Μια δυνατή καταγγελία ενάντια στο ρατσισμό και τη βία. Μια λυρική ταινία με συμβολισμούς πάνω στη σύγκρουση των «πολιτισμών», αλλά και των ανθρώπων που δεν μπορούν να καταλάβουν ότι κάτω από τον ίδιο ουρανό και τις ίδιες σκληρές συνθήκες δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν διακρίσεις πάνω στην αξιοπρέπεια της ύπαρξης και κάποιοι άνθρωποι να θεωρούνται «αντικείμενα» προς συναλλαγή.
Η «Γλυκιά πατρίδα» είναι μια εξαιρετική ταινία του Γουόρικ Θόρντον, ο οποίος πρώτα με την πανοραμική του εικόνα που αναδεικνύει την άλλοτε φιλική και άλλοτε αφιλόξενη γη της Αυστραλίας και κατά δεύτερον με την παντελή έλλειψη μουσικού soundtrack, καταφέρνει να καθηλώνει το θεατή και να επικεντρώνει το ενδιαφέρον του στους χαρακτήρες. Πρώτα των Αβορίγινων (aboriginal), των γηγενών Αυστραλών και ύστερα των ξένων που βρέθηκαν εκεί και προσπάθησαν να επιβάλλουν το δικό τους νόμο. Οι ντόπιοι είναι σιωπηλοί, καταπιεσμένοι, έχουν μάθει να μιλούν λίγο και οι «κατακτητές» άγριοι, θυμωμένοι και όταν μιλούν, το κάνουν για να βρίσουν και να κάνουν έντονη την παρουσία τους.
Ο φακός του Θόρντον μέσα από τα κάδρα που έχει επιλέξει μαζί με τον διευθυντή φωτογραφίας Ντίλαν Ρίβερ, κινείται αργά και προσφέρει τη δυνατότητα στο θεατή να «χορτάσει» λεπτομέρειες (μια βαριά αλυσίδα που σέρνεται στην άμμο της ερήμου, τις οπλές ενός αλόγου, τη σφαίρα που σπρώχνεται στη θαλάμη ενός όπλου, το καρφί που μπήγεται στο ξύλο που θα αποτελέσει την κρεμάλα για τον «προκαθορισμένο ένοχο») και να νιώσει καλύτερα τη σκληρή ζωή, που περνούσαν κατακτητές και κατακτημένοι στην Αυστραλία γύρω στο 1930. Δεν χρειάστηκε κάποια επεξήγηση γι’ αυτό. Μια αναφορά στο Στέμμα και στον Βασιλέα, μια προβολή ταινίας στην ύπαιθρο, ένας θυμωμένος λοχίας που επιστρέφει από τον πόλεμο σε βάζουν στο θέμα αμέσως. Βία και ρατσισμός.
Στους ρόλους, ο Χάμιλτον Μόρις ο ντόπιος Σαμ Κέλι, μιλάει με τις εκφράσεις του προσώπου του, με τις σιωπές που δείχνουν πόσο έχει κυνηγηθεί η φυλή του. Ο Μπράιαν Μπράουν ο θυμωμένος λοχίας Φλέτσερ, βετεράνος πολέμου και «κυνηγός» του Σαμ είναι εξαιρετικός, όπως άλλωστε και ο Σαμ Νιλ στη σύντομη εμφάνισή του ως Φρεντ Σμιθ και τη συμβολική του ατάκα: «Σ’ αυτή τη γη είμαστε όλοι ίσιοι. Ίσοι στα μάτια του Θεού».
Όλα υπέροχα σ’ αυτή την ταινία, εκτός από τη μπαλάντα του Τζόνι Κας, που ακούγεται όταν πέφτουν τα credits στο φινάλε. Θυμίζει έντονα αμερικανικό γουέστερν. Θα προτιμούσα κάποιους ήχους Αβορίγινων, ή τίποτα. Η σιωπή καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας ήταν συγκλονιστική. (Κριτική μου στο myFilm.gr)
INFO
Προβάλλεται από 13/9/18
Είδος: Δράμα / Ιστορική / Περιπέτεια
Σκηνοθεσία: Γουόρικ Θόρντον
Παίζουν: Μπράιαν Μπράουν, Σαμ Νιλ, Λούκα Μαγκντελάιν Κόουλ, Σανίκα Κόουλ, Χάμιλτον Μόρις, Νατάσια Γκόρεϊ
Σύνοψη: Ο Σαμ, ένας μεσήλικας Αβορίγινας, δουλεύει για λογαριασμό ενός ιεροκήρυκα στην κεντρική Αυστραλία. Όταν ο βετεράνος πολέμου Χάρι Μαρτς μετακομίζει σε ένα γειτονικό σταθμό, ο Σαμ και η οικογένεια του στέλνονται να τον βοηθήσουν να εγκατασταθεί. Η επαφή τους με τον σκληρό και οργισμένο Χάρι σύντομα οδηγεί σε ένα βίαιο ξέσπασμα με τραγικές συνέπειες.
Διανομή: One From The Heart
