Γιατί στις 100: Αριστουργηματική και κλασική πλέον σάτιρα της μηχανοκρατούμενης εποχής μας, και είναι «μας» επειδή το θέμα της ταινίας παραμένει επίκαιρο και συγκρίσιμο με σημερινά δεδομένα. Δεν είναι η σπαρταριστή κωμωδία, αλλά προκαλεί χαμόγελα ακριβώς λόγω της σύγκρισης. Είναι η πρώτη ημι-ηχητική ταινία του σκηνοθέτη, αφού ενώ δεν υπάρχει διάλογος, ακούγονται ήχοι αλλά και μουσική γραμμένη από τον ίδιο το σκηνοθέτη.Το φιλμ έχει φόντο το μεγάλο οικονομικό και χρηματιστηριακό κραχ του 1929 και αποτελεί ένα σχόλιο στην απεγνωσμένη εύρεση εργασίας σε μια κοινωνία με τεράστια ανεργία, καθώς και στην οικτρή οικονομική κατάσταση των ανθρώπων. Τέλος, γίνονται ειρωνικές αναφορές για την έντονη βιομηχανοποίηση και την επιρροή της, στις συνθήκες εργασίας.
Υπόθεση: Ο γνωστός αλητάκος με το χαρακτηριστικό καπέλο και μουστάκι, αγωνίζεται να επιβιώσει στον μοντέρνο, βιομηχανοποιημένο κόσμο. Η δε σκηνή, κατά την οποία ο αλητάκος ενώ προσλαμβάνεται για να σφίγγει βίδες στη γραμμή παραγωγής ενός εργοστασίου, μπλέκεται στα γρανάζια ενός τεράστιου μηχανήματος και τελικά χάνει τόσο πολύ την ανθρώπινη υπόστασή του από τη δουλειά, ώστε τριγυρίζει στο εργοστάσιο, σφίγγοντας τις μύτες και τα κουμπιά όσων συναντά, παραμένει αξέχαστη.
Σκηνοθέτης – Πρωταγωνιστής: Τσάρλι Τσάπλιν