Στα βαθιά - The deep

Βασισμένη σε αληθινό γεγονός η ταινία, καταγράφει συγκλονιστικά τη μάχη ενός ναυτικού για επιβίωση ύστερα από τη βύθιση του αλιευτικού σκάφους, από το οποίο οι υπόλοιποι συνάδελφοί του δεν μπόρεσαν να επιβιώσουν.

Ο ευτραφής ήρωάς μας, κατορθώνει να κολυμπήσει νύχτα σε μια όχι και τόσο μανιασμένη θάλασσα και να καλύψει γύρω στα 6 μίλια, να φτάσει στη στεριά και εκεί να περπατήσει άλλες δύο ώρες μέχρι να βρει σπίτι και τελικά να σωθεί. Συνολικά έξι ώρες περιπέτειας, σε θερμοκρασία περιβάλλοντος μείον 2 βαθμών Κελσίου και θερμοκρασία θαλάσσης γύρω στους 5 βαθμούς.

Αλλά η περιπέτειά του δεν τελειώνει εκεί.
Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει πως κατάφερε να κολυμπήσει τόση μεγάλη απόσταση με τέτοιες θερμοκρασίες και στη συνέχεια να περπατήσει. Έτσι γίνεται βορά στα χέρια της επιστήμης, η οποία στην προσπάθεια να ελέγξει τις αντοχές του, τον υποβάλλει στα ίδια βασανιστήρια που είχε υποστεί κατά τη διάρκεια της νυκτερινής περιπέτειάς του στη σκοτεινή θάλασσα. Τουλάχιστον όμως ελεγχόμενες. Τον βάζουν σε πισίνα με θερμοκρασίες υπό το μηδέν, τον υποβάλλουν σε «τεστ κοπώσεως» και άλλα. Περιμένοντας τι; Να πεθάνει ίσως για να αποδείξουν ότι έπρεπε να έχει πνιγεί με τους άλλους;

Έτσι ο ήρωάς μας, παρόλο που τυπικά θεωρείται «εθνικός ήρωας», ψυχολογικά αρχίζει να αισθάνεται ένοχος που επέζησε, αντιμετωπίζοντας ακόμα και τα πιτσιρίκια που τον αποκαλούν «τέρας» και «τρολ».

Ο Κορμακούρ καταφέρνει να κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή, με ενδιαφέρουσες δραματικές και εντυπωσιακές λήψεις, τόσο μέσα στη θάλασσα όπου ο ήρωας για να κρατηθεί ζωντανός, ή λέει το «Πάτερ ημών», ή μιλάει με τους γλάρους που τον ακολουθούν, ή βλέπει τη ζωή του να κυλάει σαν ταινία των 8 μιλιμέτρ, όσο και στη συνέχεια όταν πέφτει στα χέρια των γιατρών (και της τηλεόρασης), όπου όμως δεν ξέρεις πού θέλει να καταλήξει. Ίσως αυτή να είναι και η κύρια αδυναμία της ταινίας.

Έχουμε μια σφιχτή σκηνοθεσία πάνω σε ένα πραγματικό γεγονός, που σημαίνει ότι γνωρίζουμε την εξέλιξη, έχουμε μια αρκετά καλή ερμηνεία εκ μέρους του Όλαφουρ Ντάρι Όλαφσον, αλλά στο τέλος ο Κορμακούρ παραμένει αποστασιοποιημένος, έχοντας απλώς καταγράψει το γεγονός, χωρίς να επικεντρώνεται, ούτε καν στο χαρακτήρα του (για μένα) υπομονετικού ήρωά του. Υπομονετικού απέναντι στα στοιχεία της φύσης, απέναντι στους ανθρώπους και απέναντι στην επιστήμη που περίμενε να είχε πνιγεί.

Ενδιαφέρουσα, αλλά άνιση ταινία. 

Υπόθεση: Μια παγωμένη νύχτα, τον Μάρτιο του 1984, έξω από τη νότια ακτή της Ισλανδίας, ένα αλιευτικό πλοίο και όλοι του οι άντρες βυθίστηκαν στη θάλασσα σ’ ένα μοιραίο ναυάγιο. Μόνο ένας από το πλήρωμα σώθηκε από την τραγωδία. Καταφέρνοντας να κολυμπήσει για έξι ώρες μέσα στον ωκεανό, ο άντρας έφτασε στη στεριά, μόνο για να συνειδητοποιήσει ότι βρίσκεται σε μια ακτή πλημμυρισμένη από θανατηφόρα λάβα, μακριά από κάθε ανθρώπινο στοιχείο ή δυνατότητα βοήθειας. Βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, αυτή είναι η νέα ταινία του σκηνοθέτη του «101 Ρέικιαβικ» και του «Jar City». Το φιλμ που αποτέλεσε την επίσημη πρόταση της Ισλανδίας στα Οσκαρ. Μια από τις πιο πολυσυζητημένες ευρωπαϊκές ταινίες, το «The Deep» είναι η ιστορία ενός συνηθισμένου ανθρώπου που κατέληξε, άθελά του, να γίνει εθνικός ήρωας, ενώ η πραγματικά ατρόμητη πράξη του ήταν το ταξίδι της επιστροφής. 

Σκηνοθεσία: Μπαλτάζαρ Κόρμακιουρ

Με τους: Όλαφουρ Ντάρι Όλαφσον, Γιόχαν Γιόχανσον, Μπιορν Θορς

Προβάλλεται από 20/2/14
(Κριτική μου στο myFilm)