Σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συζήτηση εξελίχθηκε τελικά η παρουσίαση του βιβλίου της Ράς Γαλανάκη «Φωτιές του Ιούδα στάχτες του Οιδίποδα», που είχε οργανώσει η Ένωση Κρητών Αμαρουσίου «Ο Κρηταγενής Ζευς» και οι Εκδόσεις Καστανιώτη στα γραφεία της Ένωσης Η παρουσίαση θα γινόταν από το γνωστό θεατρικό κριτικό Κώστα Γεωργουσόπουλο και θα ακολουθούσε συζήτηση της συγγραφέως με το γνωστό δημοσιογράφο Σταύρο Θεοδωράκη, όπως εξελίχθηκε η βραδιά όμως η συζήτηση άνοιξε μεγάλες ατραπούς επί παντός επιστητού και πάντα μέσα στην επικαιρότητα, έκλεισε δε με αποσπάσματα από τον «Ερωτόκριτο» που απέδωσαν οι Κάρολος Κουκλάκης και Ειρήνη Δερέμπεη, προς μεγάλη ικανοποίηση του προέδρου της Ένωσης Κρητών Κώστα Καννελάκη.
Το βιβλίο, χαρακτηρίστηκε από τη συγγραφέα ως ένα διπλό βιβλίο που αποκαλύπτει ότι μύθος και σύγχρονη ζωή συμπλέκονται σε ενιαίο σώμα, όπως άλλωστε και η λογοτεχνία με την πραγματικότητα. Σύμφωνα με αυτό, η άφιξη μιας νεαρής Ελληνοεβραίας δασκάλας σε ορεινό χωριό της Κρήτης, το έτος 2000, όσο και το πασχαλινό έθιμο της καύσης του Ιούδα, δίνουν αφορμή για μια τομή στο «άβατον» των σύγχρονων ορεινών κοινωνιών της νήσου, αλλά και για το ξεδίπλωμα μιας παλιάς κρητικής παράδοσης, που αποδίδει στο πρόσωπο του βιβλικού Ιούδα τη μοίρα του μυθικού Οιδίποδα. Νόμος και παρανομία, έρωτες και τελετουργίες, φονικά και αποσιωπήσεις, ρηξικέλευθες αλλά και απαρχαιωμένες αντιλήψεις, συνθέτουν ένα σκηνικό γεμάτο συγκρούσεις και αντιφάσεις, μέσα στο οποίο η νεαρή γυναίκα αναζητεί τις ρίζες της ταραγμένης οικογενειακής της ιστορίας. Παράλληλα, ο περί τον Ιούδα και τον Οιδίποδα μύθος, ένας μύθος για το απόλυτο κακό, βαδίζει πάνω στα σκοτεινά δικά του μονοπάτια: ξεκινά από τα βάθη του χρόνου και φθάνει ως τις μέρες μας, για να υπηρετήσει αλλά και να ερμηνεύσει τις άκαμπτες δομές των ορεινών κλειστών κοινωνιών.
Αξίζει να το διαβάσει κανείς!
Το βιβλίο, χαρακτηρίστηκε από τη συγγραφέα ως ένα διπλό βιβλίο που αποκαλύπτει ότι μύθος και σύγχρονη ζωή συμπλέκονται σε ενιαίο σώμα, όπως άλλωστε και η λογοτεχνία με την πραγματικότητα. Σύμφωνα με αυτό, η άφιξη μιας νεαρής Ελληνοεβραίας δασκάλας σε ορεινό χωριό της Κρήτης, το έτος 2000, όσο και το πασχαλινό έθιμο της καύσης του Ιούδα, δίνουν αφορμή για μια τομή στο «άβατον» των σύγχρονων ορεινών κοινωνιών της νήσου, αλλά και για το ξεδίπλωμα μιας παλιάς κρητικής παράδοσης, που αποδίδει στο πρόσωπο του βιβλικού Ιούδα τη μοίρα του μυθικού Οιδίποδα. Νόμος και παρανομία, έρωτες και τελετουργίες, φονικά και αποσιωπήσεις, ρηξικέλευθες αλλά και απαρχαιωμένες αντιλήψεις, συνθέτουν ένα σκηνικό γεμάτο συγκρούσεις και αντιφάσεις, μέσα στο οποίο η νεαρή γυναίκα αναζητεί τις ρίζες της ταραγμένης οικογενειακής της ιστορίας. Παράλληλα, ο περί τον Ιούδα και τον Οιδίποδα μύθος, ένας μύθος για το απόλυτο κακό, βαδίζει πάνω στα σκοτεινά δικά του μονοπάτια: ξεκινά από τα βάθη του χρόνου και φθάνει ως τις μέρες μας, για να υπηρετήσει αλλά και να ερμηνεύσει τις άκαμπτες δομές των ορεινών κλειστών κοινωνιών.
Αξίζει να το διαβάσει κανείς!