Γιατί στις 100: Είναι η πιο ανάλαφρη ταινία, που αναφέρεται στην εποχή των γκάνγστερς στην Αμερική. Είναι η ταινία που εάν δεν εξυμνεί, τουλάχιστον δικαιολογεί τη βία της εξουσίας. Βλέπεις τους αστυνομικούς να είναι πιο σκληροί και τους θαυμάζεις Είναι σκληρή όσο χρειάζεται για να είναι εύπεπτη και ευπαρουσίαστη όσο απαιτείται για να εκφράσει την εγκληματικότητα της εποχής της ποτοαπαγόρευσης. Όλα είναι εξαίσια σ’ αυτή την ταινία, οι ηθοποιοί που είναι μόνο γοητευτικοί, τα ντεκόρ που είναι πειστικά, τα κοστούμια που είναι Armani, τα αυτοκίνητα που είναι πραγματικά όμορφα, τα τοπία, η σέπια φωτογραφία για να θυμίζει την «παλιά καλή εποχή» και το σενάριο που είναι υποτυπώδες αλλά σε «κρατάει». Η ταινία προτάθηκε για 4 Όσκαρ, αλλά ο Σον Κόνερι κέρδισε το Β’ Αντρικού Ρόλου.Υπόθεση: Η γνωστή διαμάχη του διάσημου Αλ Καπόνε και του αδιάφθορου αστυνομικού Έλιοτ Νες, δεξί χέρι του οποίου είναι ένας Ιρλανδο-αμερικανός αστυνομικός (ο Κόνερι), που δεν του αρέσει να πηγαίνει «με το σταυρό στο χέρι».
Σκηνοθεσία: Μπράιαν Ντε Πάλμα
Πρωταγωνιστούν: Κέβιν Κόστνερ, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Σον Κόνερι, Άντι Γκαρσία, Ρίτσαρντ Μπράντφορντ