ευτυχίας, κλπ), αλλά μέχρι πότε; 

Στη συγκεκριμένη ταινία εμφανίζεται ως σύζυγος και μητέρα δυο παιδιών και ταυτόχρονα ως κόρη υπεύθυνη για την ηλικιωμένη και παράξενη μητέρα της, η οποία ζει διατηρώντας μόνο τις αναμνήσεις της χαμένης της ομορφιάς. Εκτός αυτού, ως καθηγήτρια υποστηρίζει και έναν μαθητή της για την πτυχιακή εργασία του. Πολλές υποχρεώσεις και καθήκοντα  που την αποσπούν από την καθημερινότητα μέχρι τη στιγμή που ο άντρας της θα της ανακοινώσει ότι έχει σχέση με άλλη γυναίκα και προτίθεται να την εγκαταλείψει. 

Ταινία σχέσεων, με φιλοσοφικές αναζητήσεις γύρω από τη ζωή και την ευτυχία και με ατελείωτους διαλόγους που περιλαμβάνουν ρητά και λόγια γνωστών συγγραφέων και μεγάλων φιλοσόφων, που όμως έρχονται σε αντίθεση με τη σκληρή πραγματικότητα.

Η σκηνοθέτρια Μια Χάνσεν Λαβ με μια μόνο σύντομη σκηνή στην αρχή της ταινίας, δείχνει να εγκαταλείπει τη θεματική της που στηριζόταν στα προβλήματα της νεολαίας (η επαναστατικότητά τους μάλιστα, εμφανίζεται ως λανθασμένη και μάταιη επιλογή) και στρέφεται στους μεγαλύτερους αγγίζοντας ακόμα και το θέμα του θανάτου, αλλά με ένα πολύ αργό ρυθμό που αποβαίνει σε βάρος του κεντρικού θέματος.

(Κριτική μου στο myfilm.gr)