Επανέρχομαι λοιπόν, με το κλασσικό μου σύνθημα. Αυτή η χώρα δεν σώζεται με τίποτα. Όποια κυβέρνηση και αν αναλάβει, κεντρώα, δεξιά, αριστερή, φιλελεύθερη, νεοφιλελεύθερη, ριζοσπαστική, κομμουνιστική και δεν ξέρω τι άλλο. Αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία ως άνθρωποι, η χώρα δεν πρόκειται να σωθεί. Όσα δανεικά και να μας δώσουν και όσα κουρέματα χρεών να μας κάνουν.
Ας πούμε ότι έχουμε κράτος
Μου λένε οι φίλοι μου, που τόσα χρόνια ήθελαν αριστερή διακυβέρνηση και τώρα έχουν κλειστεί στον εαυτό τους και κάνουν ομφαλοσκόπηση «Κάνε υπομονή Άγγελε. Μη κάνεις κριτική. Δώσε τους λίγο καιρό. Άνθρωποι είναι κι αυτοί. Άσε να τους κρίνεις από το έργο τους». Ας πούμε λοιπόν, πως κάνω ότι δεν καταλαβαίνω πως αυτή η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τρομερό δίλημμα, μεταξύ ψηφοφόρων της και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κριτική που ασκώ, δεν είναι σα να έχουν αναλάβει ένα κράτος, σωστά δομημένο και με πολίτες γαλουχημένους να δεχθούν αλλαγές. Η κριτική, ασκείται μέσα στο υπάρχον ευρύτερο πλαίσιο. Με πολίτες, που ακόμα και όταν ήσαν «Αγανακτισμένοι», ήσαν χωρισμένοι σε εκείνους της Επάνω Πλατείας Συντάγματος και σε εκείνους της Κάτω Πλατείας. Ε, ναι…
Κάντε μια ευχή
Θα σας φέρω ως παράδειγμα την ιστορία της σημερινής φωτογραφίας που την τράβηξα Σάββατο (7/3/15) μεσημέρι, κοντά στο σταθμό ΗΣΑΠ Μαρούσι. Ο τύπος έχει παρκάρει όπου τον βόλευε. Το λεωφορείο της γραμμής έχει φρακάρει. Έχει έρθει και η Δύναμη ΔΙΑΣ, που όμως δεν έχει αρμοδιότητα Τροχαίας αλλά έχει ειδοποιήσει να έρθει γερανοφόρο. Εν τω μεταξύ, κάποιοι επιβάτες, περιμένουν στις επόμενες στάσεις. Κάνει και τσουχτερό κρύο. Εγώ με ένα φίλο, περιμένουμε υπομονετικά και παρηγορούμε τους άντρες της ΔΙΑΣ πως «δεν μπορεί, θα έρθει η Τροχαία, ο γερανός, κάτι…».
Ο Ελληναράς
Μετά μισή ώρα, καταφθάνει πρώτος ο Ελληναράς. Ένας από τους άντρες της ΔΙΑΣ τον ρωτάει εκνευρισμένος, εάν καταλαβαίνει τι προβλήματα έχει δημιουργήσει. Ο Ελληναράς υψώνει φωνή και επιπλήττει το «όργανο», να προσέχει πώς του μιλάει. Έτσι όπως πάει, θα ζητήσει και ευθύνες ότι καθυστερεί εξαιτίας του λεωφορείου και του «οργάνου». Δεν τολμάμε ούτε να χαμογελάσουμε…
Αναπάντητα ερωτήματα
Ύστερα από τον έλεγχο των στοιχείων του, ο Ελληναράς φεύγει. Χωρίς κλήση Τροχαίας, η οποία δεν έχει έρθει ακόμα και όταν ρωτώ τι θα γίνει στη συνέχεια, ένα από τα όργανα της ΔΙΑΣ μου εξηγεί, με λύπη, ότι δεν μπορούσαν να τον κρατήσουν και πως τώρα που έφυγε, μπορεί να τιμωρηθεί μόνον εάν κάνει μήνυση ο ΟΑΣΑ για παρακώλυση συγκοινωνίας. Θα κάνει μήνυση όμως; Γιατί άργησε η Τροχαία και έφυγε ο παραβάτης ατιμώρητος; Εδώ, υπεισέρχεται και ο παράγων νοοτροπία. Θα αλλάξουμε ποτέ;
Με μυστικούς πράκτορες
Ο υπουργός κ. Βαρουφάκης, το προσπαθεί. Έχει προτείνει μυστικούς πράκτορες (φοιτητές, νοικοκυρές και τουρίστες) για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Μήπως στο συμβάν του Σαββάτου θα έπρεπε να υπάρχουν και μυστικοί τροχονόμοι, ή μυστικοί δημοτικοί αστυνόμοι; Και γιατί όχι μυστικοί σχολικοί αστυνόμοι για κρούσματα παιδικής κακοποίησης, μυστικοί γαστρονόμοι για τα φαγάδικα και τα καφέ που ανοίγουν καθημερινά; Έχουμε σχεδόν 2 εκατομμύρια άνεργους. Φαντάζεσαι πόσοι θα τρέξουν; Ουρές θα σχηματίζουν για Μυστικοί.
Εδώ γελάμε!
Γιατί; Διότι αρχίζουμε τις δημόσιες δαπάνες: Πρώτα για τους διαγωνισμούς και τις επιτροπές επιλογής των Μυστικών. Ύστερα οι διορισμοί. Πόσες χιλιάδες θα προσλάβουν; Ύστερα, η δαπάνη για την εκπαίδευσή τους. Κατόπιν, οι αμοιβές τους, η δαπάνη για τον κρυφό ηλεκτρονικό εξοπλισμό τους. Τέλος, η δαπάνη για τις αγορές τους ως «πελάτες». Θα πρέπει να έχουν χρήματα για να ψωνίζουν, Θα τα έχει υπολογίσει αυτά ο κ. Γιάνης, υποθέτω. Και πόσα έσοδα θα φέρουν;
Ερώτηση της πλάκας
Κι αν αρχίσουν να τα κάνουν πλακάκια οι φοιτητές, ή οι νοικοκυρές με τους ελεγχόμενους; «Αν μου δωρίσεις αυτά τα βιβλία, δεν θα καταγράψω ότι δεν έκοψες απόδειξη», ή «Αν μου χαρίσεις αυτή τη φούστα, δεν θα σε καρφώσω». Διότι δεν πιστεύω ότι 2 - 3 μήνες εκπαίδευση, μπορούν να αλλάξουν νοοτροπία χρόνων. Εδώ, ολόκληρος πρώην υπουργός και μας είπε ότι φοβήθηκε και έβγαλε τα λεφτά του στο εξωτερικό. Και ερωτώ: Διότι δεν διευκρίνισε. Φοβάται ακόμα, ή του πέρασε ο φόβος, τώρα με την Αριστερά; Γι’ αυτό λέω, δεν μας σώζει τίποτα.