Μια αντιναζιστική σάτιρα του Νεοζηλανδού (με καταγωγή από τη φυλή των Μαορί), σκηνοθέτη Τάικα Γουαϊτίτι, που εντάσσεται στην κατηγορία των φιλμ «Η ζωή είναι ωραία» του Μπενίνι, «Αυτοί οι τρελοί τρελοί παραγωγοί» του Μπρουκς και πηγαίνοντας πιο πίσω, στο κλασικό «Ο μεγάλος δικτάτορας» του Τσάπλιν.
Το φιλμ είναι εμπνευσμένο από το μυθιστόρημα «Caging Skies» της Κριστίν Λέουνενς (2004) και η ιστορία θέλει τον Τζότζο (αποκάλυψη ο Ρόμαν Γκρίφιν Ντέιβις) ένα δεκάχρονο αγόρι, στην πραγματικότητα τρομαγμένο αλλά και με όνειρα όπως κάθε παιδί, να εκπαιδεύεται στη νεολαία του Χίτλερ και να ετοιμάζεται μαζί με άλλα παιδιά να σταλεί στο μέτωπο ενώ ο πόλεμος πλησιάζει στο τέλος του.
Ο Τζότζο ζει με τη μητέρα του που είναι αντίθετη με το καθεστώς (η Σκάρλετ Γιόχανσον υποψήφια για Όσκαρ Β’ Ρόλου σ’ αυτή την ταινία) και ενώ παλεύει με τον άλλο του εαυτό, που εμφανίζεται πάντοτε δίπλα του ως ένας σκανδαλιάρης Χίτλερ έτοιμος να τον χειραγωγήσει (τον υποδύεται σκηνοθέτης Τάικα Γουαϊτίτι), ανακαλύπτει μια μέρα ότι στο σπίτι του κρύβεται μια λίγο μεγαλύτερή του Εβραιοπούλα (υπέροχη η Τόμασιν ΜακΚένζι).
Η παρουσία της κοπέλας θα του πολλαπλασιάσει τα προβλήματα, τις αμφιβολίες για την ορθότητα όσων μαθαίνει στη νεολαία του Χίτλερ καθώς και τα διλήμματα. Από ένα ατύχημα, ο Τζότζο δεν θα μπορέσει να σταλεί στο Μέτωπο, όπως τα άλλα αγόρια της ναζιστικής ομάδας του και παραμένοντας στο σπίτι, θα ωριμάσει και σιγά-σιγά και θα αλλάξει χαρακτήρα παρά την πλύση εγκεφάλου που έχει υποστεί για την απόλυτη αφοσίωσή του στον Χίτλερ.
Ο σκηνοθέτης συνδυάζει μοναδικά το χιούμορ με τις δραματικές καταστάσεις που ζούσαν οι άνθρωποι εκείνη την εποχή, αναδεικνύοντας τον παραλογισμό του πολέμου και αφήνοντας ένα αισιόδοξο μήνυμα, πως παρά το γεγονός ότι κάποιες προκαταλήψεις και ιδέες δύσκολα ξεριζώνονται, εντούτοις υπάρχουν τρόποι που μπορούν να νικήσουν τον τυφλό φανατισμό και το μίσος που υπάρχει ακόμα και μέσα στις οικογένειες.
Η μουσική και τα τραγούδια της ταινίας βοηθούν στην αποφόρτιση των δραματικών στιγμών και συμβάλλουν στην χιουμοριστική διάθεση με την οποία αντιμετωπίζει το θέμα του ο Τάικα Γουαϊτίτι. Χαρακτηριστικά θα αναφέρω, επειδή μου άρεσε το πόσο εύστοχα οι στίχοι του τραγουδιού των Μπιτλς «I wanna hold your hand», έχουν μετατραπεί σε «Come give another “Heil”» όταν ο Χίτλερ πιέζει φορτικά τον Τζότζο να χαιρετάει ναζιστικά (Κριτική μου στο myfilm.gr)
INFO
Προβάλλεται από 23/1/20
Είδος: Σάτιρα (108’)
Χώρες: Αγγλία, Νέα Ζηλανδία, Τσεχία (2019)
Σκηνοθεσία: Τάικα Γουαϊτίτι
Παίζουν: Ρόμαν Γκρίφιν Ντέιβις, Τόμαζιν Μακένζι, Σκάρλετ Τζόχανσον, Τάικα Γουαϊτίτι, Ρέμπελ Γουίλσον, Σαμ Ρόκγουελ, Στίβεν Μέρτσαντ, Άλφι Άλεν
Σύνοψη: Μία σάτιρα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με ήρωα ένα μοναχικό αγόρι της Ναζιστικής Νεολαίας, του οποίου η ιδέα για τον κόσμο αντιστρέφεται, όταν ανακαλύπτει ότι η διαζευγμένη μητέρα του κρύβει μια Εβραιοπούλα στη σοφίτα τους. Έχοντας διαρκώς στο πλευρό του έναν φανταστικό Αδόλφο Χίτλερ που συνεχώς τον χειραγωγεί, ο Τζότζο θα πρέπει να αντιμετωπίσει τον τυφλό φανατισμό του.
Διανομή: Odeon
