Είδος: Κωμωδία
Σκηνοθεσία: Τζον Λούκας, Σκοτ Μουρ
Παίζουν: Μίλα Κούνις, Κρίστεν Μπελ, Κάθριν Χαν, Κριστίνα Άπλγκεϊτ, Τζέιντα Πίνκετ Σμιθ, Άνι Μάμολο
Προβάλλεται από 28/7/16
Υπόθεση: Η Έιμι έχει φαινομενικά την τέλεια ζωή: έναν πολύ καλό γάμο, δύο έξυπνα παιδιά, ένα όμορφο σπίτι και μια ενδιαφέρουσα καριέρα. Όμως, αισθάνεται ότι είναι στα όριά της, προσπαθώντας να προλάβει τις υποχρεώσεις στη δουλειά, τα παιδιά και το νοικοκυριό.
Μετά από μια αναπάντεχη δημόσια έκρηξή της, η Έιμι ενώνει τις δυνάμεις της με δύο εξίσου υπερ-αγχωμένες μαμάδες, την Κίκι και την Κάρλα, και αποφασίζουν να απελευθερωθούν από τα δεσμά των συμβατικών υποχρεώσεων. Έτσι ξεκινούν ένα τρελό γλέντι ελευθερίας, διασκέδασης και ανευθυνότητας – κάτι που τους βάζει σε τροχιά σύγκρουσης με την τελειομανή, σοβαροφανή και αυστηρή επικεφαλής του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων (Διανομή: Odeon)
Κριτική: Τόσο κακή διαγωγή, που η ταινία δεν είναι κατάλληλη για Ελληνίδες μαμάδες, που ξεκινούν με «Γιαννάκηηη όχι στα βαθιά» και συνεχίζουν να συντηρούν το Γιάννη τους μέχρι τα 35 «Γιάννη, πάρε το μπουφάν σου, κάνει ψύχρα».
Η ταινία απευθύνεται στο κοινό μιας χώρας, που απολαμβάνει στον κινηματογράφο τον καυγά δύο ιπτάμενων σούπερ ηρώων, που λύνουν τις προσωπικές τους διαφορές γκρεμίζοντας μια ντουζίνα ουρανοξύστες (κατοικημένους) και καταστρέφουν εκατοντάδες αυτοκίνητα (με επιβάτες μέσα) που κυκλοφορούν σε κεντρικούς δρόμους. Ένα κοινό, που βλέποντας το American Beauty του Σαμ Μέντεζ, δεν είδε την κρίση που υπέβοσκε στην αμερικανική οικογένεια, αλλά συγκράτησε το γεγονός ότι ένας 45άρης ονειρευόταν να πλαγιάσει με τη συμμαθήτρια της κόρης του.
Δεν ηθικολογώ. Αν δείτε τα σήριαλ και τις ταινίες που προβάλλονται στα παιδικά κανάλια (ακόμα και τις χώρας μας, nowadays), θα διαπιστώσετε ότι όλα τα παιδιά κάτω των 12 είναι εξυπνότερα και ωριμότερα των μεγάλων και ότι γονείς και λοιποί μεγάλοι είναι ανύπαρκτοι και αν εμφανίζονται, τότε είναι τουλάχιστον ηλίθιοι.
Έτσι, ύστερα από χρόνια εξευτελισμού του θεσμού της αμερικανικής οικογένειας και αφού ακόμα και τα 12χρονα έχουν καταλάβει ότι οι γονείς τους είναι προβληματικοί με τις εμμονές και τα συμπλέγματά τους, έρχονται οι -με χαβαλέ στυλ και χιούμορ αμφιλεγόμενου γούστου- Μαμάδες με Κακή Διαγωγή για να προσελκύσουν θεατές και να περάσουν το μήνυμα ότι «μάνα είναι μόνο μια» και μόνον αυτή μπορεί να επανασυνδέσει τη διαλυμένη οικογένεια. Μαμάδες προβληματικές. Καρικατούρες για γέλια και για κλάματα, που όταν στο τέλος καταλαβαίνουν τη θέση τους απέναντι στην οικογένεια και την κοινωνία, φαντάζουν ακόμα πιο γελοίες.
Πλην όμως η ταινία στο τέλος, περνάει το μήνυμα ότι οι μαμάδες πρέπει να δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στα παιδιά και όχι στην εμφάνισή τους στις συγκεντρώσεις Γονέων και Κηδεμόνων και στις διάφορες άλλες εκδηλώσεις της σχολικής κοινότητας. Κι όποια το πιάνει…
(Κριτική μου για το myfilm.gr)
