Υπόθεση: Σε αυτήν την κλασσική ταινία παρακολουθούμε την ιστορία μιας Εβραίας έφηβης που μαζί με την οικογένειά της καταλήγει σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης. Καταφέρνει να επιβιώσει με την παρέμβαση ενός Εβραίου γιατρού οποίος την βοηθάει να υιοθετήσει την ταυτότητα μιας νεαρής γυναίκας που είχε πρόσφατα πεθάνει. Έτσι, η Εντιθ ξαναγεννιέται σαν Νικολ και δεν είναι πλέον εβραία, τουλάχιστον όχι στα χαρτιά. Στην αρχή, βιώνει αβάστακτη λύπη για τον χαμό των γονιών της, καθώς όμως ο καιρός περνά, συνειδητοποιεί πως αυτή η στάση δεν θα την βοηθήσει να επιβιώσει. Έτσι, εμπλέκεται σε ερωτική σχέση με έναν γερμανό αξιωματικό παρόλο που είναι μόλις 14 χρονών και αρχίζει να αποκτά προνόμια έως ότου στο τέλος αποκτά την ιδιότητα μια Καπό, αποκτώντας εξουσία πάνω στις άλλες αιχμάλωτες γυναίκες. Έχει πλήρη επίγνωση ότι είναι ένας μονόδρομος προς την επιβίωση αλλά ταυτόχρονα βασανίζεται από τύψεις παρόλο που δεν δείχνει ποτέ το παραμικρό συναίσθημα ή αδυναμία. Μόνον αφού τελικά γίνεται μάρτυρας της αυτοκτονίας μια αγαπημένης της φίλης της, της Terese, και ενώ έχει ερωτευτεί έναν ρώσο αιχμάλωτο πολέμου, τον Sascha, καταφέρνει επιτέλους να αποκαταστήσει μέσα της, τις ανθρώπινες αξίες που κάποτε ήταν αναπόσπαστο μέρος της ύπαρξής της.
«Το μαύρο τρίγωνο στο χιτώνιο είναι για τους εγκληματίες. Οι πολιτικοί κρατούμενοι έχουν κόκκινο. Οι εβραίοι έχουν ένα κίτρινο άστρο. Τα μαύρα τρίγωνα έχουν την καλύτερη μεταχείριση. Είναι η αφρόκρεμα. Ανάμεσά τους διαλέγουν οι SS τους επίλεκτους φρουρούς για τα στρατόπεδα…Τους αποκαλούν ΚΑΠΟ»
Κριτική: Στην ταινία αυτή ο Ποντεκόρβο, ο οποίος πολέμησε στην Ιταλική Αντίσταση ως μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος, επιτυγχάνει να παρουσιάσει μια ρεαλιστική εικόνα της πραγματικότητας στα στρατόπεδα συγκέντρωσης χωρίς κανένα μελοδραματισμό και όπως είχε γράψει και ο Ραφαηλίδης κάποτε, αρκετές σκηνές της «τελείως συμπτωματικά» θυμίζουν την «Κατάστααση πολιορκίας» του Κώστα Γαβρά (μόνο που η ταινία του Γαβρά είναι μεταγενέστερη, αφού του Ποντεκόρβο γυρίστηκε το 1960). Είναι μια δυνατή και έντονη ταινία, αλλά με αυτά που συμβαίνουν γύρω μας στη διεθνή αρένα, θεωρώ ότι είναι και επίκαιρη.
Σκηνοθεσία: Τζίλο Ποντερκόβο
Με τους: Σούζαν Στράσμπεργκ, Λοράν Τερζίεφ, Εμανουέλ Ρίβα, Πάολα Πιταγκόρα
Προβάλλεται από 21/8/2014
(Κριτική στο myFilm)