Η ταινία βασίζεται στην πραγματική ιστορία του γερμανού serial killer Πέτερ Κούρτεν, που τον αποκαλούσαν «Δράκο του Ντίσελντορφ» και έδρασε τη δεκαετία του ’20, αν και ο Λανγκ έλεγε ότι η ταινία αντλεί στοιχεία και από διάφορους άλλους που τρομοκρατούσαν εκείνη την εποχή τη Γερμανία, όπως τους Χάαρμαν, Γκρόσμαν και Ντένκε.
Ασπρόμαυρο, κλασικό φιλμ νουάρ, με εξαιρετική σκηνοθεσία και φωτογραφία, στις αρετές του οποίου περιλαμβάνεται η πρωτοποριακή για την εποχή, χρήση του ήχου. Ο Λανγκ προτιμά να μη βασίσει την ταινία του στον διάλογο, όπως έκαναν πολλές τότε ταινίες, αλλά χρησιμοποιεί τον ήχο εκμεταλλευόμενος μάλιστα το περίφημο «γνωστό» σφύριγμα, που χρησιμοποιείται ως λάϊτ μοτίφ, δανεισμένο από την όπερα, συνδέοντας δηλαδή, συγκεκριμένη μουσική με συγκεκριμένο πρόσωπο ή θέμα. Αργότερα ο Χίτσκοκ θα χρησιμοποιήσει τα περίφημα βιολιά για να «τυπώσει» στο μυαλό του θεατή, τον «ήχο του κακού».
Επίσης, η συμβολική απεικόνιση της διαταραγμένης προσωπικότητας του θύτη, γίνεται με ευφυή τρόπο, μέσα από ένα οπτικό παιχνίδι με την εικόνα του σε διάφορα σημεία της ταινίας, είτε πρόκειται για τη σκιά του, είτε για τις γκριμάτσες που κάνει είτε με τον τρόπο που διαθλάται και παραμορφώνεται το πρόσωπό του μέσα από διάφορα αντικείμενα.
Τέλος, αξιοσημείωτος είναι και ο τρόπος που η ταινία επικεντρώνεται στην ουσία στα δύο κοινωνικά στρώματα, το υψηλό και το χαμηλό, σχολιάζοντας με ειρωνεία την πιθανή συγγένεια μεταξύ αυτών των δύο.
Ο Πίτερ Λόρε είναι εξαίσιος στο ρόλο του serial killer που περιφέρεται με το Μ στην πλάτη. Έναν ρόλο που τον καθιέρωσε έκτοτε κυρίως σε ρόλους «κακού».
Για την ιστορία: Ο Φριτς Λανγκ δέχθηκε ότι χρησιμοποίησε αληθινούς εγκληματίες ως κομπάρσους στη σκηνή του δικαστηρίου. Μάλιστα, σύμφωνα με τον βιογράφο του Πολ Τζένσεν, 24 τέτοιοι κομπάρσοι συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.
INFO
Προβάλλεται από 5/9/2019
Είδος: Θρίλερ, Αστυνομικό, Φιλμ Νουάρ (του 1931)
Σκηνοθεσία: Φριτς Λανγκ
Παίζουν: Πίτερ Λόρε, Έλεν Γουίντμαν, Ίνγκε Λάντγκουτ
Σύνοψη: Βερολίνο, αρχές 1930. Η τοπική κοινωνία αναστατώνεται από την ύπαρξη ενός τρομακτικού serial killer που σκοτώνει μόνο παιδιά. Ο «δράκος» αυτός, καταφέρνει και ξεφεύγει συνέχεια και ο αριθμός των παιδιών που εξαφανίζονται μεγαλώνει. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ποιος μπορεί να είναι αλλά ο δολοφόνος έχει ένα χαρακτηριστικό: σφυρίζει πάντα έναν συγκεκριμένο σκοπό από ένα κομμάτι κλασικής μουσικής. Η αστυνομία κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια να εντοπίσει τον δολοφόνο, φρουρεί κάθε δρόμο και ερευνά τις συνοικίες σπιθαμή προς σπιθαμή. Παράλληλα, ο υπόκοσμος της περιοχής αποφασίζει να αναλάβει δράση με το δικό του τρόπο. (Από τη New Star)
