Όταν το 1997 έγραφα για την εφημερίδα με την οποία συνεργάζομαι, ένα επετειακό αφιέρωμα για τα 100 χρόνια του κινηματογράφου, με υπότιτλο «Μια βιομηχανία ψευδαισθήσεων», θυμάμαι ότι μου την είχαν πέσει –μερικοί- αναγνώστες πως ο υπότιτλος αδικούσε την 7η Τέχνη. Υπάρχουν, μου έγραφαν και ταινίες βασισμένες στη ζωή, στην ιστορία του ανθρώπου, υπάρχουν ντοκιμαντέρ, και μου θύμιζαν «ξεχνάς το σινεμά βεριτέ;», «ξεχνάς όλα εκείνα τα αριστουργήματα της κλασσικής λογοτεχνίας και πως αποδόθηκαν;».
Αυτά και άλλα πολλά μου έγραφαν, ενώ εγώ στο αφιέρωμα κατέληγα ότι «ένας σκηνοθέτης είναι θεός για το έργο του, αφού πλάθει ό,τι σύμπαν μπορεί ανάλογα με τις δυνατότητες της εποχής του». Μη μακρηγορώ… θεωρώ ότι απευθύνομαι σε έξυπνο κοινό.
Ό,τι σύμπαν και να δημιουργήσει ένας σκηνοθέτης, αν είναι ικανός μπορεί να πείσει τον αποφασισμένο να δει κινηματογράφο –και όχι ρεπορτάζ- θεατή με τον σκηνοθετικό του ρυθμό, τη μουσική, τη φωτογραφία και φυσικά με την καθοδήγηση των ηθοποιών πάνω σε ένα ολοκληρωμένο σενάριο. Εδώ όμως δεν πείθεσαι με τίποτα.
Η Συμμορία των Μάγων είναι μια άνευ προηγουμένου ψευδαίσθηση, που γυρίστηκε χωρίς λόγο και χωρίς κατάληξη και καταφέρνει «ως δια μαγείας» να ισοπεδώσει ικανούς ηθοποιούς, σε χάρτινους ήρωες κατώτερους από τους υπερ-ήρωες των κόμικς (στο κάτω-κάτω εκεί μιλάμε για κόμικς). Ας μη μιλήσουμε για το σενάριο. Θα το διαβάσετε στη συνέχεια.
Αυτά και άλλα πολλά μου έγραφαν, ενώ εγώ στο αφιέρωμα κατέληγα ότι «ένας σκηνοθέτης είναι θεός για το έργο του, αφού πλάθει ό,τι σύμπαν μπορεί ανάλογα με τις δυνατότητες της εποχής του». Μη μακρηγορώ… θεωρώ ότι απευθύνομαι σε έξυπνο κοινό.
Ό,τι σύμπαν και να δημιουργήσει ένας σκηνοθέτης, αν είναι ικανός μπορεί να πείσει τον αποφασισμένο να δει κινηματογράφο –και όχι ρεπορτάζ- θεατή με τον σκηνοθετικό του ρυθμό, τη μουσική, τη φωτογραφία και φυσικά με την καθοδήγηση των ηθοποιών πάνω σε ένα ολοκληρωμένο σενάριο. Εδώ όμως δεν πείθεσαι με τίποτα.
Η Συμμορία των Μάγων είναι μια άνευ προηγουμένου ψευδαίσθηση, που γυρίστηκε χωρίς λόγο και χωρίς κατάληξη και καταφέρνει «ως δια μαγείας» να ισοπεδώσει ικανούς ηθοποιούς, σε χάρτινους ήρωες κατώτερους από τους υπερ-ήρωες των κόμικς (στο κάτω-κάτω εκεί μιλάμε για κόμικς). Ας μη μιλήσουμε για το σενάριο. Θα το διαβάσετε στη συνέχεια.
Σκηνοθεσία: Λουί Λετεριέ
Με τους: Μόργκαν Φρίμαν, Ντέιβ Φράνκο, Ισλα Φίσερ, Μαρκ Ράφαλο, Γούντι Χάρελσον, Τζέσε Άιζενμπεργκ, Μάικλ Κέιν, Μέλανι Λοράν, Ελίας Κοτέας
Προβάλλεται από 6/6/2013
(Κριτική μου στο myFilm)