Το αριστουργηματικό μυθιστόρημα του Βίκτωρος Ουγκώ στα καλύτερά του. Αυθεντική ατμόσφαιρα, πλαστική φωτογραφία, φροντισμένα κοστούμια και τουλάχιστον μια καταπληκτική ερμηνεία: αυτή του Ζεράρ Ντεπαρντιέ, ο οποίος κρατά όλο το ενδιαφέρον υποδυόμενος τον άξεστο και σαλτιμπάγκο, κατά τους «ευγενείς» της εποχής, που εκμεταλλεύεται ένα σημαδεμένο και δυστυχισμένο νεαρό, αλλά και τον έρωτά του προς μια τυφλή κοπέλα, που την εκμεταλλεύεται κι αυτή.
Η ταινία, όχι μόνον εξυπηρετεί το μήνυμα της «αποδοχής του διαφορετικού», αλλά διατηρεί και τον κοινωνικό και πολιτικό χαρακτήρα του μυθιστορήματος, διότι ο Ουγκώ δεν έγραψε απλά ένα μυθιστόρημα για έναν ανεκπλήρωτο έρωτα (του σημαδεμένου και περιθωριακού ανθρώπου που γελά με την τυφλή κοπέλα), αλλά και ένα «κατηγορώ» κατά του κοινωνικο-πολιτικού συστήματος της εποχής εκείνης.
Υπόθεση: Στο Λονδίνο του 18ου αιώνα, ο Γκουίνπλεϊν ένας νεαρός άνδρας με παραμορφωμένο πρόσωπο, το οποίο τον κάνει να φαίνεται ότι χαμογελά συνεχώς, θα ενταχθεί σε έναν περιοδεύοντα θίασο. Το μόνιμα χαραγμένο χαμόγελο, αντικείμενο εκδίκησης από τον βασιλιά, σύντομα θα τον κάνει φίρμα, όμως γι αυτόν το πιο σημαντικό πράγμα είναι ο έρωτας του με την τυφλή Ντία. Σε μια αυστηρά δομημένη κοινωνία με τον λαό εξαθλιωμένο, άβουλο και χωρίς ελπίδα αντίστασης, ο άνθρωπος που γελά, τολμά να παρουσιάσει την τραγικότητα της θέσης του και της τάξης του, να κραυγάσει για την κοινωνική αδικία, αλλά τον καταπίνει το βάραθρο της αναλγησίας των ισχυρών. Βασισμένο στην ομώνυμη νουβέλα του Βίκτωρος Ουγκώ του 1869.
Σκηνοθεσία: Ζαν Πιέρ Αμερί
Mε τους: Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Μαρκ Αντρέ Γκροντίν, Εμανουέλ Σενιέ, Κρίστα Τερέτ
Mε τους: Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Μαρκ Αντρέ Γκροντίν, Εμανουέλ Σενιέ, Κρίστα Τερέτ
Προβάλλεται από 1/1/2013
(Κριτική μου στο myFilm)