24/7/12

Daddy cool (Starbuck)

Υπόθεση: Πάνω που ο 42χρονος Ντέιβιντ Βόσνιακ αποφασίζει να πάρει τη ζωή στα χέρια του, ανακαλύπτει ότι είναι ο βιολογικός πατέρας 533 παιδιών. Ξαφνικά, η ζωή έχει γίνεται περίπλοκη όσο δεν πάει άλλο. 
Κριτική: Παρά το απίθανο σενάριο, για το οποίο ο σκηνοθέτης βάζει το χέρι στο ευαγγέλιο ότι βασίστηκε σε αληθινό περιστατικό, η ταινία αυτή θέτει ένα κάποιο προβληματισμό πάνω στο θέμα της πατρότητας και στο δικαίωμα που έχει ένας δωρητής σπέρματος να παραμείνει στην ανωνυμία, με το ταυτόχρονο δικαίωμα κάποιων παιδιών να επιθυμούν να γνωρίσουν τον βιολογικό τους πατέρα. Εκτός από ηθικό το ζήτημα είναι και νομικό, με απρόβλεπτες συνέπειες στη συγκεκριμένη ταινία.
Η κωμωδία, αν ξεπεράσει κάποιος το σοκ των 533 παιδιών, εκ των οποίων τα 140 θέλουν να γνωρίσουν τον Στάρμπακ (το ψευδώνυμο του δότη), βλέπεται ευχάριστα. Με την έννοια, ότι ξεκινάει σαν road movie (με τον δωρητή σπέρματος να ψάχνει από δω κι από κει, μόνος του για τα παιδιά του με βάση τα αρχεία που του έχουν δώσει) και εξελίσσεται σε κωμωδία παρεξηγήσεων, όταν παρεμβαίνει φίλος του και αποτυχημένος δικηγόρος και αναλαμβάνει να τον βοηθήσει και να τα «κονομήσουν» αμφότεροι. Τραγέλαφος.
Το σοβαρό της υπόθεσης, είναι όπως προαναφέρθηκε το δικαίωμα του ενός για ανωνυμία και των πολλών για γνώση των καταβολών τους. Επίσης, μεταξύ σοβαρού και αστείου η ταινία υμνεί τον θεσμό της οικογένειας, ακόμα και μέσα από την οικογένεια του δότη, τον οποίο θεωρούσαν «άχρηστο».
Ο Πάτρικ Ιάρ είναι αρκετά καλός στο ρόλο του δωρητή σπέρματος Στάρμπακ και πειστικός ως αφελής και ο Αντουάν Μπερτράν στο ρόλο του δικηγόρου του, χαρίζει γέλιο στις σκηνές που τον αφορούν, οι οποίες και μπλέκουν περισσότερο τον Στάρμπακ.
Καλοκαιρινή κωμωδία.
Σκηνοθεσία: Κεν Σκοτ
Με τους: Πατρίκ Ιάρ, Ζουλί Λε Μπρετόν, Αντουάν Μπερτράν, Ντομινίκ Φιλί, Μαρκ Μπελανζέ, Ιγκόρ Οβαντίς, Ντέιβιντ Μάικλ
Προβάλλεται από 26-7-2012

(Κριτική μου και στο myFilm)