Διαβάζοντας το μυθιστόρημα του
Έντουαρντ Γουίτμορ «Σκιές στο Νείλο» (εκδόσεις Γκοβόστη) είχα την εντύπωση ότι
διάβαζα ένα σουρεαλιστικό παραμύθι κατασκοπείας και το αποκαλώ σουρεαλιστικό,
διότι ενώ η ιστορία του ξεκινάει μια ξάστερη νύχτα του 1942 όταν η έκρηξη μιας
χειροβομβίδας σε κάποια φτωχογειτονιά του Καΐρου σκότωσε επί τόπου έναν άντρα με
όνομα Στερν, ο οποίος ήταν διακινητής όπλων και μορφινομανής και του οποίου ο
θάνατος θα έπρεπε να θεωρείται ήσσονος σημασίας, καταλήγει σε ένα έπος έρευνας
και παρακολούθησης, που διατρέχει το χώρο και το χρόνο με ρυθμούς ασύλληπτους. Από
το Κάιρο και τις ερήμους της Αφρικής στην έρημο της Αριζόνα των ΗΠΑ.
Εκείνη την εποχή, την πιο
ζοφερή του αιώνα, στο πολεμικό μέτωπο της ερήμου, οι Γερμανοί συνέχιζαν την
προέλασή τους πετυχαίνοντας τη μία νίκη μετά την άλλη και τα πανίσχυρα Afrika
Corps του Ρόμελ βρίσκονταν πολύ κοντά στο να κυριεύσουν την Αίγυπτο και να
αποκτήσουν τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής.
Κι όμως εν μέσω όλων αυτών, η
Υπηρεσία Πληροφοριών των Συμμάχων δείχνει ένα απροσδόκητα ιδιαίτερο ενδιαφέρον
για τον Στερν και φαίνεται να την απασχολεί πολύ το αίνιγμα του θανάτου του,
που τελικά ίσως να αποβεί καθοριστικός για την έκβαση ολόκληρου του πολέμου. Έτσι,
ένας φίλος του Στερν, ο Τζο Ο’ Σάλιβαν Μπίαρ, σε ένα κυνήγι για την αναζήτηση
της αλήθειας, οδηγείται μέσα από τις φτωχογειτονιές του Παλαιού Καΐρου σε ένα
ετοιμόρροπο ξενοδοχείο, το Hotel Babylon, το οποίο κατά το παρελθόν
λειτουργούσε ως οίκος ανοχής. Εκεί στο υπόγειο του ξενοδοχείου, όπου ένας γερασμένος αποτυχημένος ποιητής, ο
Αχμάντ, ξεφυλλίζει τις στήλες των κοσμικών από εφημερίδες τριάντα ετών ενώ
ταυτόχρονα περιφρουρεί μια μυστική καμαρούλα, τον περιμένει ο Μπλέτσλι, ένας
κατάσκοπος. Με αυτόν και με τη βοήθεια του Λίφι, ενός θλιμμένου κλόουν και
ταχυδακτυλουργού, ο Τζο καταδύεται στο παρελθόν, κατορθώνοντας εν τέλει να
αποκρυπτογραφήσει το μυστηριώδη κώδικα της ζωής του Στερν και να ξεδιαλύνει το
πλέγμα των σκιών ενός χαμένου κόσμου.
Οι «Σκιές στο Νείλο» είναι το
τρίτο από τα τέσσερα αυτοτελή μυθιστορήματα του «Κουαρτέτου της Ιερουσαλήμ» του
συγγραφέα που έζησε από το 1933 μέχρι το 1995 που είχε σπουδάσει στο
Πανεπιστήμιο του Yale και στη συνέχεια υπηρέτησε ως αξιωματικός των Πεζοναυτών
στην Ιαπωνία. Για μια δεκαετία έδρασε ως πράκτορας της CIA στην Άπω Ανατολή,
στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή, ενώ μεταξύ άλλων διηύθυνε μια εφημερίδα στην
Ελλάδα, δούλεψε σε μια βιοτεχνία υποδημάτων στην Ιταλία και εργάστηκε στην
Υπηρεσία Δίωξης Ναρκωτικών της Νέας Υόρκης. Ίσως και γι’ αυτούς τους λόγους, τα
βιβλία του αποκτούν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ας κινούνται στο χώρο μεταξύ της
φαντασίας και της πραγματικότητας.