Βασισμένη στην πραγματική ιστορία του μεγαλύτερου serial-killer μέχρι τη δεκαετία του ’70 τουλάχιστον, στην Αμερική, η ταινία αυτή του Τζο Μπέρλινγκερ με βασικό πρωταγωνιστή τον Ζακ Έφρον, καταπιάνεται με την προσωπικότητα του διαβόητου Τεντ Μπάντι (1946 – 1989),
όχι από την πλευρά του ίδιου και του τρόπου με τον οποίο παρέσυρε και δολοφονούσε τα θύματά του (νέες κοπέλες, μελαχρινές και με χωρίστρα στη μέση των μαλλιών), αλλά από την πλευρά της ανύπαντρης μητέρας Λιζ Κένταλ, που τον γνώρισε ένα βράδυ στο τοπικό μπαρ, γοητεύτηκε, τον κάλεσε σπίτι της, δεν έκαναν έρωτα και το πρωί που ξύπνησε τον βρήκε στην κουζίνα με την ποδιά της να ετοιμάζει πρωινό για την ίδια και την κορούλα της. Τι άλλο θέλει μια γυναίκα, από έναν γοητευτικό άντρα, που αποδέχεται το παιδί της από τον προηγούμενο, τη σέβεται το πρώτο βράδυ γνωριμίας και έχει δυνατότητες στην κουζίνα;
Ο Ζακ Έφρον (που μοιάζει καταπληκτικά με τον αληθινό Μπάντι) δίνει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας, στο ρόλο του γοητευτικού, έξυπνου, μορφωμένου και γεμάτου αυτοπεποίθηση, που κατηγορείται άδικα και έχει πέσει θύμα της αστυνομίας η οποία ψάχνει για εύκολες λύσεις όταν δεν μπορεί να συγκεντρώσει τα απαιτούμενα αποδεικτικά στοιχεία για να ενοχοποιήσει κάποιον.
Ο Τεντ Μπάντι εκείνη την εποχή είχε γίνει λαϊκό είδωλο μέσα από την τηλεόραση που κάλυπτε τη δίκη (διάβασα ότι ήταν πρώτη φορά που μεταδιδόταν δίκη στην τηλεόραση) και όλος ο θηλυκός πληθυσμός ήταν με το μέρος του. Από την άλλη, η Λίλι Κόλινς είναι εξαιρετική στο ρόλο της γυναίκας που δεν υποψιάζεται καν, με ποιον έχει να κάνει (όπως και ο θεατής της ταινίας, άλλωστε) και πώς στη συνέχεια μεταστρέφεται σιγά-σιγά ο χαρακτήρας της, όταν ύστερα από συνεχείς αποκαλύψεις εις βάρος του (που βασίζονται πάντα σε ενδείξεις) αρχίζει να αμφιβάλλει.
Ο Τζο Μπέρλινγκερ, έχει δώσει βάρος περισσότερο στους χαρακτήρες των δύο βασικών ηρώων, του κρυψίνοος Τεντ Μπάντι και της αφελούς ερωτευμένης Λιζ Κένταλ. Δεν έχει κάνει μια αστυνομική ταινία, ούτε ένα δικαστικό δράμα, παρόλο που οι σκηνές στο δικαστήριο είναι αρκετές και διακρίνονται από αυθεντικότητα μιας και υπάρχουν τηλεοπτικά ντοκουμέντα. Έχει δημιουργήσει μια ψυχολογική ταινία με έντονο suspense και χωρίς βίαιες σκηνές, βασισμένος στα δύο πρωταγωνιστικά ταλέντα.
Ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας προέρχεται από μια φράση που είπε ο πρόεδρος του δικαστηρίου Έντουαρντ Κάουαρτ (τον υποδύεται έξοχα ψυχρός και με εσωτερικότητα ο Τζον Μάλκοβιτς) απευθυνόμενος στον κατηγορούμενο Τεντ Μπάντι, που σημειωτέον ήταν ο ίδιος συνήγορος του εαυτού του, έχοντας απολύσει όλους τους συνηγόρους υπεράσπισης που διόριζε η πολιτεία, ως ανίκανους να τον υπερασπιστούν.
Όλη η ιστορία του Τεντ Μπάντι, προβάλλεται στο Netflix σε μια μίνι σειρά ντοκιμαντέρ τεσσάρων επεισοδίων με τίτλο «Συζήτηση με ένα δολοφόνο: Τεντ Μπάντι» (Κριτική μου στο myFilm.gr)
INFO
Προβάλλεται από 11/7/2019
Είδος: Βιογραφική, Δράμα, Αστυνομική
Σκηνοθεσία: Τζο Μπέρλινγκερ
Παίζουν: Ζακ Έφρον, Λίλι Κόλινς, Τζον Μάλκοβιτς, Κάγια Σκοντελάριο, Τζέφρι Ντόνοβαν, Άντζελα Σαράφιαν, Χέιλι Τζόελ Όσμεντ, Τζιμ Πάρσονς
Σύνοψη: Ο Τεντ είναι ωραίος, έξυπνος, χαρισματικός, τρυφερός. Η Λιζ είναι ανύπαντρη μητέρα, επιφυλακτική άλλα ερωτευμένη. Οι τρεις τους, μαζί με την κόρη της Λιζ, είναι μια ευτυχισμένη οικογένεια. Μέχρι την στιγμή που ο Τεντ συλλαμβάνεται και κατηγορείται για μια σειρά από ειδεχθείς φόνους. Όταν η ανησυχία μετατρέπεται σιγά-σιγά σε παράνοια η Λιζ αναγκάζεται να αναρωτηθεί πόσο καλά γνωρίζει τον άνδρα με τον οποίο μοιράζεται την ζωή της καθώς όλο και περισσότερες αποδείξεις έρχονται στο φως και να αποφασίσει αν ο Τεντ είναι αλήθεια αθώος ή ένοχος. (Από την Spentzos Films)
