Σκηνοθεσία: Κιγιόσι Κουροσάβα
Παίζουν: Ταντανόμπου Ασάνο, Έρι Φουκάτσου, Μασάο Κομάτσου, Γιου Αόι
Υπόθεση: Το ταξίδι της Μιζούκι και του συζύγου της δεν σταματά, παρόλο που εκείνος πνίγηκε στη θάλασσα πριν από τρία χρόνια. Όταν ξαφνικά επιστρέφει στο σπίτι, εκείνη δεν εκπλήσσεται και αναρωτιέται γιατί άργησε τόσο πολύ. Συμφωνεί με τον άντρα της να την πάρει μαζί του σ’ ένα ταξίδι. Η Μιζούκι θέλει να του γνωρίσει τους ανθρώπους εκείνους που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή της. Το ταξίδι, τούς οδηγεί στην ιαπωνική ενδοχώρα, στα χωριά και στην εξοχή (Διανομή: AMA Films)
Κριτική: Τα θέματα του θανάτου, της απώλειας αγαπημένου προσώπου και της θλίψης από μια άλλη οπτική: του φανταστικού και μεταφυσικού.
Η εικόνα που περιγράφεται στην ταινία, από τον Κιγιόσι Κουροσάβα είναι τελείως διαφορετική από όσες εμφανίζονται έως τώρα τα φαντάσματα, ή οι άνθρωποι που έχουν πεθάνει.
Για τον Κουροσάβα (που σύμφωνα με το γιαπωνέζικο ρήμα “mitoru” ο νεκρός συνοδεύεται προς το θάνατο για ένα μικρό χρονικό διάστημα από ένα αγαπημένο πρόσωπο). ο Γιουσούκε έχοντας πεθάνει προσωρινά παραμένει στον κόσμο τρία χρόνια ακόμη, ώστε να προετοιμαστεί για τον πραγματικό του θάνατο που είναι ο πνευματικός θάνατος.
Η γυναίκα του γνωρίζοντας αυτό το μύθο, δεν εκπλήσσεται που τον βλέπει και αρχίζει να ζει μαζί του προσπαθώντας να φέρνει σε πέρας το έργο της, να τον συνοδεύσει δηλαδή στον πραγματικό του θάνατο. Στην πορεία, θα διαπιστώσει ότι αυτός θα ήθελε να παρατείνει την παραμονή του πέραν του καθορισμένου χρόνου. Έτσι, ο θεατής παρακολουθεί την ιδιόρρυθμη αυτή σχέση και περιμένει την εξέλιξη.
Σιωπές, εκφραστικά βλέμματα και γαλήνια τοπία, είναι το κύριο χαρακτηριστικό της ταινίας, της οποίας ο αργός ρυθμός έρχεται να συμπληρώσει την κατάθλιψη του θεατή, που χάνεται κάπου μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας και αν δεν είναι μυημένος δεν του εγγυώμαι διασκέδαση, ή ψυχαγωγία. Καθαρά φεστιβαλική ταινία.
Προβάλλεται από 11/2/16